در سال های اخیر با رشد روزافزون تولید کالاها، مصرف گرایی نیز افزایش چشمگیری داشته است. ارزش های معنوی که روزی معیار و سنجش شخصیت انسان ها بود جای خود را به ارزش های مادی و انسانی داده اند. پول بیشتر، لباس گرانتر، خانه بزرگتر، ماشین پرسرعت تر از معیارهای سنجش شخصیت افراد در جوامع غربی و غربگرا هستند.
البته چندسالی است که این روند تجملگرایی به بازار ابزار و تجهیزات دیجیتال نیز راه یافته است. برای مثال داشتن آخرین مدل از ابزار و تجهیزات یکی از نشانه های داشتن شخصیت دیجیتالی بالاتر است!
صف طولانی شبانه در انگلیس برای خرید پلی استیشن ۴
بنابر نظر کارشناسان و روانشناسان این رفتار شاخه ای از مدگرایی است. در این کنش فردی-اجتماعی، شخص می کوشد با استفاده از عوامل صرفا مادی و بیرونی ظاهری زیبا را از خود به نمایش بگذارد. اغلب این افراد از نوعی کمبود شخصیت و عدم اعتماد به نفس رنج می برند. لذا می کوشند با قرار گرفتن در یک موج اجتماعی، خود را به عنوان بخشی از یک حرکت عظیم نشان دهند تا از این طریق به حس کمبود شخصیتی خود پاسخ دهند.
برای مثال در سال های اخیر، کمپانی های تولید کننده تجهیزات دیجیتال مانند مایکروسافت و اپل در اولین زمان ارائه محصولات خود در فروشگاه ها، شاهد تشکیل صف ها چندصدمتری از مردمی هستند که به شوق استفاده از این وسایل به انتظار ایستاده اند. مردم در این صف های طولانی و طی یک مراسم شبهه آیینی، تکنولوژی بشر را تحسین می نمایند و سعی دارند با در اختیار گرفتن این محصولات، وجهه و شخصیت اجتماعی خود را ارتقا دهند.
در کشور ما نیز به طیع گسترش موج مصرف گرایی و تجمل گرایی، چنین رفتارهایی مشاهده می شود. البته بروز این رفتار در میان مردم عادی امری معمول و البته ناشی از سوء مدیریت مدیران فرهنگی جامعه به نظر می رسد.
ولی جای سوال است که چرا این رفتار ابتدایی را باید در سطوح بالای مدیریتی کشور مشاهده کنیم. برای مثال در سال های اخیر شاهد به را افتادن یک موج رفتاری در میان مدیران و مسئولان عالی رتبه کشور هستیم. این مسئولین علی رغم هشدارهای شدید امنیتی و اطلاعاتی، میل و اصرار عجیبی به استفاده از گوشی های تلفن همراه ساخت کمپانی اپل دارند!
وسایل و ابزاری که بنابر دستور اکید مقام های امنیتی و اطلاعاتی امریکایی، استفاده از آنها در میان مسئولان و مدیران امریکایی ممنوع اعلام شده است!
وجود تهدیدات امنیتی و اطلاعاتی
استفاده از گوشی های تلفن های همراه هوشمند و بویژه محصولات اپل وابستگی شدیدی به اینترنت دارند. یعنی در صورت عدم اتصال این دستگاه ها به اینترنت شما قادر نخواید بود به میزان قابل قبول بهروری این ابزار ها دست یابید. این معضل البته در محصولات اپل قابل لمس تر است. چراکه در صورت عدم اتصال اولیه این وسایل به اینترنت و ثبت اطلاعات مالک در سیستم iTunes، تقریبا غیرقابل استفاده خواهند بود.
لذا کاربران گوشی ها و تبلت های اپل همواره در معرض شدیدترین ترین تهدیدات امنیتی از سوی این کمپانی و سرویس های جاسوسی امریکایی قرار دارند.
