ذبح علم و فرهنگ به پای سازمان تجارت جهانی

قرائن حاکی از آن است که این موضوع، بیش از آنکه تصمیمی کارشناسی و حاصل ارزیابی کارشناسان علمی و فرهنگی باشد، امری تعجیلی و دستوری است. دولت از مدت‌ها قبل عزم خود را برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی جزم کرده است. پیوستن به این سازمان، پیش‌ شرط‌هایی دارد که یکی از آنها پذیرش موافقت‌نامه «تریپس» است. موافقت‌نامه‌ای که کشور متقاضی را ملزم به رعایت مفاد اصلی کنوانسیون برن می‌کند حتی اگر دولت مزبور عضو این کنوانسیون نباشد. به عبارت دیگر، دولت‌ متقاضی برای عضویت در WTO باید از دروازه کنوانسیون برن بگذرد.

نکاتی در معایب پیوست به قانون جهانی کپی‌رایت

اگر ایران به این کنوانسیون بپیوندد هزینه راه اندازی هر دستگاه یارانه با نرم افزارهای ساده‌ای چون آفیس و… به بیش از ده میلیون تومان خواهد رسید. حال اگر فرض کنیم مردم این هزینه را بپردازند آیا خود دولت امکان دارد فقط برای رایانه‌های اداراتش این مقدار هزینه کند؟ تازه این پیش پا افتاده‌ترین هزینه ناشی از این مسئله است و باز هم این هزینه‌های مالی در برابر سایر تبعات موضوع چیزی نیست!

باید‌ها و نبایدهای «کپی رایت»

حق‌ مؤلف ‌، مالکیت‌ فکری‌ و معنوی‌ آثار را به‌ رسمیت‌ می‌شناسد و جامعه‌ را ملزم‌ می‌سازد که‌ آن‌ را محترم‌ بدارد و حقوق‌ قانونی‌ پیش‌بینی‌شده‌ و ناشی‌ از آن‌ را مراعات‌ کند.

مالکیت معنوی و جایگاه آن در تجارت جهانی

اعطای چنین حقوقی به شرکتهای چند ملیتی شمال زمینه انحصار طلبی را فراهم می‌سازد. این مسئله نهایتا به قیمتهای بالاتر برای کالاهای تکنولوژیک در مقایسه با قیمتهایی که تحت شرایط بازار آزاد وجود دارد منجر خواهد شد

پذيرش كپی‌رايت جهاني؛ ضرر برای همه، سود برای عده‌ای معدود

پس از كش و قوس‌هاي فراوان، وزارت ارشاد لايحۀ عضويت در كنوانسيون برن را به مجلس ارائه كرد كه با استقبال كميسيون فرهنگي مجلس مواجه شده است. در صورت تصويب اين لايحه در مجلس، ايران عضو كنوانسيون برن مي‌شود و ملزم به رعايت قانون كپي رايت دربارۀ محصولات خارجي خواهد بود.

پيوستن ايران به قانون كپی‌رايت؛ از حرف تا عمل

رعايت نكردن «كپي‌رايت» در ايران و پيوستن و نپيوستن كشورمان به جمع كشورهاي عضو قانون بين‌المللي حمايت از حقوق مؤلف (كپي‌رايت) همواره محل بحث و مناقشه بوده است.

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.