روز گذشته بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در بیانیه ای به بررسی فنی سرنوشت صنعت هسته ای پس از اجرای توافق وین پرداخت و تحلیل جامعه ای که نتیجه همکاری علمی چند صد ساعته اساتید و کارشناسان صنعت هسته ای دانشگاه های صنعتی شریف و شهید بهشتی بوده است را منتشر نموده است. بنا بر آنچه در این بیانیه آمده است در قسمت اول بیانیه به طور اجمالی اتفاقاتی که در هر بخش از صنعت هسته‌ای رخ خواهد داد نوشته شده است و در بخش دوم، مستند به متن توافق موارد قسمت اول تشریح گشته است.
به گزارش رجانیوز؛ فرآیند بررسی تحلیلی متن برجام، قطعنامه ۲۲۳۱ و نقشه راه ایران و آژانس از سوی اساتید و خبرگان دانشگاهی صنعت هسته ای کشور حاشیه هایی را با خود به همراه داشته که بسیار قابل تأمل می باشد. همچنین جمع بندی که این اساتید دانشمند پس از این بررسی های تخصصی به آن رسیده اند نیز حاکی از اتفاقاتی تلخ و اسفناک در صنعت هسته ای کشور پس از اجرای توافق است.
اما امیر شعبان‌جولا مسئول سیاسی بسیج دانشگاه شریف در مصاحبه ای با خبرگزاری دانشجو به بیان نکات قابل تاملی را در خصوص حواشی و نتیجه این بررسی علمی بیان نموده است:
۱- بازداشت کردن دو تن از اساتید دانشگاه شریف به جرم نقد علمی برجام
شعبان چوبان در پاسخ به این سؤال که اساتیدی که با آن ها گفتگو کردید چه کسانی بودند گفت: متأسفانه تمامی این اساتید به شرطی حاضر شدند با ما گفتگو کنند که نامی از آن ها در جایی برده نشود. وقتی علت این اصرار را جویا شدیم، متوجه شدیم که دو تن از همکارانشان را به خاطر این که پیرامون برجام صحبت کرده بودند بازداشت کرده اند و به همین خاطر همه ی این اساتید برای این که مبادا به سرنوشت همکارانشان دچار شوند، تصمیم گرفته بودند نسبت به برجام سکوت کنند. ما هم با اصرار زیاد توانستیم با این افراد در جلساتی خصوصی در این باره گفتگو کنیم.
متأسفانه گاهی احساس میکنیم که مسئولین از افعال معکوس استفاده میکنند! وقتی فریاد آزادی و شنیدن صدای نقد سر میدهند به این معنیست که همگی سکوت کنید و کسی حق ندارد حرف بزند. حتی اگر این حرف یک حرف تخصصی باشد. ما به عنوان بخشی از جامعه ی علمی به شدت نگران چنین نگاه های سیاست زده ای به مسائل علمی و تخصصی کشور هستیم. یعنی واقعاً اساتید حق ندارند پیرامون موضوعی که آینده ی یک علم و صنعت را به طور کامل در کشور تحت تأثیر قرار میدهد ابراز نظر علمی و تخصصی کنند؟ به کجا میرویم؟
متأسفانه ما شاهد همین دست برخوردها در موضوعات دیگری هم هستیم. هفته ی گذشته شاهد آن بودیم که در اصفهان به حکم شورای تأمین اصفهان دو طلبه ی جوان را فقط به جرم انتشار شعار مرگ بر آمریکا در جریان تشییع شهدای غواص بازداشت کردند. اگر این شورا میتوانست، حتماً حکم بازداشت مقام معظم رهبری را هم صادر میکرد. زیرا پرچم دار مبارزه با استکبار و آمریکا ایشان هستند! چنین برخوردهایی را بسیار بسیار زیاد دیده ایم. مدتی قبل تر هنگامی که فابیوس وزیر خارجه ی فرانسه به ایران آمده بود، چند نفر از دانشجویان صرفاً دستنوشته هایی که حاوی چند سؤال از فابیوس بود را در دست گرفته بودند و بدون این که شعاری بدهند یا هر اقدام دیگری بکنند در لبه ی خیابان ایستاده بودند اما متأسفانه نیروهای امنیتی به حکم شورای تأمین تهران به شدت به سمت دانشجویان حمله کردند و با خشونتی عجیب آن ها را متفرق و دستنوشته هایشان را هم پاره کردند.
