سید محمد جواد میری – سایت کلمه به مناسبت استقبال مردم قم از رهبر انقلاب یادداشتی از جناب فاضل میبدی منتشر کرده و سعی کرده است به اتکای این یادداشت نشان دهد استقبال از رهبری مورد نکوهش دین است. جناب پناهیان جوابی به این ادعا داده اند که به نظرم هنوز خیلی جای ادامه دارد. به عنوان تکمله ی این جوابیه، از سایت کلمه چند سوال ساده دارم:
۱- با این استدلالات گنگ، تکلیف استقبال مردم مدینه از پیامبر و استقبال مردم ایران از امام رضا چه می شود؟ و چرا این بزرگواران مردم را از این استقبال ذلیلانه (!) منع نکردند؟
۲- آیا فهم تفاوت بین یک مراسم صوری (دویدن تشریفاتی و سفارشی و بی روح، آن هم جلوی مرکب امام علی به مثابه حاکم) با استقبال عاشقانه مردم از رهبر قلب هایشان -هر چند سایت کلمه این امام و امت را قبول نداشته باشد- خیلی پیچیده است؟ آیا این دو، یک پدیده واحدند که باید حکم واحدی بر آن ها جاری شود؟ این نحو استدلال مغلطه آمیز، از کدام مکتب فقهی و اصولی در آمده است؟
۳- چرا آقای فاضل میبدی در یادداشت خود، داستان استقبال مردم شهر انبار از امام علی را دقیق نقل نکرده اند؟ آیا خدای نکرده هراسی از استناد به یک روایت تاریخی شفاف و دقیق داشته اند، که باعث شده اشاره وار از کنارش گذشته و سریع به نتیجه گیری خود گریز بزنند؟
۴- یکی از مشکلات مزمن روشنفکران متمایل به غربگرایی در کشور، احمق فرض کردن مردمانی بوده است که در دایره روشنفکری نبوده اند. آیا سایت کلمه گمان کرده است ملت همه از دَم بیسوادند و موظفند گول لقب “حجت الاسلام و المسلمین”ی جناب فاضل یا ژست ریاکارانه ی دین مداری سایت کلمه را بخورند؟ و با توجه به نکات قبلی، آیا اغراض سیاسی این سایت باید باعث شود تا این قدر فرایند مغلطه کردن را ساده بگیرند؟!
همین.
تکمله: ابتدا گمان می کردم یادداشت مزبور، اخیراً و به همین مناسبت نوشته شده اما تازه متوجه شدم که کلمه آن را اخیراً منتشر کرده، اما این که اصل یادداشت کی نوشته شده را نمی دانم. بنابراین روی سخنم فعلاً با آقای فاضل میبدی نیست و خیلی هم برایم مهم نیست که کِی این ها را نوشته و دنبال چه نتایجی بوده. اگر در انتهای مطلب قبلی پلخمون، حرف از ریاکاری آقای میبدی زده بودم حرفم را پس می گیرم و مستقیماً سایت کلمه را متوجه خطاب خود می دانم، هر چند شأن سایت کلمه اجلّ از استدلال و پاسخگویی باشد!
Sorry. No data so far.