عليرضا قزوه پس از ديدار شاعران با رهبر معظم انقلاب در يادداشتي نوشته است:
اگر بخواهيم شعر را با يك تمثيل معنا كنيم، بايد گفت كه شعر مانند پيادهنظام يك لشگر است. كارويژه پيادهنظامها اين است كه هميشه در خط مقدم هستند، خط شكن هستند، روي مين ميروند، سختي ميكشند و فتح ميكنند. شعر نيز همين خاصيت را دارد. حتي در اتفاقات سريع و زودگذر نيز شعر در خط مقدم قرار دارد. بعضي هنرهاي ديگر تا ميخواهند وارد واقعهاي شوند، كلي به زمان و هزينه نياز دارند. مثلاً ساختن يك تئاتر، فيلم سينمايي و يا يك قطعه موسيقي هم هزينهبر و هم زمانبر است. اما شعر، همه جا حاضر است و هميشه با كمترين هزينه و با بيشترين نيرو و اثرگذاري در صحنه است. براي مثال وقتي به شروع نهضت امام خميني و نقش ترانهها و شعرهاي مردم نگاه ميكنيد، وقتي به وقوع انقلاب اسلامي نگاه ميكنيد يا در جنگ تحميلي و حتي فتنه اخير، اين خاصيت شعر را در تمامي اين عرصهها ميتوانيم مشاهده كنيم. بنابراين شعر بهنوعي هنر اول در ايران محسوب ميشود.
ضيافت هر ساله شعر فارسي
بيش از بيست سال است كه شاعران در اين شب عزيز ـ ميلاد امام حسن(ع) ـ خدمت رهبر معظم انقلاب ميرسند. در آن سالهاي اول كه من هم به عنوان يك شاعر جوان در اين محفل بودم، مرحوم استاد اوستا و شاعران ديگري كه از پيشكسوتان شعر انقلاب بوده و هستند، شعر ميخواندند، اما جمع شاعران حدود سي تا چهل نفر بود. به هر حال، تأثيرات صحبتهاي حضرت آقا باعث شده تا اين جلسه، به عنوان بزرگترين رويداد ادبي سال تلقي شود كه در آن خط مشي ادبي و شعري جامعه ترسيم ميشود.
هرچه سالها ميگذرد، تعداد شعرا اضافه ميشود كه اين امر باعث تنوع بيشتر برنامهها شده است. به عنوان مثال شعر طنز در همين پنج، شش سال اخير وارد اين فضا شده است. از طرفي تنوع شاعران جوان نيز در اين محفل ادبي مشهود است، به طوري كه امسال حتي يك دانشآموز هم در جمع شاعراني بود كه در محضر رهبر انقلاب به شعرخواني پرداختند.
در اين سالهاي اخير و با توجه به مسئوليتي كه بنده در اجراي اين مراسم دارم، اشتياق و علاقهاي كه شاعران مخصوصاً شعراي جوان براي حضور و شعرخواني در اين محفل دارند، كاملاً مشهود است. خيلي از آنها با ارسال نامه، ايميل و يا با تلفن علاقمندي خود را براي حضور در اين مراسم و مخصوصاً شعرخواني ابراز ميكنند. اين امر سبب شده تا رقابت شديدي بين نسل جوان ما ايجاد شده است. با توجه به اين كه اين جلسه، جلسه مهمي است، يعني به هر حال حضور و شعرخواني دربرابر شخصيتي كه روحاني، اديب و يك شخصيت ممتاز سياسي در جهان اسلام هستند، موجب ايجاد اين رقابت شديد بين شاعران جوان شده است.
البته شاعران نيز سعي ميكنند به فراخور اهميت مجلس، بهترين اشعار خود را ارائه دهند. اگر در شعر شاعران پيشكسوت نوعي پختگي وجود دارد، اما آن تپندگي و شور و هيجان در شعر شاعران جوان هميشه حرف اول را ميزند.
اشعار چگونه انتخاب ميشوند
هيأتي وجود دارد – كه بنده نيز شش، هفت سالي هست كه جزو آن هستم- كه انتخاب شعرها را برعهده دارد. مكانيزم انتخاب شعر نيز به اين صورت است كه از شعرايي كه شعرهاي خوب ارايه ميدهند و در جشنوارههاي مختلف مقام ميآورند، درخواست ميكنيم كه مثلاً سه يا پنح شعر خود را براي ما بفرستند. هيأت نيز بهترين شعر را از جهت ادبي، ساختاري، دستوري به آن شاعر پيشنهاد ميكند كه تنها در حد پيشنهاد است. مثلاً دوستان به آن شاعر جوان وراميني -كه آن شعر زيباي انتقادي را خواند- شعر ديگري را پيشنهاد كرده بودند، اما خودش دوست داشت و شعر ديگري خواند.
در اين محفل، از فضاهاي شعر اجتماعي و شعر اعتراض نيز استقبال ميشود. حتي در اين محفل، فضايي براي شاعران فراهم شده كه شايد برخي شعرهايي را كه اجازه ندارند در محافل خصوصيتر بخوانند، در اين محفل، به راحتي آن را عرضه ميكنند. به همين دليل است كه همهنوع سليقه در اين ديدار ديده ميشود.
Sorry. No data so far.