عابدان کهنز، تلفیقی از چند روایت در دل یک فراروایت است.

فراروایتی که این مستند را از آثار مشابه، متمایز می‌کند، روایتِ #شدن است. شدن، در لحظه لحظۂ این مستند و آدم‌ها و کنش‌هایشان دیده می‌شود. اینجا، تمام آدم‌ها در حال حرکت‌اند. بالاتر از این، نه تنها خود حرکت می‌کنند، محیط و دیگران را نیز به حرکت فرامی‌خوانند. اینجا نوجوانها در کمترین زمان به تجربۂ بزرگسالان می‌رسند.

ذهن های علیل و تعبیر توسعه طلبی منطقه ای

ناجوانمردانه‌ترین گزاره‌ای که در گیرودار بگومگوهای به‌اصطلاح درون‌گفتمانیِ ماه‌های اخیر، از سوی برخی همه‌چیزفهم‌های دگراندیش منتشر شده، جابجاییِ مفهوم بلند جبهه مقاومت با تعبیر گرته‌برداری‌شدۂ توسعه طلبی منطقه ای است.

خلعِ سلاحِ مهدویت!

چند سالی می‌شود که نماهنگ‌هایی احساسی با صدای علی فانی در موضوع مهدویت در سطح وسیع منتشر شده و طرفداران قابل توجهی هم دارد. قطعاتی مانند به طاها به یاسین شنوندگان و علاقمندان پرشماری دارد. تلویزیون هم به کرّات از این آواها استفاده می‌کند.
البته این نگرش، منحصر در چنین نماهنگ‌هایی نیست و عموماً در نظام آموزشی و فرهنگی موجود، امامِ موعود، چنین تصویری دارد.

بازاری‌سازیِ حاشیه‌ها

خصوصی‌سازیِ (بازاری‌سازیِ) ایرانی، در حوزۀ نظر، پدیده‌ای تهرانی است. آدم‌ها و کانون‌هایش هم مشخص است. اما حوزۀ عمل/ میدانِ تحقق و پیشرویِ این خورۀ کُشنده، اتفاقاً شهرهای کوچک و نقاط پَرت است. در حالی‌که اهل نظر، چشم به تهران دوخته‌اند و کُنش‌های سرمایه‌گرایانه را در مراکز فکری، وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی زیر ذره‌بین گرفته‌‌اند، این بنای شوم، در کنار و گوشۀ کشور در حال تثبیت و بالا آمدن است.

زن و ورزشگاه؛ نقشی زنانه در نمایشی مردانه

جریان‌های زن‌گرا، حتی وقتی داعیۂ اعادۂ حقوق زنان را دارند، این حقوق را در بستری مردانه جستجو می‌کنند؛ این یعنی اینکه با قرار گرفتن در مداری مردانه، اولاً حقوق واقعی خود را فراموش می‌کنند، ثانیاً مناسبات و قواعد مردسالارانه را تقویت می‌کنند

روزهای سختِ «حسنین»

اواخر دهه‌ی هفتاد بود که فایل‌های صوتیِ جلسات سخنرانی حسن عباسی در محافل دانشجویی به دستم رسید. در شرایط خاصِ آن روزگار، که جریان انقلابی، تحت‌فشار جریان‌های جدید، به‌شدت دچار تشتت و انفعال بود، ظهور او، امیدبخش و راهگشا بود.

باید بخریم؛ این یک دستور است!

ا تشدید روند گرانی کالاهای اساسی، مردمِ مردد و نگران، در حالِ رُفت‌وروبِ فروشگاه‌ها و ذخیرۂ انواع ملزومات ضروری و غیرضروری زندگی هستند.
برای خیلی‌ها این سئوال ایجاد شده که چرا قوای مسئول، نسبت به این وضعیت واکنش نشان نمی‌دهند و مردم را از خریدهای غیرضروری برحذر نمی دارند.

نهاد‌های انقلابی؛ ترجمه زمینی اندیشه‌های آسمانی امام

روح‌الله رشیدی: «نهادسازی» شاخص‌ترین و اساسی‌ترین اقدام امام خمینی(ره) در سال نخست پیروزی انقلاب اسلامی است. نهادسازیِ هدفمند و معطوف به «نیاز»های جامعه‌ی ایرانِ پس از انقلاب. در این مقطع، تشخیصِ بی‌واسطه و دقیق نیازهای ملموس و عینیِ مردم و چاره‌جویی برای رفع این نیازها، کارویژه ی امام امت(ره) در مقام رهبری است. این موضوع […]

روح الله رشیدی

انقلاب در دامِ «ارتجاع»

ارتجاع، بازگشت به موقعیت و وضعیت کهنه، فرسوده و ناکارآمد است. و انقلاب، یعنی عبور از آن موقعیت و وضعیتِ کهنه. یعنی پیشرَوی و نوشدگی. انقلاب اسلامی، هم عبور از اسلامِ وارفته‌ی بی‌خاصیت و تشریفاتی بود و هم عبور از مشهوراتِ تخدیرکننده‌ی تحمیل‌شده توسط غربی‌ها. عرض‌اندامی بود واقعی، هم در برابر «اسلامِ آمریکایی» و هم در برابر «آمریکا». انقلاب، هم، از تفاسیر کهنه‌ی متحجرین مسلمان‌نما عبور کرد و هم از تلقی بُزدلانه‌ی «زندگی بدون آمریکا ممکن نیست.»

از «دام ارتجاع» تا پدیده‌ی «حامد جوانی»

«مرتجعین متجددنمای ما، دارند در یک تردستی جسورانه، «انقلابی اندیشیدن» را ارتجاع جا می‌زنند. هیاهو می‌کنند و داد و قال، تا انقلابیگری جز «عقل‌ستیزی» و «عقل‌گریزی» معنا ندهد. فتوا می‌دهند که شرایط انقلابی، یعنی شرایطِ حاکمیت احساساتِ پوچ! با این قلبِ معنای ناجوانمردانه، انقلاب را ارتجاع می‌نمایانند تا واپسگراییِ حیرت‌انگیز خود را به باورهای کهنه‌ای مانند «کدخداپرستی» توجیه کنند؛ «چون ندیدند حقیقت، رهِ افسانه زدند»!»

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.