تریبون مستضعفین | قاری قرآن

بی مدیریتی سعودی عامل مرگ بسیاری از حجاج شد

خیلی وحشتناک بود. مرده و زنده را با هم در کامیون می‌ریختند. آمبولانس جواب‌گو نبود. به‌جای اینکه ابتدا زنده‌ها را نجات دهند، همه را روی هم می‌ریختند‌. اصلا دنبال این نبودند که بدانند چه کسی زنده و بدنش داغ است. برخی‌ها شبیه خود من با مقداری آب به حال می‌آمدند اما با بی‌مدیریتی آن‌ها مردند.

سوختند اما پیشانی‌بند «یا‌ زهرا» نسوخت

۲ برادر دانشجو و قاری قرآن بودند که با آغاز جنگ دنیا را رها کردند و به جبهه رفتند، در منطقه در کنار نبرد به پوشش تصویری عملیات‌ها مشغول بودند که در فتح‌المبین به شهادت رسیدند، شاهدان می‌گفتند: این شهدا در آتش سوختند اما پیشانی‌بند یا زهرای آنها سالم مانده بود.

شهادت ۴۵ روز پس از اعزام

قاری و معلم قرآن، مداح، طلبه، دانش آموز و رزمنده بود، سه روز در هفته از قم به نطنز می‌رفت تا به بچه‌ها قرآن درس دهد و از نطنز برای طلاب آب آشامیدنی می‌آورد، فرمانده مانع حضورش در عمیلات کربلای ۵ شد با التماس و گریه به عملیات رفت و همان‌جا سند شهادتش امضا شد.

مادری که دست و پای شهیدانش را حنا گرفت

هر ۳ قاری قرآن بودند و برای نبرد با دشمن راهی جبهه‌ها شدند، مادرشان در مواجهه با پیکر ۳ فرزندش ابتدا خدا را سپاس گفت، دست و پای شهیدانش را حنا گرفت و با دست خود آنها را به خاک سپرد.

شکارچی تانکی که اولین شهید آزاده شد

قاری قرآن و از رزمندگان دلیر جبهه‌ها بود که به او شکارچی تانک می‌گفتند، در یکی از عملیات‌ها به اسارت دشمن درآمد و در دوران اسارت به فعالیت‌های قرآنی مشغول بود و برای حفظ روحیه اسرا تلاش می‌کرد، سال ۱۳۶۹ به میهن بازگشت اما زخم‌های اسارت به او امان نداد و سه ماه بعد به شهادت رسید.