مصطفی صادقی – در آستانه و پس از برگزاری انتخابات مجلس در ادوار مختلف همواره ائتلاف‌های مختلف سیاسی تشکیل و معادلات نیز با تغییراتی روبه‌رو می‌شد، اما شاید هیچ‌گاه آرایش سیاسی اصولگرایان که اکثریت مجلس را برای سومین دوره متوالی در اختیار گرفته‌اند اینچنین پیچیده نبوده است.
آنچه اما بدون شک موجب پدید آمدن این تغییرات شده و هنوز جانشینی و نحوه تعامل گروه‌های اصولگرا را مشخص نکرده، داستان یک صندلی است که بر صدر پارلمان قرار گرفته است؛ صندلی ریاست مجلس.
طرفه آنکه همین نکته موجب شده تا بسیاری از اصولگرایان که پیش از انتخابات بر سر یک میز می‌نشستند حالا سراغ گروه‌های رقیب خود در همین جناح و حتی از جناح مقابل بروند تا تکلیف ریاست پارلمان را مشخص کنند. بررسی آرایش گروه‌های سیاسی اصولگرا قبل و پس از انتخابات تحلیل شفافی از آنچه در پارلمان نهم خواهد گذشت ایجاد می‌کند.
جبهه متحد؛ یک مجموعه سه‌قطبی برآمده از اصولگرایان. گروه‌هایی با شناسنامه اصولگرایی اما در مشی سیاسی و فکری متفاوت؛ از سنتی‌ها تا تحولخواهان.
طیف سنتی این سه‌گانه را موتلفه، جامعه اسلامی مهندسین و گروه‌های دیگر از این دست که ذیل جبهه پیروان تعریف می‌شدند، تشکیل می‌دانند.
اما در سوی دیگر این ائتلاف تحولخواهان قرار داشتند؛ تحولخواهانی از احمد توکلی با دیدگاه‌های انتقادی تا اعضای جمعیت ایثارگران با خط‌مشی و رفتار سیاسی خاص خود. ضلع دیگر هم متعلق بود به حامیان دو شخصیت سیاسی اصولگرا؛ محمد‌باقر قالیباف و علی لاریجانی.
آن‌ها همگی با تابلوی جبهه متحد اصولگرایان سر یک میز نشستند و با همه حرف و حدیث‌هایی که بود به فهرستی مشترک رسیدند؛ ائتلافی انتخاباتی که به جهت همان زوایای مختلف فکری و سیاسی از همان ابتدا مقطعی بودنش مشخص بود.
جبهه پایداری؛ گروهی که پدیده سیاسی سال۹۰ بود. ائتلافی با زمینه‌هایی از رایحه خوش خدمت در مجلس هشتم اما با جنس، تابلو و رفتار اندکی متفاوت‌تر. به بیان روشن‌تر گروهی که اعضایش جمعی از نمایندگان حامی دولت در مجلس هشتم، برخی وزرای سابق محمود احمدی‌نژاد و چند تن از شاگردان آیت‌الله مصباح بودند. از آن‌ها تعبیر به طرفداران احمدی‌نژاد منهای مشایی می‌کنند.
حالا اما هر‌چه بود به یک اشتراک‌نظر رسیدند. آن‌ها دغدغه‌هایی داشتند که به باور آن‌ها همین دغدغه‌ها اجازه سر یک میز نشستن با متحدی‌ها را به آن‌ها نمی‌داد.
این گروه حالا می‌گوید که برای انتخابات ریاست‌جمهوری هم حرف‌هایی دارد.
صدای ملت و اصلاح‌طلبان؛ وقتی علی مطهری، کاتوزیان و عباسپور از فهرست جبهه متحد جا ماندند هیچ شکی باقی نماند که فهرستی دیگر از اصولگرایان منتشر خواهد شد. فهرست که منتشر شد اما فقط رنگ‌وبوی اصولگرایی نداشت، چه آنکه افرادی از اصلاح‌طلبان نیز در آن به چشم می‌خوردند. فهرست ائتلاف جز چند چهره معروف شانس و توفیقی نداشت.
۱۵ اردیبهشت؛ زمانی برای تغییر
اردیبهشت، ماه مهمی برای اصولگریان بود؛ آغاز شکل‌گیری یک آرایش جدید برای این جریان سیاسی. آرایشی که البته با نزدیک بودن به انتخابات ریاست‌جمهوری و اینکه چه کسی و از چه طیفی جانشین محمود احمدی‌نژاد خواهد شد، اهمیتی مضاعف یافته است. گروهی از تحلیلگران بر این باورند که رئیس مجلس نهم به ریاست‌جمهوری یازدهم بسیار نزدیک خواهد بود. اگر این فرض هم درست نباشد مدیریت مجلس در سال پایانی دولت آنقدر اهمیت دارد که تلاش‌ها و رایزنی‌ها برای انتخاب فرد مناسب برای ریاست پارلمان اینچنین گسترده باشد. حالا هر روز که می‌گذرد آرایش سیاسی ساکنان بهارستان شفاف و شفاف‌تر می‌شود. کمپین‌های جدید تشکیل شده و حالا هر کدام از طرفین به یارگیری در پارلمان مشغولند. نامزدهای مدعی هم یکی دکتر علی لاریجانی رئیس مجلس هشتم است و دیگری دکتر غلامعلی حدادعادل، رئیس مجلس هفتم. از مصاحبه‌های منتخبان مجلس نهم یا تصاویر منتشر شده از کمپین‌های این دو نامزد ریاست می‌توان به این تحلیل رسید که گروه‌های سیاسی موجود در مجلس هر‌کدام حامی ریاست چه کسی هستند.
در این میان آنچنان که رصد‌گران مسائل سیاسی پیش‌بینی می‌کردند حاضران در ائتلاف جبهه متحد پس از ۱۵اردیبهشت دیگر نتوانستند برای رسیدن به یک تصمیم مشترک درباره ریاست مجلس بر سر یک میز بنشینند. بر‌اساس آرایش جدید می‌توان گفت بخش بیشتری از جبهه متحد (خصوصا جمعیت رهپویان و جمعیت ایثارگران) و اکثریت اعضای جبهه پایداری از حامیان ریاست دکتر غلامعلی حدادعادل هستند. طرفداران تغییر مدیریت مجلس اما به این بخش خلاصه نمی‌شود، چه اینکه در مجلس نهم یک طیف مهم دیگر نیز وجود دارد، طیفی که البته اعضای زیادی هم دارد. افرادی که از آن‌ها به‌عنوان مستقل یاد می‌شود. آنچنان که از اخبار بر‌می‌آید جمعی از این افراد حامی حدادعادل هستند. اما طرفداران تداوم ریاست دکتر‌علی لاریجانی هم کم تعداد نیستند.
طیف سنتی جبهه متحد، اصلاح‌طلبان و نیز بخشی از مستقل‌ها هم از طرفداران این نامزد ریاست هستند. حال آنکه در این میان طرفداران علی لاریجانی یک فراکسیون جدید هم تشکیل داده‌اند.
اکنون ضلع تحولخواه جبهه متحد به جبهه پایداری نزدیک شده و بر سر ریاست حداد عادل به توافق رسیده‌اند در حالی که ضلع سنتی جبهه متحد به همراه برخی از مستقلین و اصلاح‌طلبان به ریاست علی‌لاریجانی گرایش دارند.
Sorry. No data so far.