شکست رکورد یا شکست «تنابنده»

«گینس» یک شبه کمدی مرتجعانه است که تاریخ مصرفش خیلی وقت قبل از تولیدش تمام شده است. اگر از تمام ایرادهای فاحش تکنیکی، روایت کسل‌کننده، شوخی‌های رکیک و گاه مهوع فیلم و فیلمنامه‌ای که نکته‌ی مثبت و بدیعی در آن دیده نمی‌شود نیز بگذریم، فیلم تنابنده یک مشکل اساسی دیگر دارد: نمی‌خنداند! حتی خنده‌ای سطحی را به لب مخاطب بالای ۱۲ سال نمی‌نشاند.

آقای تنابنده این‌قدر خودت را جدی نگیر

نقد جدي را درباره فيلم جدي مي‌نويسند. شما بابت همين چند «يادداشت» هم شاكر باش. در مملكت عجيبي زندگي مي‌كنيم كه درباره فيلمت با اين سر و وضعي كه دارد همين چند «يادداشت» هم منتشر شده. در يك شرايط استاندارد، اين چيزي كه اسمش را فيلم گذاشته‌اي نه اكران مي‌شد، نه ديده مي‌شد و نه كسي درباره‌اش چيزي مي‌نوشت.

ثبت رکورد ضعیف ترین فیلم سال برای «گینس»

گینس حال مخاطب را خوب نمی کند، یک دل سیر خنده به مخاطب نمی دهد. شاید بهتر باشدبه همان نسخه تکرار شده پایتخت بسنده کنیم. نقی با لهجه و کمی جدل با ارسطو مخاطب را همچنان می خنداند و به فکر وامیدارد. از سوی دیگر باور تنابنده در گینس هم برای خود معضلی است و نمی توانیم با لباس فردین باورش کنیم.

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.