خون مظلومان بحرین و دامان آل سعود

1- مباركِ صهیونیست‌ها
بیش از سه سال از محاصره مردم مظلوم اما مجاهد غزه قهرمان توسط دولت سفاك اسرائیل و دولت سازشكار حسنی مبارك می‌گذرد. تمامی تلاش‌های دلسوزان مسلمان و حتی شخصیت‌ها و سازمان‌های حامی حقوق بشر برای شكستن این حصر ظالمانه ناكام ماند. در این ماجرا كه تكلیف اسرائیل روشن بود، اما آنچه بیش از همه قلب مسلمانان را جریحه‌دار می‌كرد، همكاری كامل و مطلق دولت سازشكار مبارك با برنامه‌های اسرائیل و آمریكا بود. همكاری‌ای كه بدون آن تحمیل جنگ ظالمانه 22 روزه و قتل‌عام زنان و كودكان بی‌گناه فلسطینی میسر نمی‌شد. جلوگیری از ورود غذا و دارو، جلوگیری از ورود پزشكان و امدادگران داوطلب مسلمان و غیر مسلمان و حتی جلوگیری از خروج مردم بی‌گناه و بیماران مجروحان از غزه و اعزام آن‌ها به كشورهای دیگر جهت مداوا، اقداماتی بود كه تنها از دولتی درست به همان اندازه رژیم صهیونیستی سفاك و دور از انسانیت، ولی در عین حال بزدل و تابع محض اسرائیل و آمریكا می‌توانست سر بزند. دولت مبارك مصداق كامل «اذلة علی‌الكافرین و اعزة علی‌المسلمین» بود.

اما همكاری دولت مبارك با صهیونیست‌ها به این‌جا نیز ختم نشد، مردم مقاوم غزه به مثابه استخوانی در گلوی اسرائیل و خاری در چشم آمریكا بودند، كه نه موشك‌هایشان، بلكه این تنها «ایستادگی» و «مقاومت» آن‌ها بود كه اصل موجودیت اسرائیل و حضور و سلطه آمریكا در منطقه را تهدید می‌كرد. «فئه‌ی قلیله‌ای» كه نه با قتل عام و مرگ تدریجی بر اثر گرسنگی و بیماری، تمام می‌شدند و نه دست از مقاومت می‌كشیدند. آخرین توطئه دشمن كه بدون همكاری دولت نامبارك مصر میسر نمی‌شد، ایجاد دیوار حائل در مرز رفح و همچنین تخریب پی‌درپی تونل‌هایی بود كه مردم فداكار مصر برای كمك به برادران فلسطینی خود ایجاد می‌كردند. به عبارت دیگر، دولت مصر بسیاری از مردم كشور خود را نیز قربانی حفظ و بقای موجودیت اسرائیل كرد و زنده‌زنده در این تونل‌ها دفن نمود. و ای كاش مردم انقلابی مصر با شناسایی این شهدا و ارائه آمار و تعداد آنان، هم یاد شهدای خویش را زنده كنند و هم جنایات آن رژیم سفاك را رسوا نمایند.

در آن زمان، دولت نامبارك مصری نخواست و نمی‌توانست هشدارهای مكرر رهبر فرزانه انقلاب را بشنود كه پی‌درپی او و دیگر سران عرب را از همكاری با دشمنان اسلام برحذر می‌داشتند تا خون‌های مردم مظلوم غزه دامن آن‌ها را نگیرد؛ «چه مصیبتی از این بالاتر كه دولت‌های مسلمان كه باید در برابر رژیم غاصب و كافر و محارب، از مردم مظلوم غزه حمایت می‌كردند، رفتاری پیشه كنند كه مقامات جنایتكار صهیونیست، گستاخانه آن‌ها را هماهنگ و موافق با این فاجعه‌آفرینی بزرگ معرفی كنند؟ سران این كشورها چه جوابی در برابر رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله خواهند داشت؟ چه جوابی به ملت‌های خود كه یقیناً عزادار این فاجعه‌اند خواهند داد؟ به یقین امروز دل مردم مصر و اردن و سایر كشورهای اسلامی از این كشتار، پس از آن محاصره‌ی طولانی غذایی و دارویی لبالب از خون است.1» «خیانتكاران عرب بدانند كه سرنوشت آنان بهتر از یهودیان جنگ احزاب نخواهد بود كه خداوند فرمود: «و اَنزَلَ الَّذین ظَاهَرُوهُم مِن اَهلِ الكتَاب وَ مِن صَیاصِیهم…2» ملتها با مردم و مجاهدان غزه‌اند. هر دولتی كه بر خلاف این عمل كند فاصله‌ی خود و ملّتش را عمیق‌تر میكند و سرنوشت چنین دولتهایی معلوم است3».

