جفاکاران حج چه کسانی هستند؟

وهابیان برخی از امور را که از سوی شیعیان و دیگر فرق مسلمان انجام می شود همچون زیارت، توسل و اعتقاد به شفاعت را شرک و بدعت می شمرند و هر نوع توجه به غیر خدا را انحراف و ضلالت می دانند. یکی از افکار ابن تیمیه این است که زیارت قبر پیغمبر (ص) را جایز نمی داند و آن را حتی برای اهل مدینه مورد تشکیک و شبهه قرار داده است.

به عنوان مثال می گوید: صنعانی می گوید: طواف به قبور و تبرک و مالیدن دست یا اعضای دیگر به قبور از موجبات شرک است و به درستی که فعل آن مانند جاهلیت برای بت ها است.

اکنون هم که در موسم حج ابراهیمی به سر می بریم، آنها دیگر فرق اسلامی به ویژه شیعه را برای زیارت پیامبر اکرم (ص) و توسل و تبرک جستن به مرقد مطهر ایشان به همین جرم متهم می کنند.

از این رو در این نوشتار با بیان برخی ادله ثابت می شود زیارت سنتی دینی نبوی است و هیچ گونه تضادی با توحید ندارد.

رسول خدا (ص) می‌فرمایند: “هر کس حج به جا آورد و پس از مرگ من، مرا زیارت کند، همچون کسی است که در حال حیات من، مرا زیارت کرده است.” همچنین آن حضرت (ص) فرموده است: “هر کس حج گزارد و مرا زیارت نکند بر من جفا کرده است.”

باید توجه داشت که استحباب زیارت قبر رسول خدا (ص) و قبور پاک ائمه معصوم (ع) و سایر مومنان شیعه پذیرفته شده و مسلم است. شیخ طوسی (ره) می گوید: وقتی مردم زیارت خانه خدا را ترک کنند، بر امام لازم است که آنان را برای انجام این عمل وادار کند و همچنین، اگر مردم زیارت قبر رسول خدا (ص) را ترک کنند، امام باید آنان را به زیارت آن حضرت (ص) ترغیب کند.

محقق حلی گفته است: اگر مردم زیارت رسول خدا (ص) را ترک کنند، به انجام این عمل اجبار می شوند زیرا ترک زیارت رسول خدا (ص)، جفا و ستم است و جفا به رسول خدا (ص) حرام است.

آیت الله گلپایگانی نیز در باب فضیلت رسول اکرم (ص) می گوید: حاجّ محترم! بی تردید شما می دانید که کامل شدن اعمال حج و زیارت خانه خدا با زیارت کردن قبر پیامبر (ص) بزرگوار در شهر مدینه منوره و تبرک جستن به بوسه آن آستان های پاک و تشرف به آن مشاهد شریفه است که زیارت پیامبر خدا (ص) مستحب عینی است، بخصوص این عمل بر حاح مستحب است و ترک زیارت آن حضرت (ص) جفا و ستم به آن بزرگوار است.

ابن قولویه قمی در کامل الزیارات در ابواب متعدد، ده ها روایت قریب المضمون را در فضیلت زیارت پیامبر اعظم (ص) نقل می کند.

علاوه بر تصریح علمای شیعه بر زیارت نبی اکرم (ص)، در کتاب های علمای اهل سنت، روایات متعددی مبنی بر سیره و عمل همیشگی اصحاب و تابعین بر زیارت قبر پیامبر اکرم (ص) وجود دارد.

مالک بن انس از عبدالله بن دینار نقل می کند که ابن عمر نزد قبر پیغمبر (ص) می ایستاد و بر آن حضرت (ع) صلوات می فرستاد و برای ابوبکر و عمر دعا می کرد.

محمد غزالی که علمای عامه او را امام غزالی می گویند نیز در کتاب احیاء العلوم خود، مسافرت را چند قسم کرده و بعد می گوید: یک قسم از مسافرت، مسافرتی است که انسان برای عبادت انجام می دهد مثل جهاد، حج، زیارت قبور پیامبران، صحابه، تابعین و اولیا که خود این زیارت کردن عبادت است.

بعد می گوید: زیارت قبور پیامبران، صحابه، تابعین و اولیا با روایتی که می گوید: “لاتشدّ الرحال الّا الی ثلاثه مساجد”؛ هیچ منافاتی ندارد چون این روایت می گوید سفر برای مساجد جایز نیست مگر این سه مسجد و زیارت با این مسئله تفاوت دارد و با هم منافاتی ندارند.

ابوهریره نقل می کند که رسول خدا (ص) فرمودند: “کسی بر من سلام نمی کند مگر اینکه خداوند روحم را به من بر می گرداند تا جواب سلام او را بدهم.”

این روایت را ابوداوود با سندهای صحیح نقل کرده است و از ابوهریره نقل شده که رسول خدا (ص) فرمودند: “میان قبر و منبر من باغی از باغ های بهشت است و منبر من روی حوض من واقع است.” این روایت را بخاری و مسلم نقل کرده اند.

در مسند ابی حنیفه از ابن عمر است که گفت: از سنت است که از طرف قبله نزد قبر پیامبر (ص) روی پشت خود را به طرف قبله قرار دهی و رو به قبر نمایی؛ یعنی قبر را مقابل خود قرار دهی بعد بگویی سلام بر تو ای پیغمبر و رحمت خدا و برکات او بر تو باد.