بسیاری از تحلیلگران سیاسی برخی از کشورهای منطقه و در راس آن ترکیه، قطر، عربستان و امارات را مسئول ناآرامی و اوضاع کنونی لیبی می دانند که پس از سرنگونی رژیم قذافی باعث شده است عملا به یک کشور شکست خورده تبدیل شود.
سید جبار حسینی- مردم لیبی پس از گذشت سه سال از سرنگونی رژیم معمر قذافی همچنان از ناتوانی دولت در برقراری امنیت و خلع سلاح گروه‌های مسلح و تدوین قانون اساسی رنج می‌برند.
تعداد زیادی از لیبیایی‌ها بر این باورند که دخالت‌های غرب و برخی کشورهای منطقه در امور داخلی لیبی، دلیل اصلی استمرار آشوب‌ها و درگیری‌های نظامی و نرسیدن این کشور به ثبات سیاسی است.
وزارت بهداشت لیبی روز یکشنبه هفته جاری در بیانیه‌ای اعلام کرد که 450 نفر در درگیری‌های نیروهای ارتش و شبه‌نظامیان در شهر بنغازی دومین شهر بزرگ این کشور طی شش هفته اخیر کشته شدند.
این درگیری‌ها اواسط ماه اکتبر گذشته پس از آغاز حملات ارتش و نیروهای شبه نظامی «خلیفه حفتر» ژنرال سابق این کشور علیه گروه‌های وابسته به جریان‌های اسلامگرا در بنغازی و اخراج آنها از محوطه فرودگاه بالا گرفته است.
اینکه در لیبی چه رخ می‌دهد و از چه جریان خاصی حمایت شود، محور بحث نیست بلکه تلاش بر آن است که به نقش منفی برخی کشورهای منطقه که به خود اجازه دخالت آشکار در امور داخلی لیبی پرداخته شود.
آنچه که امروز در لیبی شاهد آن هستیم دخالت غرب و برخی کشورهای منطقه در امور این کشور است که طوفان آشوب و درگیری از سال 2011 در آن شروع به وزیدن گرفت، هنگامی که ناتو با کمک کشورهای منطقه مانند قطر، عربستان و ترکیه نظام معمر قذافی را به بهانه دموکراسی و حقوق بشر ساقط کرد!
از سال 2011 تاکنون خبرهای واصله از لیبی درباره ربودن نخست وزیر و وزراء، محاصره وزارتخانه‌ها از سوی افراد مسلح، حمله به پارلمان، صدور نفت لیبی از بنادر این کشور بدون اطلاع دولت، وجود دو دولت در آن واحد و اخیرا درباره ژنرال بازنشسته ارتش لیبی «خلیفه حفتر» است که خود را ناجی لیبی در برابر گروه های افراطی و جنایتکار می‌داند!
بسیاری از تحلیلگران سیاسی برخی از کشورهای منطقه و در راس آن ترکیه، قطر، عربستان و امارات را مسئول ناآرامی و اوضاع کنونی لیبی می‌دانند که باعث شده است عملا به یک کشور شکست خورده تبدیل شود به این دلیل که این کشورها از گروه‌های مسلح حمایت می کنند، گروه‌هایی که با وجود گذشت سه سال از سقوط قذافی با منطق سازش با دیگر کشورها مخالف هستند.
کشورهایی مانند ترکیه و قطر از گروه‌های مسلح وابسته به اخوان المسلمین و عربستان و امارات از گروه‌های مسلح طرف مقابل حمایت می‌کنند به گونه‌ای که عربستان همه گونه حمایت خود از خلیفه حفتر انجام می‌دهد تا گروه‌های مسلح مورد حمایت ترکیه و قطر را نابود کند.
آخرین فصل از فصول درگیری‌ها بین عربستان، امارات، قطر و ترکیه بر سر لیبی به بیانیه صادره از خلیفه حفتر در تاریخ 22 ژوئن گذشته است و در آن به ترک‌ها و قطری‌های مقیم شرق لیبی هشدار داده بود که لیبی را ترک کنند.
حفتر در این بیانیه از شهروندان ترکیه‌ای و قطری خواست تا ظرف 48 ساعت لیبی را ترک کنند و هشدار داده بود که نیروهای وی در قبال این دو تبعه مسئول نیستند.
خلیفه حفتر فرمانده بازنشسته نیروهای ویژه ارتش لیبی و رئیس کنونی شبه نظامیان اخیرا در گفت‌وگو با روزنامه ایتالیایی «کوریلا دیلا سیرا» اعلام کرد که از کشورهای مصر، عربستان، امارات و الجزایر کمک دریافت می‌کند.
حفتر در پاسخ به سوال خبرنگار این روزنامه که آیا حاضر از اسرائیل کمک دریافت کند، تاکید کرد که دشمن دشمن من دوست من است، چرا که نه؟ ولی من فکر نمی‌کنم آنها از من حمایت کنند.
این در شرایطی است که برخی منابع خبری گزارش دادند که گروه تروریستی داعش از ناامنی و آشوب موجود در کشور سوء استفاده می‌کند و به سوی غرب در امتداد سواحل شمالی لیبی در حرکت است.
یک منبع مطلع که نخواست نامش فاش شود چندی پیش به شبکه خبری «سی‌ان‌ان» گفته بود که تعداد عناصر داعش در درنه بیش از 800 نفر است و 6 اردوگاه را در اطراف شهر و کوه‌های نزدیک اداره می کند. در این اردوگاه ها افرادی از کشورهای شمال آفریقا آموزش می‌بینند.
گروه تندروی نوظهور در شهر درنه در شرق لیبی که خود را «شباب الاسلام» معرفی کرده، با صدور بیانیه‌ای اعلام کرده از این پس «قوانین اسلامی» مورد نظر خود را در این شهر تاریخی اجرا می‌کند. این گروه تروریستی افراطی در ماه نوامبر بیعت خود را با گروهک تروریستی داعش اعلام کرد.
حقیقت تلخ این است که شیوخ نفتی در خلیج فارس سرنوشت کشورها و ملت‌ها در منطقه را از طریق انتشار ویروس تروریسم در جوامع عربی و اسلامی رقم می‌زنند اما دخالت در امور این کشورها را تکذیب می‌کنند.
حال این سوال مطرح می‌شود که عربستان سعودی در امور داخلی کشور لیبی که نه با عربستان مرز دارد و نه هیچگونه دشمن فرضی «شیعه» در آن وجود دارد، اینگونه آشکارا دخالت می‌کند، میزان دخالت این کشور در عراقی که با آن مرز هم دارد چقدر است؟
Sorry. No data so far.