بر مبنای اطلاعات موجود از دوسیستم جاسوسی و شنود جهانی امریکا یعنی اشلون و پریزم، کاربران تلفن همراه در گوشی های آیفون حتی در صورت عدم استفاده از این ابزار نیز توانایی مخفی شدن از چشم آنان را نخواهند داشت. این کاربران در ابتدای ثبت نام اطلاعات خود را در سیستم آی تونز ثبت می نمایند و با این کار تمامی اطلاعات تلفن همراه قربانی از جمله شماره تلفن قربانی، لیست تماس های ورودی و خروجی، لیست پیامک های ارسالی و دریافتی، قابلیت حذف و جابجایی اطلاعات موجود بر روی کار حافظه گوشی و… در اختیار این سیستم های جاسوسی قرار می گیرند.
همچنین در صورتی که توسط کمپانی اپل تشخیص دهد یک گوشی تلفن همراه یا تبلت متعقل به مسئولی عالی رتبه و یا شخصی تاثیرگذار است، شناسه آن ابزار در لیست سیاه سرویس های جاسوسی ثبت شده و عملیات شنود و ثبت اطلاعات آن دائما انجام خواهد شد. به این ترتیب سازمان های جاسوسی به راحتی قادر خواهند بود تا از طریق تلفن های همراه هوشمند از سری ترین و محرمانه ترین محتویات جلسات مسئولان کشور آگاهی یابند!
پس همواره سه خصوصیت از هر شخص در این سیستم جاسوسی ثبت می شود:
شماره تلفن همراه قربانی
شناسه سخت افزاری تلفن همراه قربانی
تن صدای قربانی
تصور کنید که با داشتن چنین اطلاعاتی، سیستم های جاسوسی حتی با تعویض تلفن همراه قربانی نیز توانایی شناسایی وی را در اختیار دارند!
پس چگونه است که مسئولان عالی رتبه کشوری، به راحتی اطلاعات خود را دو دستی و صرف هزینه های بالا در اختیار سرویس های جاسوسی قرار می دهند! این مسئولان حاضرند به قیمت در اختیار داشتن فناوری که توانایی استفاده از آن را ندارند، اطلاعات مهم یک کشور را به رایگان در اختیار دشمن قرار دهند. به راستی که چنین کاری حکم خیانت به یک کشور را ندارد؟
عدم آشنایی اغلب مدیران با نحوه استفاده از گوشی های تلفن همراه هوشمند iOS
از آنجا که اغلب مدیران فعلی از نسل های گذشته هستند و اعتقاد چندانی به اینترنت ندارند لذا در بیشتر موارد ایشان حتی دانش استفاده از امکانات اولیه این ابزارها را هم ندارند!
به کرات دیده شده است که این مدیران صرفا جهت برقراری تماس و بعضا برای ارسال پیام کوتاه از این تلفن ها استفاده می کنند. این نکته نیز قابل توجه است که با توجه به تحریم های حاکم بر کشور امکان خرید و نصب نرم افزار ها بر روی این گوشی ها به راحتی میسر نیست. سیستم کاملا انحصاری برقراری ارتباطی این گوشی ها نیز به راحتی امکان تبادل اطلاعات و نصب نرم افزار از طریق کامپیوتر را در اختیار کاربران قرار نمی دهد. پس مدیران جهت نصب نرم افزار و انتقال اطلاعات باید زمان و وقت قابل توجهی را صرف این کار نمایند. در اغلب اوقات نیز مدیران دائما مشغول، اینکار را به فرزندان و یا اطرافیان خود سپرده اند که خود موجب بروز رخنه امنیتی دیگری در سطح کاربری این تلفن های همره است.
