رئیس جمهور افغانستان در حالی در آستانه سفر به «کاتماندو» پایتخت نپال جهت شرکت در اجلاس سارک است که توجه کشورهای منطقه به چالش‌های اساسی افغانستان یک از دلایل اصلی حضور وی در این اجلاس خواهد بود.
رئیس جمهور افغانستان در حالی در آستانه سفر به «کاتماندو» پایتخت نپال جهت شرکت در اجلاس سارک است که اولویت‌گذاری منافع کابل یکی از گزینههای احتمالی بحث وی خواهد بود.
سازمان همکاریهای منطقهای جنوب آسیا (سارک) که یک سازمان همکاری در بخشهای سیاسی و اقتصادی است، 8 دسامبر 1985 میلادی توسط کشورهای هند، پاکستان، بنگلادش، سریلانکا، نپال، مالدیو و بوتان تأسیس شد.
افغانستان در جریان چهاردهمین اجلاس این سازمان در آوریل سال 2007 میلادی به عنوان هشتمین کشور عضو این سازمان منطقهای انتخاب شد.
مجموع جمعیت کشورهای عضو این سازمان تقریباً 1.5 میلیارد نفر است بنابرین تأثیرگذاری آن نیز بیشتر از هر سازمان منطقهای دیگر است که میتواند اولویتهای اساسی کشورهای عضو خود را مورد بررسی قرار داده و راه حلهای ممکن را جستوجو کند.
«محمد اشرف‌غنی» رئیس جمهور افغانستان به عنوان رئیس یک کشور عضو این سازمان قرار است در روزهای آینده راهی کاتماندو مرکز نپال شده و در اجلاس سران سارک که قرار است 26 نوامبر برگزار شود، شرکت کند.
این در حالی است که «مودی» نخست وزیر هند اعلام کرده قرار است با اشرف‌غنی در حاشیه این اجلاس دیدار کرده و در خصوص موضوعات مهم منطقهای گفتوگو کند.
هند یکی از کشورهای دوست افغانستان است که پس از تشکیل دولت جدید به رهبری «حامد کرزی» با این کشور همکاری کرده و روابط و همکاریهای استراتژیک با کابل دارد.
بعلاوه، این کشور با سایر کشورهای عضو این سازمان نیز دارای روابط خوب و مستحکمی است و میتواند در راستای حل مشکلات اساسی افغانستان راهگشا باشند.
با این وجود، مشکلات اساسی افغانستان ناامنی و ضعف اقتصادی است که دقیقاً هدف اصلی وجودی این سازمان نیز همکاری در همین موارد است، به همین دلیل ما آن را در 2 نکته به طور خلاصه مورد ارزیابی قرار میدهیم.
نخست ناامنی یکی از چالش‌های عمده فراروی دولت جدید افغانستان به رهبری اشرف‌غنی است که گستره آن از مرزهای این کشور نیز عبور کرده و کشورهای همسایه همانند پاکستان را در معرض مخاطره قرار داده است.
بُعد خارجی ناامنیها هماکنون دولتهای کابل و اسلامآباد را در رویارویی با هم قرار داده و مقامهای 2 کشور بارها یکدیگر را متهم به حمایت از تروریسم و پناه دادن به تروریستها کرده است.
اینک دولتمردان افغان و پاکستانی در آخرین دیدارها و گفتوگوهای خود متعهد شده‌اند که در برابر تروریسم موضع یکسانی اتخاذ کرده و برای از بین بردن تروریستها از قلمرو 2 کشور مبارزه مشترک انجام دهند.
همچنین قرار است اجلاس سارک برگزار شود و پاکستان و افغانستان هر 2 کشور عضو این سازمان هستند.
دولتمردان کابل و اسلامآباد باید به تعهدات خود در قبال یکدیگر عمل نموده و ریاست اجلاس سارک نیز زمینههای اعتمادسازی میان 2 کشور را جستوجو کند و راهکارهای مبارزه با تروریسم را با مقامهای 2 کشور در میان بگذارد.
بُعد ناامنیهای داخلی در افغانستان که سبب کشته شدن صدها غیرنظامی از جمله زنان، کودکان و مردم مظلوم افغانستان میشود نیز تا حدی به بُعد خارجی آن بر میگردد و در صورتی که دولتهای کابل و اسلامآباد لانههای تروریستی را در خاک 2 کشور هدف قرار دهند، بدون شک ناامنیها و خشونتها در داخل قلمرو افغانستان کاهش خواهد یافت.
از سوی دیگر برای از بین بردن خشونت و ناامنیها در خاک افغانستان اقدامات جدی دولت کابل نیز الزامی است و باید در برابر تروریستها از سیاست تسامح و مماشات استفاده نشود و با استفاده از قدرت نظامی و اطلاعاتی اکثر ناامنیها و خشونتها مهار شوند.
ضرورت دوم افغانستان که افغان‌ها هماکنون به طور بیسابقهای با آن دست و پنجه نرم میکنند ضعف اقتصادی است و کاهش فقر اقتصادی نیز یکی از اولویتهای دولت جدید افغانستان به شمار میرود.
به گفته آگاهان اقتصادی، استفاده افغان‌ها از درآمدها منابع و امکانات موجود داخلی بهتر از کمکهای خارجی است و هر نوع کمک خارجی نمیتواند جایگزینی برای درآمد خود افغان‌ها باشد.
افزایش مراودات تجاری با کشورهای منطقه و جهان از طریق بنادر و راههای انتقال کالاها و همچنین سرمایهگذاری کشورهای منطقه میتواند در کنار استفاده از منابع و معادن افغانستان به اقتصاد این کشور کمک کند.
اکنون که دولتمردان افغان در آستانه مشارکت در اجلاس سارک هستند و بهبود وضعیت اقتصادی یکی از اهداف وجودی این سازمان است باید در خصوص بهبود وضعیت اقتصادی این کشور توجه جدی شود تا زمینههای رشد اقتصادی و بهبود انتقال کالاها از این کشور فراهم شده و دولت کابل شاهد افزایش سرمایهگذاریهای خارجی باشد.
Sorry. No data so far.