تریبون مستضعفین – فرشته صادقی
جمعه گذشته آب‌های آتن شاهد اتفاقات مختلفی بودند، از ممنوعیت ترک کشتی‌های کاروان آزادی از بندر تا تظاهرات فعالین امریکایی و فرانسوی در برابر سفارت امریکا در اعتراض به کارشکنی‌های این کشور، فرانسه ، یونان و صد البته اسراییل که در لحظاتی کوتاه به زد و خورد نیز کشید.
کاروان آزادی غزه که تقریبا در سالگرد کاروان آزادی شماره یک و تراژدی مرگ فعالان ترک و برای کمک به شکستن تحریم دریایی غزه آماده می‌شد تا بندر آتن را ترک بگوید در سراسر هفته با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرد. این کاروان متشکل ازحدود 400 فعال بین‌المللی از 22 کشور جهان است که بیشتر آن‌ها امریکایی و اروپایی هستند. ترتیب دهندگان این دور- برخلاف سفر پیش که ترک‌ها بودند – عمدتا اروپایی و امریکایی هستند و کشتی‌هایی از امریکا، کانادا، فرانسه، سوییس، اسپانیا، سوئد، اردن و چند کشور دیگر در آن شرکت دارند. قرار بود کاروان متشکل از 10 کشتی و دو کشتی باری بزرگ حامل مواد دارویی، غذایی، سیمان و یک آمبولانس بزرگ و مجهز باشد که تغییرات بزرگی بر سر راهش پدید آمد.
از مشهورترین افرادی که این دور در کاروان حاضر شده بودند «الیس واکر» نویسنده و برنده جایزه پولیتزر، «هدی ابستین» بازمانده 86 ساله هولوکاست و «ساموئل هارت» سفیر اسبق امریکا در اکوادور هستند. هرچند ترک‌ها نیز در میان شرکت کنندگان قرار دارند و سازمان اسلامی IHH هم در بین ترتیب دهندگان است اما کشتی معروف ماوی مرمره این بار در کاروان حاضر نیست. گفته می‌شود علت آن فشار دولت ترکیه بر این سازمان و فعالانش است چرا که کشور ترکیه و اسرائیل پشت پرده روابط خود را از سر گرفته‌اند و مایل نیستند روابط به خاطر آن‌چه ممکن است روی دهد بدتر شود.
اما کشتی‌ها و فعالین بین‌المللی که قرار بود از بنادر و کشورهای مختلف در آتن جمع شوند تا حرکت خود را به سوی غزه آغاز کنند در طول یکی دو هفته گذشته با مشکلات عجیب و مختلفی رویرو شدند. اول از همه دولت اسراییل دست به اعمال فشار بر کشورهای مختلف کرد تا جلوی مسافران این کشتی‌ها را بگیرند که هر چند خواسته امر نامربوط و غیر ممکنی بود ظاهرا در مورد ترکیه و یونان اثر کرد؛ سپس خط و نشان کشیدن برای خبرنگاران و مسافران را شروع کرد؛ به خبرنگاران هشدار داد اگر بر روی عرشه حتی یکی از کشتی‌ها سوار شوند برای ده سال از ورود به اسرائیل منع خواهند شد اما وقتی اقدامات اسرائیل باعث بیشتر رفتن آبروی این کشور شد، به تاکتیک دیگری روی آورد و کارشکنی‌ها آغاز شدند: اول پروانه‌ی کشتی سوئدی و بعد کشتی ایرلندی دچار خرابی شدند، خسارت آن‌قدر زیاد بود که کشتی ایرلندی مجبور شد از کاروان کنار بکشد. از طرف دیگر کاپیتان و دو خدمه‌ی یکی دیگر از کشورها در یکی از خیابان‌های آتن تحت ضرب و شتم شدید اراذل و اوباش فاشیست قرار گرفتند و نهایتا شکایتی از سوی یک گروه اسرائیلی علیه یکی از کشتی‌ها مطرح شد مبنی بر این‌که کشتی قابلیت توانایی حرکت در دریا را نداشته و امنیت ندارد و همه‌ی این‌ها در کنار بازرسی‌های بی‌پایان و بی‌موقع مقامات بندری یونان ادامه داشت.
اسراییل که تا حدودی توانسته بود با خرابکاری و فشار، امرش را پیش ببرد وقتی خوشحال‌تر شد که سیاستمداران به کمکش آمدند. دبیرکل سازمان ملل به مسافران پیغام داد دست از این تصمیم بردارند، هیلاری کلینتون اعلام کرد از نظر امریکا لازم نیست کسی به یک سازمان تروریستی – حماس- کمک کند و چنین کاری از سوی شهروندان امریکا نقض آشکار قوانین سیاسی و اخلاقی امریکا و تحریک بی‌دلیل اسرائیل به شمار می‌آید و باعث می‌شود مسئولیت اتفاقات احتمالی بر گردن خود مسافرین باشد و دست آخر وزیر یونانی اعلام کرد به مقامات بندر دستور داده هر اقدامی که لازم است را انجام بدهند.
روز جمعه یونان اعلام کرد حرکت کشتی‌ها از بندر این کشور به سوی غزه ممنوع است، اما تا بعد از ظهر کشتی امریکایی «جسارت امید Audacity of Hope» که سه هزار نامه شهروندان امریکایی را برای فلسطینی‌های غزه می‌برد بر خلاف دستور مقامات بندر آ‌ن‌را ترک کرد و مسافرانش در توییتر نوشتند گارد ساحلی یونان به دنبال آن‌هاست و کاپیتان دستورات را همچنان نادیده می‌گیرد و آن‌ها می‌خواهند بدانند تا کجا می‌توانند دریانوردی کنند؛ اما قوه قهریه گارد ساحلی مسلح یونان بیشتر بود و نهایتا این کشتی هم به بندر برگشت تا سرانجام کاروان آزادی 2 در هاله‌ای از ابهام فرو رود و نخست وزیر اسرائیل از شادی در پوست خودش نگنجد و مراتب امتنان و قدردانی‌اش را از دبیرکل سازمان ملل و دوست عزیزش جرج پاپاندریو نخست وزیر یونان اعلام کند.
در واکنش به تمام اتفاقاتی که افتاد یکی از فعالان شرکت کننده در این دور کاروان آزادی به یکی از خبرگزاری‌ها گفت نمی‌دانستیم دریای مدیترانه و آب‌های آزاد و بین‌المللی تماما متعلق به اسراییل هستند … شاید حرف این مسافر و فعال بین‌المللی چندان بیراه نباشد چرا که اسرائیل برای تمام کشورهای دنیا – به جز چند کشور مستقل که تعدادشان از انگشتان یک دست هم فراتر نمی‌رود – تصمیم می‌گیرد و پس از تمام این سال‌ها هنوز هیچ کس- باز هم به جز دولت و حکومت ایران- جرات نکرده برهنگی پادشاه را به رخ او و درباریانش بکشد.
Sorry. No data so far.