مجتبی رحماندوست گفت: با نگاهی به شرح حال گودینی این سؤال برایم ایجاد شد که چرا وی کمونیست نشده؟ زیرا اگر کمونیست شده بود امروز بهتر تحویلش می‌گرفتند.
*مسئولان فرهنگی جایگاه هنرمند را نمی‌دانند
محمدرضا سرشار در این مراسم گفت: بعد از انقلاب با فراز و نشیب‌هایی در هنر و ادبیات انقلاب روبه‌رو بودیم، بسیاری تند و پیگیر وارد این عرصه شدند ولی خیلی زود از تب و تاب افتادند، عده‌ای هم وارد شدند که بعد از مدتی به فکر دنیا افتادند و دکان دونبشی باز کردند و عده‌ای نیز پای آرمان خود ماندند که گودینی از آن طیف است.
وی افزود: حکایت گودینی حکایت دانش‌آموزی است که همیشه 20 می‌گیرد و همین موجب شد که مسئولان فرهنگی رفتند سراغ کسانی که همیشه 20 نبودند. هنرمند هیچ وقت برای تشویق کار نمی‌کند، البته اگر هنرمند باشد و وقتی اثری خلق می‌کند لذت معنوی می‌برد. هنرمند نباید از مسئولان و نظام توقعی داشته باشد ولی مسئولان هم باید قدر هنرمند را بدانند. متأسفانه در بسیاری از مسئولان فرهنگی می‌بینیم که جایگاه هنرمندان را نمی‌دانند، البته دلیل ندارد وزیر ارشاد شأن همه را بداند ولی باید جایگاه هنرمندان را از مشاورانش جویا شود.
*گودینی را روی چشم می‌گذاریم
نویسنده کتاب «آنک آن یتیم نظر کرده» گفت: چندی پیش در سخنان سخنگوی ارشاد عنوان شده بود که می‌خواهند از یک هنرمند تقدیر کنند که به نظر به صورت آزمایشی این حرف زده شده بود تا واکنش‌ها را ببینند، این در حالی است که این شخص نه در قبل از انقلاب و نه بعد از آن قدمی برای انقلاب برنداشته است و تنها در چند جشنواره در شهرستان‌های خارجی از وی تقدیر شده آن هم به خاطر یک اثر که شاید نسبت به انقلاب سیاه‌نمایی کرده است. ما باید در داخل قدر جوایز خود را بدانیم.
وی افزود: ما امثال گودینی را روی چشم می‌گذاریم، مگر ماکسیم گورکی چکار کرده که گودینی نکرده است. گودینی آثار ارزشمندی در حوزه انقلاب و دفاع مقدس دارد که در خور توجه است.
*گودینی رهرو حق است
در ادامه بیست و دومین «عصرانه ادبی فارس» مصطفی جمشیدی گفت: ادبیات داستانی کشور بهاری که باید داشته باشد را ندارد، امروز شاهدیم که به اسم داستان، داستان ذبح می‌شود. حضرت امیر تعبیری دارند که می‌فرمایند از طریقی که رهروی آن کم است نهراسید و تنها به طریق حق فکر کنید و به نظرم گودینی از جمله رهروان حق است.
وی افزود: ژانر ادبیات کارگری که گودینی به آن مشهور است و منظور از این ژانر، سوسیالیسم نیست بلکه مصداق الفقر فخری است و در حرف زدن از طبقه فرودست منظورش بیشتر ناظر به آموزه‌های اسلام است.
*گودینی نشان داد که عدالتخواهی نمرده است
جمشیدی گفت: گودینی راه دشوار و سخت نوشتن را با صبری ستودنی پیموده و از حرکت کردن در مسیر حق ابائی نداشته است. چندی پیش شاهد بودم که در یکی از مساجد تهران از سوی مردم و هیئت‌های مذهبی برای یکی از آثار گودینی رونمایی گرفته شده است که حسرت خوردم که خدا به وی چه عنایتی کرده است. حق‌طلبی و ایستادگی در مواضع از سوی گودینی بسیار جالب‌توجه است و نشان داد هنوز عدالتخواهی نمرده و نویسنده‌هایی هستند که پای اصول ایستاده‌اند.
*تقدیر قزوه از فارس
علیرضا قزوه در ادامه گفت: اگر داستان پا به پای شعر نیاید که به نظرم دارد می‌آید، امروز شعر داشته‌هایش به تنهایی به اندازه‌ای است که می‌تواند سبک ادبیات انقلاب را رقم بزند و این بزرگترین دستاورد ما است که البته داستان نیز در آن شریک است. امروز داستان‌نویسان می‌توانند سر خود را بالا بگیرند و بگویند ادبیات انقلاب وجود دارد و به اوج بالندگی خود رسیده است.
