مرکز مطالعاتی گلوبال ریسرچ با بررسی عملکرد رسانه‌های مهم آمریکایی پس از حادثه بوستون اعلام کرده است که این رسانه‌ها می‌کوشند با احساساتی کردن اوضاع پیش آمده و افزایش تشنج، ایجاد فضایی پلیسی در داخل و جنگ افروزی در خارج از آمریکا را توجیه کنند.
روز چهارشنبه 2 روز بعد از انفجار 2 بمب در نزدیکی خط پایانی دوی ماراتون در بوستون و کشته شدن 3 نفر و مجروح شدن 178 نفر، پوشش خبری رسانه‌ای از این فاجعه به بالا‌ترین حد از شور و هیجان خود رسید.
شبکه‌های خبری به رهبری سی‌ان‌ان یکی پس از دیگری شایعاتی پراکندند که بلافاصله معلوم شد بیشتر آنها کذب هستند. آنها رسانه‌های جمعی دیگر را نیز با خود همسو کردند تا این خبر را منتشر کنند که مظنون دستگیر و به زندان منتقل شده است. این خبر از سوی پلیس بوستون و اف‌بی‌آی تکذیب شد.
با وجود ادعا‌های مکرر رسانه‌ها مبنی بر اینکه مظنون در فیلم‌های ضبط شده از صحنه انفجار شناسایی شده است و وعده‌های برگزاری کنفرانس مطبوعاتی مشترک فدرال و با وجود اینکه مقامات رسمی محلی و ایالتی اعلام کرده بودند که به موفقیت‌های بزرگی دست یافته‌اند، روز به پایان رسید، بدون اینکه هیچ مظنونی شناسایی شود، یا کسی مسئولیت این اتفاق را به گردن بگیرد، یا اینکه اطلاعاتی عمومی مبنی بر اینکه چه کسی و چرا این بمب را کار گذاشته، منتشر شود. این کنفرانس خبری که گمان می‌شد دوال پاتریک فرماندار ماساچوست، توماس منینو شهردار بوستون و بازرسان اف‌بی‌آی در آن شرکت کنند هرگز عملاً برگزار نشد.
معلوم نیست که این جنایت وحشتناک کار یک نفر بوده یا یک سازمان، از سوی عوامل داخلی بوده یا خارجی. با وجود این، بعضی از اعضای کنگره اذعان کرده‌اند که شواهدی در دست است که نشان می‌دهد این عملیات تروریستی، کار جناح راست بومی است. این شواهد از این قرارند: دست‌ساز بودن بمب‌ها که با مهارت کمی ساخته شده بودند، فقدان هر‌گونه هشداری قبل از تهدید و پذیرش مسئولیت و همچنین زمان بمب‌گذاری که دقیقاً در روز وطن دوستی و روز مالیات و دقیقاً در همان هفته‌‌ای که در سال 1995 در ساختمان فدرال، در اکلاهاماسیتی بمب‌گذاری شده‌بود، اتفاق افتاد.
سناتور ساکسبای چمبلیس (نماینده جمهوریخواه جرجیا) روز چهارشنبه گفت: شواهد زیادی وجود دارد که دلالت بر این دارد که این یک عملیلت تروریستی بومی است.
از 178 نفری که در این انفجار زخمی شدند بیش از 20 نفر در وضعیت وخیمی به سر می‌برند و 13 نفرشان نقص عضو شدند.
اما در حالی که کل کشور از جمله مردم بوستون عمیقاً غمگین و شوکه هستند ولی در سکوتی کامل به سر می‌برند، رسانه‌ها و رهبرانشان تصویری از سرگشتگی و بیم و هراس در سراسر کشور ارائه می‌دهند. این تلاش‌ها، تلاش هایی حساب شده هستند و سازمان‌های رسانه‌ای قصد دارند برای توجیه اقدامات پلیسی در داخل و جنگ‌هایی که در خارج با نام جنگ علیه ترور انجام خواهد شد و نیز نظامی‌سازی هر چه بیشتر جامعه آمریکا، دست به ایجاد رعب و وحشت بزنند و راه را هموار کنند. اما لایه اجتماعی مرفه و خودکفای جامعه نیز به شدت نگران است.
پوشش خبری سی‌ان‌ان در صبح روز چهارشنبه با گمانه‌زنی‌های بی پایان مبنی بر این که ظاهراً نامه‌هایی که به سم رایسین آغشته و به سناتور جمهوریخواه می‌سی‌سی‌پی و پرزیدنت اوباما ارسال شده بودند توسط مقامات پستی در واشنگتن دی‌سی ضبط و توقیف شدند، همراه بود. مفسران این شبکه خبری بارها و بارها از احتمال ارتباط بین این موضوع و بمب‌گذاری بوستون سخن گفتند این در حالی بود که مقامات فدرال اعلام کردند که شواهدی مبنی بر چنین ارتباطی وجود ندارد و آزمایشاتی که روی این نامه‌های سمی انجام می‌گیرد در مرحله مقدماتی است و باید در انتظار نتایج آزمایشات بعدی بود.