این برخوردها امروز به این جا میرسد که اعضای برجسته ی هیئت علمی دانشگاه های مهم کشور که جزو معدود کسانی هستند که در این رشته به درجه ی استاد تمامی نایل گشته اند، حتی جرأت نمیکنند به چند سؤال علمی پاسخ دهند. این چنین اتفاقاتی برای جامعه ی نخبگانی کشور به هیچ وجه قابل تحمل نیست. باید مسئولین به فکر بوده و پاسخگو باشند. با توجه به تأکیدات ویژه ی مقام معظم رهبری بر همدلی و هم زبانی بین دولت و ملت و همچنین اوامری که ایشان در این رابطه داشتند و از مسئولین خواستند تا با عطوفت با مردم برخورد کنند و صدای مردم را بشنوند، به هیچ وجه چنین برخوردهایی شایسته نبوده و در شأن دولت جمهوری اسلامی نیست.
۲- از منظر اساتید دانشگاه هاص صنعتی شریف و شهید بهشتی آینده صنعت هسته ای پس از اجرای برجام چگونه خواهد بود؟
شعبان جولا در پاسخ به این سوال که آینده صنعت هسته ای پس از اجرای برجام چگونه خواهد بود؟ گفت: همان طور که در بیانیه‌ی تحلیلی هم مشخص است، بررسی‌ها حاکی از این است که در صورت اجرای تعهدات پذیرفته شده از سوی ایران، می‌توان به صراحت اعلام کرد که صنعت هسته‌ای ایران با شیب بسیار تندی به طور کامل از بین رفته و دیگر چیزی به نام صنعت هسته‌ای در ایران باقی نخواهد ماند. در واقع می‌توان گفت صنعت هسته‌ای به اسباب بازی و سرگرمی های هسته ای تبدیل خواهد شد .
در روند بررسی‌ها، ما با مسأله‌ی جالبی مواجه شدیم. مسأله از این قرار بود که در حین بررسی‌ها متوجه شباهت زیاد متن برجام و فکت شیت آمریکایی پس از قرائت بیانیه‌ی لوزان شدیم. سپس با بررسی دقیق تر متوجه شدیم که مفاد فکت شیت آمریکایی منتشر شده پس از بیانیه‌ی لوزان، تقریباً بند به بند با جزئیات بیشتری در برجام آمده. حتی در بسیاری از موارد ادبیات و لحن جملات و حتی بعضاً ساختار جمله دقیقاً همان چیزیست که در فکت شیت بود. پس از بررسی بیش تر موضوع متوجه شدیم که مؤسسه ی Institute for Science and International Security(ISIS) در آمریکا از سال ها پیش بر روی پرونده‌ی هسته ای ایران کار کرده و گزارش‌هایی را به صورت دوره‌ای منتشر میکرد. پس از بررسی اجمالی این گزارش‌ها که در سایت مؤسسه موجود است، متوجه شدیم که برنامه ی آمریکا برای تعطیلی صنعت هسته‌ای ایران سالهاست که در حال تدوین شدن است. در واقع متوجه شدیم که اتفاقی که بناست بر طبق برجام برای صنعت هسته ای در ایران رخ دهد دقیقاً همان اتفاقی است که از سالها پیش مؤسسه ی ISIS در آمریکا پیش بینی کرده بود. این مؤسسه اعلام کرده بود که برای پیشبرد اهداف دولت ایالات متحده در مقابله با جمهوری اسلامی ایران باید محدودیتهایی به صنعت هسته ای ایران اعمال شود. محدودیت هایی که این مؤسسه برمی شمارد دقیقاً همان محدودیت هایی هستند که امروز در برجام بر این صنعت تحمیل میشود.