مناسب نبودن گوشی ها تلفن همراه هوشمند برای مدیران
با نگاهی ساده به امکانات موجود در تلفن های هوشمند ساخت کمپانی اپل که امروزه به وفور در دست مدیران ایرانی دیده می شود، در می یابیم که جامعه هدف مصرف کنندگان این مدل ها، به هیچ عنوان مدیران و مسئولان یک کشور نیستند! این ابزار بیشتر برای استفاده از جوانانی طراحی شده اند که در طول روز، ساعت ها مشغول چرخ زنی در فضای مجازی هستند و فرصت بسیاری برای لذت بردن از بازی ها و دیگر برنامه های این سیستم عامل را دارند. به همین جهت باید دید این مدیران در طول روز چقدر زمان خالی در اختیار دارند تا بتوانند از طیف گسترده ای این ابزار استفاده کنند؟ و آیا اساسا مدیری که چنین زمانی را صرف استفاده از گوشی تلفن همراه خود می کند، در چه زمانی به امور مردم و مشکلات کشور رسیدگی می کند؟
از این رو است که کلاس خاصی از گوشی های تلفن همراه صرفا جهت مدیران در کلاس گوشی های مدیریتی طراحی شده است. این تلفن های همراه از امکانات چندانی برخوردار نیستند و صرفا به نحوه طراحی و بخش تجملاتی آنها توجه شده است تا این پیام را به اطرافیان منتقل نماید که دارند این گوشی تلفن همراه دارای یک پست مدیریتی و عالی رتبه است. میزان قیمت و تجملات بکاربرده در این تلفن های همراه رابطه مسقیمی با سطح مدیریت مالک آن گوشی تلفن همراه دارد.
هرچند که در گذشته گوشی های مدیریتی و کلاس بیزنس در کشور تعریف خاص خود را داشتند. برای مثال در سال های گذشته گوشی نوکیا مدل ۱۱۰۰ اغلب در اختیار بازاریان و مدیران عالی رتبه بود. مردم نیز با تهیه این مدل خاص سعی داشتند تا از این طریق وجهه مناسب اجتماعی برای خود ایجاد نمایند.
نوکیا ۱۱۰۰ گوشی تلفن همراه محبوب
تامل…
باذکر این نکات باید مجددا پرسید که چرا مدیران و مسئولان عالی رتبه کشوری علی رغم آگاهی به این موارد، بازهم اصرار عجیبی به استفاده از این درگاه اطلاعاتی و جاسوسی دشمن؟
چرا دستگاه اطلاعاتی کشور نسبت به وجود چنین حفره امنیتی و اطلاعاتی، دستور العمل های لازم را جهت جلوگیری از این آسیب ها تبیین نمی کند؟ هرچند بارها دیده شده است اکثر مدیران اطلاعاتی و امنیتی کشور نیز در طول سالیان گذشته، علاقه خاصی به استفاده از گوشی های تلفن همراه ساخت کمپانی اپل داشته و دارند.
متاسفانه مدیران عالی رتبه کشور صرفا به جهت بدست آوردن وجهه ظاهری و اینکه به دیگران اثبات کنند انسان های بروز و علاقه مندی به جریانات اطراف خود هستند، اقدام به تهیه این ابزار های جاسوسی می نمایند. امری که ثابت می کند تا چه میزان مدیران یک کشور ارزشی درگیر تجمل گرایی و مصرف گرایی شده اند. افرادی که بیش از ارزش های معنوی به ارزش های مادی متمایل شده اند و امروزه داشتن یک گوشی تلفن همراه شیک و دارای کلاس مدیریتی از نان شب هم برایشان واجب تر است!
با تمام این احوالات حتی دلیل استفاده از امکانات وسیع تلفن های همراه اپل برای افراد آشنا به امکانات آن نیز توجیه مناسبی محسوب نمی شود و راهی نمی ماند جز اینکه بگوییم برخی از این مدیران به جهت ضعف عملکرد مدیریتی و وجود کمبودهای شخصیتی متوسل به عوامل خارجی و مادی شده اند تا از این طریق بتوانند چهره قابل قبولی را در میان همکاران و مسئولان بالادستی خود کسب نمایند.
باشد که روزی فرابرسد که کارنامه و نتیجه عملکرد مسئولان سبب کسب وجهه مدیریتی شود، نه توسل به ابزار جاسوسی و تجملی ساخت دشمن…
*کارشناس فضای مجازی و رسانه های اجتماعی
Sorry. No data so far.