عضو هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه مازندران گفت: طبق آمار بیش از 90 درصد دختران با هدف یافتن شغل تحصیل میکنند.
زهرا کریمی با بیان اینکه حضور زنان در بازار کار نسبت به بسیاری از کشورهای همسایه قابل مقایسه با ایران محدود است، افزود: در ایران بیشتر کارها مردانه تعریف میشوند و به طور کلی واگذاری مسئولیتها بر مبنای شایستهسالاری نیست.
وی ادامه داد: تقسیمبندی کارها به صورت زنانه و مردانه بیشتر ریشه فرهنگی داشته و این امر زیاد به توانایی جسمی مربوط نمیشود، برای مثال 80 درصد فارغالتحصیلان رشته جنگلبانی خانم هستند، درحالی که گفته میشود جنگلبانی شغلی مردانه است ولی درسراسر جهان بسیاری از پژوهشگران گونههای گیاهی و حیوانی را زنان تشکیل میدهند.
این کارشناس بازار کار با بیان اینکه نرخ بیکاری در میان زنان جویای کار دو برابر مردان است، گفت: در سال 1385، کمتر از5 درصد زنان دارای تحصیلات عالی جویای کار، بیکار بودند که این آمار در سال 90 به 30 درصد رسیده است.
کریمی، رکود طولانی مدت اقتصاد ایران در سالهای گذشته به همراه نگرش تبعیضآمیز نسبت به اشتغال زنان را مهمترین عوامل موثر در نرخ بالای بیکاری زنان دانست.
وی با اشاره به تناقص جدی بوجود آمده در جامعه نسبت به اشتغال زنان، گفت: در حالی که فضای کلی جامعه همچنان با کار کردن زنان در بعضی مشاغل مخالف است، اکثر نسل جوان ترجیح میدهد زنی شاغل داشته باشند.
این پژوهشگر اقتصاد تصریح کرد: چنانچه بخواهیم نقش زنان را در اقتصاد بازار کار کشور پررنگ کنیم باید اقتصادی پویا داشته باشیم چرا که اگر چرخهی تولید روز به روز کوچک شود، فرصتهای شغلی به طور کلی کمتر خواهد شد.
کریمی افزود: مساله بعدی، ضرورت تغییر نگرش جامعه نسبت به اشتغال زنان است، این نگاه که مردان نانآور خانواده هستند میتواند برای جامعه آسیبهای جدی در پی داشته باشد چرا که برخی زنان دارای وظیفه تامین معاش خانواده را برعهده دارند و زمانی که شرایط برای کار زنان در جامعه فراهم نباشد شاهد گسترش فحشا و آسیبهای اجتماعی خواهیم بود.
جای درد دارد این اراجیف.
زن تازگیها فکر می کند می تواند کار کند و مستقل باشد! دیگر نیازی نمی بیند که نفقه گیر شوهر باشد! شوهر هم وقتی می تواند به جای کار کردن از دسترنج زن بخورد می رود زن کارمند می گیرد!
تف بر این همه پستی و بی غیرتی.
اگر راست می گویید قانون اجبار نفقه مرد را هم حذف کنید. در بیشتر موارد اشتغال هر زن مساوی حذف اشتغال یک مرد و از دست رفتن فرصت تشکیل یک خانواده است.
اين نوع تفكر زائيده هجمه فرهنگي فرهنگ غرب است.
اصلا استفاده از كلمه تبعيض در ارائه اين پيام، فضا را بيشتر فمينيستي ميكند تا عدالت طلبانه. ما دنبال عدالتيم يا مساوات؟!؟
مردي كه به دنبال زن كارمند ميگردد هدفش چيست؟
واقعا هدفش از اينكه زنش را صبح تا عصر بفرستد به محيط كار چيست؟ محيطهاي كاري اي هم كه فقط در آن خانمها باشند، ارباب رجوع خانم باشد، كارفرما خانم باشد، همكار هم خانم باشد، خيلي كم است. در بقيه موارد، همسرش قرار است به چه كسي جواب پس دهد؟ اصلا اين با غيرت يك مرد ايراني سازگار است كه مرد ديگري از زن تو مطالبه كند كاري يا چيزي را؟!؟ و در قبال نحوه عملكردش قضاوت و وي را بازخواست و يا تنبيه و تشويق كند؟
بعد از اين زندگي مشتركِ خيلي مشترك، چي بيرون مي آيد؟ فرزنداني كه هيچ كمبود و عقده اي ندارند؟
اين حرفهايي كه اين بالا نوشته شده است را يك عضو هيئت علمي زده است!!!
قربون اين علوم انساني بروم كه دارد كشور را به باد ميدهد و صدايش هم 30 سال ديگه در مي آد