وقتی ترامپ در روزهای قبل اعلام کرد که قدس را به‌عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت می‌شناسد، شاخه نظامی جریان صدر، خبر از تشکیل یک گردان نظامی با نام «قدسیو الصدر» داد.
این خبر در سطح رسانه‌ای هم خیلی جدی گرفته نشد. آمریکا و اسرائیل هم واکنش درخوری نشان ندادند. گویا همه می‌دانند خبری نیست! مانند حضور سرایا السلام، شاخه نظامی جریان صدر که استعداد نظامی‌اش روی کاغذ چیزی بود و در میدان، چیز دیگر! اما ادعا …
وقتی اکرم الکعبی چندی قبل از اهمیت آزادسازی جولان و مبارزه با اسرائیل برای جنبش النجباء سخن گفت، طرف مقابل شدیدا واکنش نشان داد. حتی در متن تحریم اِعمالی علیه این گروه از سوی آمریکا، به این مساله اشاره شد.
چرا گردان «قدسیو الصدر» جدی گرفته نمی‌شود اما موضع النجباء واکنش شدید آمریکا را برمی‌‌انگیزد؟ چرا تصویر قیس خزعلی رهبر عصائب اهل حق در مرز لبنان با رژیم صهیونیستی، احتمالا برای دشمن حساسیت برانگیزتر از تشکیل «قدسیو الصدر» است؟
از صدر باید ممنون بود که در اتخاذ مواضع اعلانی علیه آمریکا و اسرائیل، پیشگام است. غیرت او در بیان موضع نسبت به مواردی که دیگران حداقل در ظاهر، کمتر نسبت به آن حساسیت نشان می‌دهند قابل توجه است. وقتی سفیر آمریکا به‌عنوان اولین مقام آمریکایی، پایش را به حرم امیرالمومین(ع) گذاشت، این صدر بود که پیش از همه واکنش نشان داد و سپس آیت‌‌الله سیستانی و دیگران. از این دست مواضع بسیار در سابقه سیاسی صدر وجود دارد. او همچنان در مبارزه با آمریکا، قابل احترام است.
اما صدر باید به این سوال پاسخ دهد چرا مواضع شدیدا ضد آمریکایی او، حالا آمریکا و اسرائیل را کمتر عصبانی می‌کند؟ چرا اقدامات اکرم الکعبی که زمانی به دلیل حضور در جیش المهدی و ذیل فرماندهی مقتدی صدر، مورد عتاب آمریکا قرار گرفته بود، اکنون آمریکا را عصبانی می‌سازد اما مواضع صدر، نه؟
Sorry. No data so far.