تریبون مستضعفین – محمد ولوی
تاملی در گوانگجو ۲۰۱۰ و موفقیت‌های بی‌سابقه زنان مسلمان ایرانی
بازی‌های آسیایی گوانگژو امروز در حالی به پایان می‌رسد که کاروان ورزشی ایران در این بازی‌ها با کسب ۵۹ مدال مجموع و ۲۰ مدال طلا بهترین نتیجه تاریخ ورزش را با جهشی خیره‌کننده نسبت به جایگاه ششمی دوره قبل ، که کارشناسان حفظ آن را در این مسابقات بعید می‌دانستند ، بدست آورد و در بین ۴ قدرت اول ورزش آسیا ایستاد. ارزش این مقام بالاتر می‌رود وقتی با نگاهی به جدول مسابقات دریابیم ژاپن پر افتخارترین کشور تاریخ این مسابقات ، تنها ۶ مدال بیشتر از ایران در بخش مردان به دست آورد و کسب ۱۸ مدال طلا در بخش زنان این تیم را در جایگاه سوم مسابقات قرار داده است.
سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که چگونه این خلا پر خواهد شد و ورزش ایران می‌تواند فاصله خود را با تیم سوم کم کرده و از آن‌ها پیشی بگیرد. نگاهی به سخنان ۴ سال قبل احمدی‌نژاد پس از کسب مقام ششمی بازی‌های آسیایی دوحه این چشم انداز استراتژیک ورزش کشور را برای ما روشن می‌کند:
«کسب رتبه ششم بازی‌های آسیایی دوحه خوب است، اما رضایت‌مند نیست. زیرا ایران این توانایی را دارد که با استفاده از ورزشکاران نقاط دور افتاده و بانوان به مقام بالاتری دست یابد. ورزش باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی کند تا در دوره آینده این مسابقات مقام چهارم را بدست آورد»
بازخوانی این سخنان پس از چهار سال و کسب نتایج گوانگجو ، عمق بینش صحیح و واقع گرایانه به ورزش را نشان می دهد. نگاهی که موفقیت امروز ورزش ایران مرهون آن است و کلید جهش ورزش بانوان از کسب یک مدال برنز در بوسان 2002 تا 14 مدال رنگارنگ در گوآنگژو 2010 است.
فعال شدن ورزش زنان که گام عملی اول و قدرتمند آن را در گوآنگژو 2010 شاهد بودیم ، می تواند به راحتی این فاصله را با سه قدرت سطح اول آسیا در سال‌های آینده پر کند و ایران را به یک رقیب جدی برای آن‌ها بدل سازد.
مسلم است که رای حداکثری مردم به دولت فعلی در انتخابات به خاطر سر دادن شعارهایی از قبیل حقوق زنان و … نبود. اما با این‌حال این دولت بدون هیچ‌گونه پروپاگاندا و استفاده ابزاری و شعاری از زنان ، زمینه‌های به فعلیت رسیدن استعدادهای آن‌ها را در ورزش با فراهم کردن زیرساخت ها و شرایط جامعه در عین حفظ اصول اسلامی ایجاد کرده است و زنان ایرانی را بار دیگر به الگوی زنان مسلمان تبدیل کرده است.
در پایان بد نیست یادی کنیم از کسانی که سال‌ها شعار حقوق زنان سر دادند و قابلیت‌های زنان ورزشکار ایرانی را در حد پرچم دار و استفاده ویترینی از زن پایین آوردند. همان کسانی که سمپات‌های‌شان در آستانه انتخابات ۸۸، نود سیاسی ساختند و برای ورزش اشک تمساح ریختند و خودشان با کسب عنوان هفتمی و دهمی، پایین‌ترین جایگاه و ضعیف ترین عملکرد ایران را در طول تاریخ مسابقات آسیایی رقم زدند. باید افسوس خورد که اگر زودتر ظرفیت زنان ورزشکار مسلمان ایرانی از ۹۸ بانکوک در عمل ، نه در قالب حرف ، شعار و استفاده ابزاری فعال می شد شاید امروز ما در رقابت تنگاتنگ با سه قدرت اول آسیا برای کسب یکی از این جایگاه‌ها بودیم.
Sorry. No data so far.