استفاده از قدرت در برابر فتنه‌گران در حکومت علوی

این یادداشت در صدد ترسیم چارچوبی ا‌ست که نشان دهد امیرالمومنین (ع) چه زمانی در برابر مخالفان سازمان یافته خویش، به قدرت نگاه سخت‌افزارانه داشته است. به عبارت دیگر شرایطی را بررسی خواهیم کرد که همه شیوه‌های هدایت و ارشاد امیرالمومنین‌(ع) از قبیل خطبه‌ها، نامه‌ها، قاصدان‌ و عملکردشان نسبت به فتنه‌گران بی اثر بوده و کینه و خصم دشمن، نه تنها گریبانگیر حکومت علوی شده بلکه ملت هم در آتش فتنه آنها گرفتار شده بودند.