آزادی پشت درهای بسته

توالت نویسی زمانی رواج می یابد که افراد گمان کنند سخن گفتن حداقلی درباره محتوای خاصی جزو خطوط قرمز جامعه است و در هیچ محفل رسمی عمومی نمی تواند آن را ذکر کند: اعم از فضای خارجی یا مجازی. در این زمان فرد منویات عقده شده خود را در فضایی مثل توالت های عمومی که حدس می زند افراد زیادی بعد او آن را مشاهده کنند به صورت افراطی و حداکثری تخلیه می کند.