علی انتظاری، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی درباره علل کمرنگ شدن تمایل بانوان به اشتغال در صنایع دستی و هنری اظهار داشت: جامعه در پی صنعتی شدن رو به تولید کالاهای انبوه می‌آورد و ارزش محصولاتی مانند صنایع دستی کمتر می‌شود، علاوه بر این با توجه به این که چنین محصولات هنری به صورت انبوه در کارخانه‌ها تولید می شود و حقوق پایین کارگر در بازار جهانی باعث می شود تا آنها با قیمت پایین تر به خریداران عرضه شود برای خانم‌ها مقرون به صرفه نیست که به این کار اشتغال داشته باشند.
این جامعه شناس در ادامه افزود: در نتیجه افراد به سمت مشاغلی که درآمد بالاتری دارد اقبال نشان می‌دهد و این حرکتی عقلانی است. درحالی که اگر درآمد صنایع دستی بیشتر باشد افراد از آن گذشت نمی‌کنند.
این پژوهشگر اجتماعی مشکل دیگر عدم تمایل به اشتغال در صنایع هنری را فقر فرهنگ کار در جامعه عنوان کرد و ادامه داد: کارهای غیر یدی ارجح هستند و از همین رو افراد درس می‌خوانند تا وارد کارهای غیر یدی شوند. با این اوصاف نیز اگر درآمد مکفی در مشاغل صنایع دستی بود باز این امکان وجود داشت که افراد به اشتغال در این زمینه‌ها تمایل داشته باشند.
وی وارد شدن به شبکه‌های اجتماعی را انگیزه دیگری برای ورود افراد به مشاغل غیر تخصصی مانند فروشندگی و منشی‌گری عنوان کرد و گفت: اگر برای مشاغلی چون صنایع دستی نیز شبکه‌های اجتماعی طراحی و امکان بروز و مانور برای افراد ایجاد می‌شد افراد برای کار با حضور کارگاه‌های خانگی ترغیب می‌شدند.
انتظاری افزود: در کشور ما تولید صنایع دستی به صورت خانگی تقریبا رهاست و نهادی آن را به طور جدی حمایت نمی‌کند، همچنین ابعاد اجتماعی آن را در نظر گرفته نمی شود از این رو نمی‌توان امید داشت رونق لازم را پیدا کند.
Sorry. No data so far.