وی افزود: برگزاری بیست و دومین پاسداشت ادبی در یک رسانه جای تقدیر دارد که این خبرگزاری با توجه به جایگاهش در صدر ممتازترین رسانه‌ها در فضای هنر انقلاب این چنین فعالیت می‌کند.
*کم‌لطفی در حق گودینی
علی‌اکبر والایی در ادامه گفت: گودینی از دوستان دهه شصتی من است که در جلسات داستان‌خوانی حوزه هنری با وی آشنا شدم و از آن زمان با احساسات وی آشنا هستم. گودینی دارای یک زندگی کارگری است و در همین مسیر مشقات بسیاری تحمل کرده و حتی سلامتی خود را از دست داده است. در محیط کار و حیات ادبی در حق گودینی کم‌لطفی بسیار شده است. وی همیشه قانع بوده و همین قناعت وی موجب شد که از سوی دولتمردان حقوقش نادیده گرفته شود.
*جایگاه اهالی قلم برای مسئولین تعریف نشده است
وی افزود: جایگاه نویسندگی و نوشتن در جامعه نادیده انگاشته می‌شود و اهل قلم به واسطه اینکه مردم کتاب نمی‌خوانند در عزلت و فقر زندگی ادبی به سر می‌برند و جایگاه اهالی قلم مشخص نیست و برای مسئولین نیز این جایگاه تعریف نشده است، مسئولینی که می‌توانند به آسانی سنگ و مشکلی را از پیش پای افراد بردارند که البته همین را نیز بر اهالی قلم دریغ می‌کنند.
*گودینی نبُرید
فیروز زنوزی جلالی در ادامه گفت: گودینی از نویسندگان پایین دست جامعه است و اگر کسی جای ایشان بود، بهانه‌های بسیاری داشت برای ننوشتن که با این حال، نوشتن را ادامه داد و اصطلاحاً نبرید. کارهای گودینی خاص خودش است و به فضاهای کارگری احاطه دارد و به خوبی توانست آن فضاها را تصویر کند. اگر کسی حوصله مطالعه آثار بلند گودینی را ندارد توصیه می‌کنم حتماً داستان کوتاه کهکشان وی را مطالعه کنند.
*اگر گودینی در مورد شهید آیت نمی‌نوشت
نعمت‌الله سعیدی در ادامه پاسداشت محمدعلی گودینی گفت: یکی از مشکلات ما در نظام فرهنگی این است که رفتند سراغ نویسندگان و هنرمندانی که زیاد پایبند نیستند و این استراتژی غلطی است. برگزاری جلسات این چنینی حسن بسیاری دارد ولی یک نقطه ضعف دارد و آْن هم این است که فرصت زیادی برای نقد و بررسی کامل وجود ندارد.
وی افزود: غفلتی که در مورد تاریخ‌نگاری انقلاب انجام دادیم این است که اکثر آنها تحلیل است و کمتر به صورت مستند نگاشته شده است. مهمترین ویژگی کتاب «آیت ولایت» این است که از نقل تاریخ به صورت تحلیلی و مستند فاصله گرفته و به حکایت نزدیکتر است که حکایت تلفیقی از تحلیل و مستند است. اگر گودینی این کتاب را نمی‌نوشت شاید آیندگان متوجه نمی‌شدند که شهید آیت بیماری قند داشته است و آیندگان نمی‌توانستند در مورد وی قضاوت کنند.
سعیدی گفت: زمانی که کسی غیر از نویسنده به تاریخ‌نگاری دست می‌زند، دست روی افتراقات می‌گذارد. در طول دویست سیصد سال اخیر اتفاقاتی افتاده که واژگان دچار تغییر در معنا شده‌اند که این را مدیون رمان و داستان هستند، برای مثال؛ دیکتاتور واژه‌ای است که در گذشته یک معنا را به ذهن متبادر می‌کرده، اما امروزه دارای بار معنایی خاص است. ضدانقلاب نیز واژه‌ای است که در طول سال‌های بعد از انقلاب همچنان دارای بار معنایی ارزشی نیست و برای اینکه این واژگان دارای ارزش شوند باید کار کرد.