2- و ناگهان انفجار!
هیچ‌كس تصورش را نمی‌كرد كه دیكتاتور نامبارك مصری، نتواند حتی یك ماه هم در مقابل اراده ملت مصر دوام بیاورد. بالاتر از آن حتی كسی نمی‌توانست پیش‌بینی كند كه آتش خشم مردم مصر این‌گونه شعله‌ور شود و تاج و تخت فرعون مصر را سرنگون كند. اما «أخذناهم بغتة» وعده تخلف‌ناپذیر الهی است؛ چراكه «إنّ ربك لبالمرصاد4» و چه زود مقاومت مردم قهرمان غزه به اولین ثمره خود رسید و خون شهدایشان دامنگیر متهم درجه اول خائنین عرب شد. دشمن آمریكایی تلاش كرد و می‌كند كه علت رستاخیز مصری را فقر و بیكاری و دموكراسی‌خواهی قلمداد كند، اما «بزرگترین جرم نظام كنونی مصر این است كه این كشور را از آن جایگاه رفیع به رتبه‌ی یك مهره‌‌ی بی‌اختیار در بازیهای سیاسی‌اش در منطقه، تنزل داد. انفجار امروز ملت بزرگ مصر، پاسخی به این خیانت بزرگ است كه دیكتاتور وابسته، نسبت به ملت خود مرتكب شد.5»

بنابراین و براساس این تحلیل و آن وعده تخلف‌ناپذیر الهی كه گفته شد، در حقیقت این مقاومت و ایستادگی ملت مجاهد و نستوه غزه است كه تاج و تخت فرعونی مبارك را منهدم كرد! این خون‌های پاك و به ناحق ریخته شده مسلمانان فلسطینی و مصری است كه در تونل‌های زیرزمینی رفح به هم آمیخت، در رگ‌های غیرت جوانان شجاع متحصن در میدان التحریر قاهره جوشید و از گلوی شهدای تظاهرات 25 ژانویه در قاهره و اسكندریه و سوئز فوران كرد!

3- خون مظلومان بحرین و دامان آل سعود
فاجعه امروز كشتار مردم مسلمان در بحرین، فراموش‌كاری و عبرت نگرفتن از سرنوشت غزه را روشن می‌سازد؛ چه اگر بنا بر عبرت‌آموزی بود، تاریخ پر است از عبرت‌هایی نظیر مبارك مصری و بن‌علی تونسی. جنایتكاران بحرینی و سعودی، سرخوش از لشكركشی به محلات و خانه‌های محقر مسلمانان بحرینی، از لشگریان مزدور خود در بحرین سان می‌بینند؛ غافل از این‌كه «فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَیهِمْ أَبْوَابَ كلِّ شَیءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا، أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ6» اما اگر آن‌ها نشنیده‌اند، ما شنیده‌ایم كه «وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكرَ بِآیاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنتَقِمُونَ7»

رهبر انقلاب در سخنانی خطاب به جنایتكاران فجایع بحرین هشدار دادند: «ممكن است شما یك فشارى بیاورید، وحشیگرى‌اى بكنید، یك چند صباحى یك آتشى را خاموش كنید؛ لیكن خاموش نخواهد شد، روزبه‌روز عقده‌هاى مردم را بیشتر و غیظ آنها را شدیدتر خواهید كرد. یك وقت آنچنان زمام كار از دستتان در خواهد رفت كه دیگر هیچ جورى نشود بخیه زد. اشتباه میكنند؛ هم آنها اشتباه میكنند، هم آن كسانى كه از خارج از بحرین نیرو وارد میكنند، بشدت در اشتباهند؛ خیال میكنند با این حرفها میشود حركت یك ملت را از بین برد.8»

دور نباشد آن روزی كه خون ملت مظلوم اما مقاوم بحرین، در امتداد خون مظلومان مجاهد غزه، دامان حكومت بحرین، دولت سعودی و شركایشان در جنایت‌های بحرین را بگیرد و شاهد تحقق وعده الهی انتقام از مجرمین در منطقه باشیم!

_________________
پی‌نوشت:
1- پیام درباره قتل عام مردم مظلوم غزه 87/10/8
2- سوره احزاب: آیه 26. ترجمه: «و كسانى از اهل كتاب را كه با [مشركان‌] همپُشتى كرده بودند، از دژهايشان به زير آورد و در دلهايشان هراس افكند: گروهى را مى‌كشتيد و گروهى را اسير مى‌كرديد.»
3- پیام به اسماعیل هنیه نخست وزیر دولت حماس 87/10/27
4- سوره فجر: آیه 14. ترجمه: «به یقین پروردگار تو در كمینگاه (ستمكاران) است.»
5- بیانات در دیدار شركت‌كنندگان همایش غزه 88/12/8
6- سوره انعام: آیه 44. ترجمه: «پس چون آنچه را كه بدان پند داده شده بودند فراموش كردند، درهاى هر چيزى [از نعمتها] را بر آنان گشوديم، تا هنگامى كه به آنچه داده شده بودند شاد گرديدند؛ ناگهان [گريبان‌] آنان را گرفتيم، و يكباره نوميد شدند.»
7- سوره سجده: آیه 22. ترجمه: «و كيست بيدادگرتر از آن كس كه به آيات پروردگارش پند داده شود [و] آنگاه از آن روى بگرداند؟ قطعاً ما از مجرمان انتقام‌كِشنده‌ايم.»
8- بیانات در جمع مردم فارس 89/2/3