«حقیقت» تلخ «سینما»ی ایران

«چنارستان» به لطف دریافت سه جایزه از این جشنواره «افتخارستان» جشنواره امسال است روایتی مغرضانه از تاریخ یک ملت است که در آن به بهانه قطع درختان خیابانِ ولیعصرِ ما و پهلویِ فیلمساز، تاریخ ایران نیز از آنچه خوش آیند وی نبوده حرص شده است و جز کاباره‌های شیک شاهنشاهی و مخروبه‌های کنونی چیزی در آن نمانده است. فیلمی که سازنده آن سعی کرده است حقیقت را در پس سینمای خویش دفن کند، غافل از اینکه حقیقت وجودی خویش را آشکار کرده است.

از سینمایی که چنار می‌کارد توقع میوه نداریم

همان‌طور كه پيش‌بيني مي‌شد «چنارستان» توانست جايزه بهترين مستند بلند جشنواره حقيقت را به دست آورد.

لانه‌گزینی جناح روشنفکری در سینما حقیقت

آفریده در ابتدای چنارستان به گونه‌ای از دوران پهلوی سخن می‌گوید که گویی تماشاگر در خارج از مرزهای ایران به تماشای مستند پرتره از تقدیس رضاشاه نشسته است.

«چنارستان» تطهیر پهلوی با پول بیت‌المال!

فیلم‌ساز بی‌طرف! اما به انقلاب که می‌رسد تنها به نشان دادن چند تصویر کوتاه آن‌هم با حضور زنان بی‌حجاب و رقص و آواز بسنده می‌کند. «بار» سالن کوچینی را نشانمان می‌دهد که روزگاری فرهاد در آن اجرای زنده داشته است و حالا تبدیل به «نمازخانه» شده و از رونق افتاده. به تئاتر شهر که می‌رسد مسجد تازه‌ساز کنار آن را نشانمان می‌دهد و از ساخت‌و‌ساز بی‌رویه گلایه می‌کند و از بی‌توجهی به هنر و ….می‌نالد و تصاویر شادی قبل از انقلاب را به خرابی و ویرانی دوران جدید کات می‌زند.

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.