امیرحسین الهیاری گفت: تأثیر منفی فضای مجازی بر زبان بسیار مهم است، چرا که زبان بسیار گسترده بوده و زوایای پنهانی دارد. زبان زوایایی دارد که بر رفتار، هنجار و شئون حاکم است و به اندازه گستردگی خود ارزشمند است، به گونه‌ای که می‌توان آن را به اندازه تاریخ ارزشمند دانست.
او افزود: زمانی رسانه تنها ابزار ارتباطی مردم بود که در دست اصحاب فرهنگ قرار داشت، ولی هماکنون هر آدمی در هر سطحی از سواد قسمتی از رسانه شده است و افراد با هر نوع اخلاق در این فضا حضور یافته‌اند که این به زبان آسیب میزند.
این فعال فرهنگی خاطرنشان کرد: این موضوع سبب شده است ادبیاتی در این فضا رشد کند بی‌معنا، از نظر آوایی زشت و دارای اصطلاحات بیادبانه، به همین جهت به جای داشتن دریاچهای زیبا، پاک و عمیق با اقیانوسی کثیف و کم‌عمق روبه‌رو شویم.
او اظهار کرد: اشعاری به نام شعر توسط شاعران نوپا منتشر می‌شود که سبب پایین آمدن سطح سلیقه مردم می‌شود، البته این معضلی است که توسط رسانههای رسمی نیز اتفاق میافتد به گونه‌ای که سبب می‌شود مردم اشعار کم‌ارزش و حقیر را بپسندند.
این شاعر تصریح کرد: در گذشته قیصر امینپور به من گفت این نشرهای مختلف که کتاب چاپ میکنند هم به شعر و هم به شخص شاعر ضربه میزنند، چرا که این شخص توهم رسیدن به هدف را دارد. در خصوص فضای مجازی نیز اینچنین است و به رشد شاعر کمکی نمیکند.
او درباره راهکار بهبود این آسیب یادآور شد: بستن فضای مجازی اقدام مناسبی نیست، چرا که مانند بستن کوچهای پهن است، ولی می‌توان با پخش برنامههای فاخر از رسانههای رسمی و استفاده از کارشناسان خبره که سمت و سوی ادبی داشته باشند شعر خوب را به مردم شناساند. همچنین لازم است فضای نشر درست شود چرا که رشد قارچ‌گونه انتشارات مختلف به این موضوع آسیب میرساند.
الهیاری عنوان کرد: قبلها شعری که در روزنامهها چاپ می‌شد دارای ارزش بود، ولی هماکنون متأسفانه به این موضوع توجه کمتری می‌شود.
امیرحسین الهیاری که در رشته پزشکی تحصیل‌کرده است کتابهای متعددی در زمینه شعر دارد که از آن جمله می‌توان به این عنوان‌ها اشار ه کرد: مجموعه غزل “عقاب قله یوشان”، “چشمهای قهوهای تو” و “تنها این را برای تو نوشتهام، مریم” از انتشارات روشن مهر، “آن حرف دگر” انتشارات پروژهش‌های فرهنگی و “غزل پری‌خوانی” از انتشارات قطره.
Sorry. No data so far.