رضا برجی مستندساز که بیشتر در فیلمسازی در مواقع بحران را تجره کرده است گفت: ایران به لحاظ موقعیت جغرافیایی در شرایطی قرار دارد که همسایه‌های ما اغلب درگیر جنگ هستند و با وجود چنین شرایطی انتظار می‌رود فیلمسازان نسبت به ساخت مستندهای بحران حساس باشند، اما متاسفانه این حساسیت نه تنها در مستندسازان بلکه در مسئولان مربوطه نیز به وجود نیامده است.
وی معتقد است تاسیس پایگاهی برای گردهم آمدن مستندسازان بحران یک ضرورت است و ادامه داد: زمان سقوط عراق جمع زیادی از خبرنگاران و مستندسازان اروپایی به ویژه مستندسازان فرانسوی در هتل های بغداد حضور داشتند، اما از ایران مستندساز و یا خبرنگار فعال در حوزه بین الملل حضور نداشت. واقعیت این است که مستندسازی بحران در ایران به یک جریان تبدیل نشده و هر آنچه در حال حاضر در این حوزه وجود دارد براساس دغدغه شخصی فیلمسازان شکل گرفته است.
کارگردان مستند «سواحل اشک و زیتون» با اشاره به این مطلب که مستندسازی بحران در جشنواره های مختلف داخلی جایی ندارد، گفت: در ایران سالانه جشنواره های رنگارنگ با نام های مختلف برگزار می شود اما تولیداتی از این دست جایگاهی در هیچ یک از این جشنواره ها ندارند.
برجی تصریح کرد: نکته دردناک این است مستندسازان جوان زمانی که تصمیم می گیرند مستندی در این زمینه بسازند با در بسته مواجه می شوند و اصولا نمی دانند به کدام سازمان و یا نهاد مربوطه مراجعه کنند و طبیعی است در شرایطی که اهمیتی به ساخت مستندهایی از این دست داده نمی شود کیفیت آثار پایین می آید.
کارگردان مجموعه تلویزیونی «در امتداد غدیر» در پایان درباره کیفیت مستندهایی که در حوزه بحران ساخته می‌شود، گفت: جوانان مستندساز هیچ آموزشی در این حوزه ندیده اند و از طرفی امنیت جانی و امنیت مالی برای حضور مستندسازان در مناطق جنگ زده وجود ندارد و اصولا هیچ بیمه و یا تسهیلاتی برای آنها در نظر گرفته نمی‌شود.
Sorry. No data so far.