شعبان جولا همچنین با اشاره به گفتگوهای صورت گرفته با اعضای هیئت علمی دانشکده های مهندسی هسته ای و مهندسی انرژی دانشگاه شهید بهشتی و شریف افزود: همه ی اساتید هسته ای فارغ از رویکردهای متفاوت سیاسی که داشتند به نابودی صنعت هسته ای ایران در پی اجرای برجام اذعان داشتند. البته قطعاً در بعد تحلیل سیاسیِ این متن اختلاف نظرهای بسیاری در بین این اساتید وجود داشت ولی با توجه به این که هدف این کارگروه صرفاً بررسی ابعاد فنی برجام بود، در نهایت به لحاظ تخصصی و فنی همگی بر این باور بودند که در این متن ایران تعطیلی صنعت هسته ای خود را پذیرفته است.
۳- تاثیر اجرای توافق وین بر جامعه علمی و صنایع پیشرفته کشور
مسئول سیاسی بسیچ دانشگاه شریف در پاسخ به این سوال که از منظر اساتید دانشگاه های شریف و شهید بهشتی اجرای توافق چه تاثیری بر جامعه علمی و صنایع پیرفته کشور دارد گفت: در هنگام گفتگو با یکی از این اساتید، با مسأله ای مواجه شدیم که بسیار برای ما به عنوان اعضای کوچکی از جامعه ی علمی کشور متأثر کننده بود.
این استاد که یکی از اساتید مسن و بسیار فعال در حوزه ی دانش و صنعت هسته ای در کشور است، دیگر علاقه ای برای فعالیت در زمینه ی تخصصی خود نداشت و این کار را بیهوده میدانست چرا که از نظر او دیگر جای کار در این صنعت وجود نخواهد داشت. این مسأله فکر میکنم برای هر عضوی از جامعه ی علمی کشور از برجسته ترین اساتید تا همه ی دانشجویان بسیار ناراحت کننده است. چطور جامعه ی علمی کشور بی تفاوت باشد وقتی شاهد این هستیم که یکی از برجسته ترین اساتید کشور که تمام زندگی خود را برای رشد و بالندگی کشور در یک زمینه ی تخصصی صرف کرده و موهایش را در این راه سفید کرده، امروز بگوید ما بر سکوی پرش ایستاده بودیم که به سمت قله های علم و تکنولوژی بپریم ولی اکنون دیگر باید تمام آموخته های ده ها سال از عمرم را کنار گذاشته و به دنبال کار دیگری بروم.
چنین چیزی یک زنگ خطر جدی به مسئولین کشور است. اگر ما کاری کنیم که دانشمندان برجسته ی ما احساس امنیت نکنند، چطور میتوانیم انتظار پیشرفت های علمی را داشته باشیم؟ چطور میخواهیم رتبه ی علمی اول را در منطقه به خود اختصاص دهیم؟ اگر امروز کاری نکنیم برای این که این احساس امنیت به دانشمندان برگردد، باید منتظر فردایی باشیم که ایران به جای آن که صادر کننده ی علم و دانش باشد، صادر کننده ی عالم و دانشمند باشد. اگر بزرگان ما در علوم دیگر هم احساس کنند که فردا نوبت به آن ها خواهد رسید که تغییر زمینه ی کاری بدهند، چه خواهد شد؟ مسئولین وقتی حاضر باشند صنعتی همچون صنعت هسته ای را که یکی از پرکاربردترین و مفیدترین صنایع است و حیطه ی بسیار گسترده ای از پزشکی تا کشاورزی و تولید انرژی و تأمین آب آشامیدنی جامعه را تحت تأثیر قرار میدهد و متحول میکند، تعطیل کنند؛ چه تضمینی هست که صنایع و علوم دیگر را که در خیلی از موارد گستردگی و اهمیت کمتری دارند تعطیل نکنند؟ باید حتماً همین امروز جلوی این اتفاق گرفته شود وگرنه در آینده ای نه چندان دور با یک فاجعه در جامعه ی علمی کشور مواجه خواهیم شد.
Sorry. No data so far.