*گودینی نماینده مستضعفان و پابرهنه‌ها در ادبیات است
رضا اسماعیلی در ادامه گفت: گودینی نماینده پابرهنه‌ها و مستضعفان در ادبیات است و آثارش زبان حال قشر ستمدیده و زجرکشیده است و نویسنده‌ای که این دردها را تجربه کرده باشد می‌تواند آن را به مخاطب منتقل کند و همین دردمند بودن گودینی موجب شده که مردم به وی نزدیکتر شوند. زبان قشر مستضعف را دارا بودن یک ارزش است که گودینی آن را دارد. گودینی حرفی را بیان می‌کند که همه مردم آن را درک می‌کنند و این بزرگترین ویژگی گودینی است.
وی همچنین قطعه شعری برای گودینی قرائت کرد:
این مرد که داغ لاله بر جان دارد
با حضرت عشق عهد و پیمان دارد
هم قبله و هم قبیله هابیل است
دلسوخته است و درد داستان دارد
*احیای نام اهالی ادبیات انقلاب کمتر از رمان‌نویسی نیست
مجتبی رحماندوست نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در این جلسه گفت: باید گفت که احیای نام اهالی ادبیات انقلاب کمتر از رمان‌نویسی نیست. بیش از ربع قرن فعالیت گودینی روی ما را کم کرده است و استقامت وی ما را شرمنده. با نگاهی به شرح حال گودینی این سؤال برایم ایجاد شد که چرا وی کمونیست نشده؟ زیرا اگر کمونیست شده بود امروز بهتر تحویلش می‌گرفتند.
وی افزود: گودینی با تولید داستان با توجه به شعار سال تولید ملی، نشان داد که سرباز ولایت است، همچین خلق کتاب «آیت ولایت» نشان از همین ولایت‌پذیری ایشان است. گودینی کشته لبخند امام است و این را در کار وی دیدم و همین ویژگی ما را کشته است.
*همچنان به دنبال هماهنگی با دفتر هستیم
این نماینده مجلس گفت: چند سال پیش در جلسه شعرخوانی رهبر انقلاب در پایان شعرم گفتم که شما سالی یک بار هم با نویسنده‌ها جلسه بگذارید، که ایشان استقبال کردند و فرمودند که با دفتر هماهنگ کنید که البته ما همچنان به دنبال هماهنگی با دفتر هستیم و راه به جایی نبردیم و از اینجا از ایشان می‌خواهم که نگاهی به اهالی ادبیات داشته باشند، زیرا می‌دانم که ایشان اهل مطالعه رمان و داستان هستند. به نظرم باید دفتر هنر و ادبیات جمهوری اسلامی تأسیس شود همانطور که دفتر هنر و ادبیات دفاع مقدس و یا انقلاب اسلامی داریم و بعد از گذشت سی و چند سال هنوز فقدان این دفتر احساس می‌شود.
وی در پایان گفت: گودینی متشکریم.
*آثار گودینی جهت‌دار است
محمدرضا اصلانی در ادامه این نشست گفت: گودینی یک استاد بی‌ادعاست که سابقه دیرپایی در آشنایی با وی دارم. وی انسان بزرگی است که متخلق به اخلاق حسنه است و انسان‌ها را می‌شناسد و این شناخت وی از انسان‌ها موجب شده که حس خوبی از وی به خواننده منتقل شود. آثار وی آثار قشری نیست و جهت‌دار است و این جهت در سال‌های اخیر بیشتر به چشم می‌آید. گودینی دارای ثبات شخصیت بوده و حتی بعد از معروف شدن نیز همان رویه را نیز دنبال کرده است. مطالعه آثار گودینی فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی را به خواننده منتقل می‌کند.
*انتظار نداشتم
محمدعلی گودینی در پایان این مراسم گفت: انتظار چنین برنامه‌ای را در عصرانه ادبی فارس نداشتم. به عنوان نویسنده‌ای واقع‌گرا و تجربی می‌گویم آثارم حاصل تجربه‌های سال‌های عمرم است و من همانی هستم که داستان‌هایم می‌گویند. آثار کارگری‌ام را به همت بلند کارگران، آثار روستایی‌ام به روستایی‌های ساده‌دل، آثار دفاع مقدسم را به رزمندگانی که دور از سیاست‌بازی‌ها مردانه پای انقلاب ایستادند و به شهادت رسیدند و جانباز شدند و اما آثار انقلابی‌ام را به مردان و زنانی که پای آرمان‌های انقلابی خود ایستاده‌اند تقدیم می‌کنم.
در پایان این مراسم از سوی سازمان هنری رسانه‌ای اوج، حوزه هنری و بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان از محمدعلی گودینی تقدیر به عمل آمد.
Sorry. No data so far.