شایعاتی مبنی بر وجود شمار دیگری از این نامه‌ها در گردش است و گزارشات صریحی مبنی بر خالی شدن و پاک‌سازی سنا از این نامه‌ها وجود دارد. در کنفرانس خبری مطبوعات در کاخ سفید، جی کارنی مورد هجمه سؤالات متعدد درباره احتمال وجود ارتباط بین این نامه‌ها و بمب‌گذاری بوستون قرار گرفت.
تمرکز بسیار قوی که بر روی این نامه‌ها وجود داشت با اتفاقات بعدی از هم گسست. بدین صورت که بعدها یک روز صبح خبرنگار سی‌ان‌ان، جان کینگ، به ولف بلیتزر، مجری این شبکه اعلام کرد که منابع موثقی داریم که نشان می‌دهد دوربین مدار‌بسته‌ای که بر بالای ساختمان تیلور لرد رو به سمت خیابان نصب بوده ویدئویی را ضبط کرده که در آن یکی از مظنونین شناسایی شده است. این ویدئو مردی با پوست تیره را نشان می‌دهد که یک بسته سیاه و یا یک کوله پشتی را بر روی زمین قرار داد و آنجا را ترک کرد.
این دلیلی شد که کینگ و بلیتزر گفتند که کنفرانس مطبوعاتی مشترک محلی ایالتی ـ فدرال که قرار بود ساعت 1 بعد‌از ظهر برگزار شود به ساعت 5 بعد از ظهر موکول شد.
گمانه‌زنی‌ها در رابطه با مظنونین با گزارش‌های فدرال مبنی بر وجود ترس و هراس از بمب‌گذاری (مجدد) آمیخته و موجب شد ادعا‌هایی بی‌اساس در رابطه به نامه‌های مشکوک به وجود آید.
سپس گزارشاتی رسید و تمام گزارشات فضای مجازی را هم در بر‌گرفت. گزارشاتی که حاکی از دستگیر شدن یک مظنون توسط مقامات بود. این‌ها موجی از حدس و گمان‌ها را به دنبال داشت که آیا در کنفرانس خبری ساعت 5 نامی از مظنون برده خواهد شد یا خیر.
در حالیکه بعد از ظهر آن روز زمان به سختی سپری می‌شد، بی‌اساس بودن ادعای سی‌ان‌ان مبنی بر دستیابی به موفقیت در روند تحقیق و وجود ویدوئویی از چهره مظنون آشکار شد. ساعت 5 بعد از ظهر یک مقام رسمی ناشناس به جایگاه خبری آمد و به مطبوعات خبری که جمع شده بودند اعلام کرد که کنفرانس خبری تا زمان نا‌معینی به تأخیر می‌افتد.
مدت کوتاهی قبل از ساعت 6 بلیزر با پاتریک فرماندار ماساچوست مصاحبه‌ای کرد. کسی که دیدن ویدوئو را انکار کرد و به طور کلی آب سردی بر روی این صحبت‌ها که موفقیت‌های مسلمی در جریان تحقیقات به وجود آمده است ریخت و در جواب این سوال بلیزر که آیا کنفرانس خبری برگزار خواهد شد گفت: فکر نمیکنم چنین باشد.
حوادثی از قبیل بمب‌گذاری در مسابقات دوی ماراتون بوستون نمایانگر وجود بحران‌های وسیع و تناقضات فزاینده‌ای در جامعه آمریکاست. آنچه در روز دوشنبه اتفاق افتاد یک واقعه وحشتناک بود که زخم‌های آن بر زندگی صد‌ها خانواده باقی می‌ماند. اما کشتار‌های جمعی که اتفاق معمولی در جامعه آمریکا به شمار می‌رود، بیشتر از طریق سلاح‌های خودکار رخ می‌دهد تا بمب‌گذاری.
این نوع اقدام تروریستی که جنوب بوستون را روز دوشنبه هدف قرار داد به شکل بدتر، توسط دولت آمریکا هر روز با استفاده از حملات هواپیما‌های بدون سرنشین بر شهر‌ها و روستا‌های افغانستان و پاکستان و یمن و سومالی صورت می‌گیرد. این‌ها چیزی جز پیامد‌های ضد انسانی و ضد عقلانی برای مردم آمریکا در پی نخواهد داشت.
پاسخ هیجانی رسانه‌هایی که تحت سلطه ابررسانه‌ها قرار دارند، نسبت به حوادثی از قبیل بمب‌گذاری در بوستون، بازتاب دیگری از وجود بحران و تنش فزاینده در جامعه آمریکاست.
Sorry. No data so far.