بررسي واكنش‌هاي اعتراض آميز به بازنشر تصاوير موهن از پيامبر گرامي اسلام (ص )در نشريه ورشكسته شارلي ابد و نشان مي‌دهد كه اين واكنش‌ها به هيچ وجه در سطح و عمق اهانت صورت گرفته نبوده است و اگر چه اين اهانت‌ها مسبوق به سابقه بوده است اما اولا اين تصاويرموهن در تيراژ 5 ميليوني چاپ و منتشر نشده بود دوم اينكه به زبان‌هاي خارجي ترجمه نشده بود و سوم اينكه دولت‌هاي غربي و به خصوص اروپايي با اين صراحت و قاطعيت پشت اقدامات موهن اين نشريه دست چندم فرانسه نايستاده بودند. انتظار بر اين بود كه كشورهاي اسلامي و عربي و سازمان‌هاي عربي و اسلامي نيز حداقل به همان اندازه و ميزاني كه دولت‌ها و رهبران اروپايي از آنچه كه آزادي بيان مي‌نامند، حمايت كردند از ارزش‌هاي اسلامي و بنيادين خود دفاع و حمايت مي‌كردند و در عين حال مرز و فاصله خود را از گروه‌هاي انحرافي همچون القاعده و داعش حفظ مي‌كردند. اين انتظار از برخي از دولت‌هاي اسلامي همچون عربستان (كه خود را پرچمدار مسلمانان سني مي‌داند و حاضر نيست هيچ رقيبي را در اين عرصه براي خود بپذيرد )به مراتب بيشتر بوده است اما عملكرد اين كشورنه تنها درحد انتظار نبوده بلكه از سقف خيلي از كشورهاي آفريقايي نيز كمتر بوده است.
در حالي كه در خيلي از كشورهاي اسلامي در آفريقا تظاهرات ضد اقدامات موهن در فرانسه صورت گرفت اما درعربستان هيچ خبري كه حاكي از واكنش اعتراض‌آميز دولت، مردم و مفتي‌هاي اين كشور باشد منتشر نشد و اگر هم يك چنين واكنش‌هايي وجود داشت به قدري ضعيف بود كه در بين ساير اخبار گم شد. سكوت و انفعال عربستان بر نهادهاي منطقه‌اي و اسلامي كه تحت تاثيرسياست‌هاي عربستان قرار دارند، سايه افكند و از سازمان همكاري اسلامي، اتحاديه عرب و شوراي همكاري خليج فارس نيز واكنش درخور ابراز نشد و تنها خبري كه در خصوص سازمان همكاري اسلامي به عنوان دومين سازمان بين‌المللي بعد از سازمان ملل منتشر شد اين بود كه اين سازمان قصد شكايت از نشريه شارلي ابدو بر اساس قوانين فرانسه دارد.
اما اينكه چه عواملي موجب شد كشورهاي اسلامي و عربي و در راس آن كشورهايي مثل عربستان كه ادعاي رهبري جهان اسلام را دارند نتوانند در برابر اهانت بزرگ به حريم و ارزش‌هاي اسلامي مواضع قاطع و جدي اتخاذ كنند به چند مورد مي‌توان اشاره كرد: نخست اينكه مديريت رسانه‌اي و تبليغاتي كه در بازنشر تصاوير موهن در شارلي ابدو صورت گرفت اين پيام را القا و تبليغ مي‌كرد كه همراهي و همدردي نكردن با قربانيان حمله مسلحانه پاريس به منزله حمايت از عاملان اين حمله و دوعمليات گروگانگيري مربوط به آن است كه به القاعده و داعش نسبت داده شد.
دوم اينكه عربستان اكنون همزمان با دو بحران در هم تنيده سياسي و امنيتي مواجه است كه از يكسو خطرداعش را در يك قدمي كاخ شاهزاده‌هاي سعودي مي‌بيند و از طرف ديگر با توجه به بيماري ملك عبد الله كماكان با مسئله جانشيني مواجه است، ضمن اينكه مشاركت عربستان در توطئه كاهش بهاي نفت اكنون خود اين كشور و ديگر متحدان عرب آن را نيز در شوراي همكاري خليج فارس مورد هدف قرار داده است و آنها را با كسري بودجه و سقوط بازارهاي بورس مواجه كرده است. سوم اينكه عربستان از زماني كه ائتلاف با كشورهاي غربي از جمله فرانسه را در قضاياي مربوط به بحران سوريه يا شكل‌گيري معادلات جديد در خاورميانه در دستور كار قرار داده يا در برابر برخي موضوعات از جمله موضوع هسته‌اي ايران به ائتلاف نانوشته با اسرائيل دست زده است به تغيير در اولويت‌هاي منطقه‌اي خود دست زده است و اگر چه اين تغيير اولويت تا پيش از اين در خصوص مسئله فلسطين ظهور و بروز يافته بود و در طي چند ماه گذشته تحركي از اين كشور در قبال خطرات روز افزون رژيم صهيونيستي در فلسطين و قدس شريف ديده نمي‌شود، اما اكنون مشخص شده است كه گويا اين كشور حساسيت خود را در قبال صيانت از ارزش‌هاي بنيادين در جهان اسلام از جمله اهانت به پيامبر گرامي اسلام نيز از دست داده است.
علاوه بر اينها در ماجراي براندازي دولت مرسي و اخوان المسلمين در مصر اين واقعيت نيز مشخص شد كه عربستان تشكيل دولت لائيك و غير ديني را بر دولت ديني حتي اگر باني آن از مسلمانان اهل سنت باشد (اخوان المسلمين )ترجيح مي‌دهد. از اينرو در مجموع مي‌توان گفت بي‌تفاوتي عربستان در قبال اهانت به پيامبر گرامي اسلام (ص )يك امر ساده نيست بلكه محصول تغيير در رويكرد كلان اين كشور و قرار گرفتن آن در ائتلاف‌هاي غربي و صهيونيستي همچون ائتلاف موسوم به دوستان سوريه يا ائتلاف ضد داعش است كه اتخاذ اين رويكرد همچنان كه ملاحظه مي‌شود هيچ نتيجه‌اي جز ضربه زدن به منافع جهان اسلام نداشته است وچه بسا با توجه به بافت سنتي و مذهبي اين كشور مي‌تواند عواقب پيش‌بيني نشده نيز براي آن در پي داشته باشد.
Sorry. No data so far.