تریبون مستضعفین؛ محمدصادق شهبازی
نظ
ر به پخش برنامهٔ چالشی و امید آفرین ثریا، در شب‌های پنج شنبه از شبکهٔ اول سیما با موضع ژورنالیسم علمی و استفاده از قالب‌های مختلف علمی و حتی طنز برای طرح پیشرفت‌های کشور و انتقاد از نابسامانی‌ها مناسب است سخنان امام و مقام معظم رهبری را در مورد ابعاد مختلف این مسئله در صدا و سیما مرور کنیم.
رسانهٔ امام: امید بخش، استقلال‌ده و مبارز پرور
در نگاه امام خمینی (سلام الله علیه)، امیدبخشی توانایی، ایجاد اطمینان پیروزی تا آخر (۵۹/۱۰/۲۹) و عدم ترویج ناتوانی و یاس ملت از سوی نویسندگان و گویندگان (۵۹/۱۰/۲۹)، آموزش راه و روش زندگی شرفتمندانه و آزادمنشانه (۶۳/۱۱/۲۲) روشن کردن و استقلال دادن به مردم و مبارز بار آوردن مردم (۵۷/۱۲/۲۹)، مستقل و دارای تصمیم بار آوردن جوان (۵۹/۲/۲۳)، عدم خلاف استقلال جوانان و اراده و تصمیم صحیحشان (۵۹/۲۲۵) بودن و تجمع انسان‌های مسلمان، مبارزه و متعهد غیر منحرف در سازمان (۵۹/۲/۲۳) از رویکردهای کلی و ضروری صدا و سیما به شمار می‌آید.
انتقاد منصفانه ضمن حمایت از خدمات دولت
امام خمینی (سلام الله علیه)، ترسیم جدی بودن نظام در اهداف خود (۶۸/۱/۱۴)، تبلیغات خدمات و فعالیت‌های دولت (۵۸/۸/۱۷)، لزوم عرضهٔ خدمات دولت در رسانه‌های گروهی (۵۹/۹/۱۵)، انتشار همه گونه انتقاد البته با نظر صحیح منطق در برابر منطق (۵۹/۱/۱) و عدم انتقادهای غیر صحیح از دولت به منظور تضعیف (۵۸/۴/۱۸) را از رویکردهای مهم صدا وسیما نسبت به دولت و حکومت می‌دانند.
صدا وسیمای امام خامنه‌ای:
استقلال، مبارزه با استکبار، وحدت، نشاط، شجاعت، اعتماد به‌نفس ملی، عدم سطحی‌گری
امام خامنه‌ای (سلام الله علیه) نیز، مبارزهٔ همه جانبه برای تضمین استقلال و سلامت جامعه و نسل آینده (۶۴/۲/۱۲)، محسوس بودن ضدیت با نظام سلطهٔ استکباری در تمام برنامه‌ها (۷۰/۱۱/۱۵)، جهت گیری به سمت وحدت ملی، ایجاد نشاط، امید و شجاعت (۸۳/۲/۲۸)، تاکید بر اعتماد به نفس ملی (۷۰/۱۱/۱۵)، استفاده از همکاری دانشگاهیان و محافل دانشگاهی برای مباحث علمی و اجتماعی (۷۲/۱۱/۲۴) عدم ارائهٔ مطالب به صورت بد، تکراری، مطالب غیر اساسی (۶۳/۱۲/۶)، عدم تبلیغات به صورت تغلیظ احساسات و تشریفات افراطی (۸۳۹/۱۱)، عدم تبلیغات سست، عوامانه، سطحی و قشری (۸۳/۹/۱۱) و عوامزدگی و بی‌توجهی نسبت به طبع تیزهوش ایرانیان (۷۲/۱۱/۲۴)، زنده و نمایان نگه داشتن اندیشهٔ دینی و سیاسی امام در همهٔ برنامه ریزی‌ها (۷۸/۳/۱) را از رویکردهای کلی صدا وسیما می‌دانند.
مدیریت و عوامل سازمان: با نشاط، جوان، بلندنظر
احتیاج سازمان به انسان‌های مومن، فعال، با نشاط، کارآمد و جوان (۷۵/۵/۹)، به کارگیری عناصر مومن، با تقوی، خردمند، بلندنظر، بلند اندیشه در سازمان (۵۹/۱۰/۱۱)، استخدام عناصر کارآمد البته با جهت گیری درست (۷۰/۱۲/۷)، نیاز به هنرمندان و همکاران اندیشمند، متعهد و با اخلاص (۶۸/۶۲)، استفاده از بهترین‌ها در حوزهٔ رسانه (۸۳/۹/۱۱)، به کارگیری هنرمندان، نویسندگان، گویندگان و مجریان خوب، استفاده از شاخه‌ها و شکوفه‌های روییده از انقلاب و جوانان در کارهای هنری (۵۹/۱/۱۸)، و کمک گرفتن از افراد با استعداد، جوان و انقلابی (۷۰/۱۱/۷) مهم‌ترین رئوس برای به کارگیری مدیریت و عوامل سازمان است.
سر خط‌های آموزشی تربیتی
انتقال هویت دینی و ملی و انقلابی (۸۱/۱۱/۱۵)، تجهیز فضای فرهنگی کشور همگام با سیر شتابندهٔ سازندگی (۷۲/۱۱/۲۴)، دقت کافی داشتن در ارائهٔ الگو‌ها در برنامه‌ها (۷۰/۱۱/۱۵)، آموزش خلوص انقلابی، برادری، استقلال، آزادمنشی (۷۸/۳/۵)، برنامه ریزی در جهت انضباط اجتماعی و وجدان کاری، اخلاق، اجتماعی، حق دیگران، کرامت انسان، احساس مسئولیت، اعتماد به نفس، قناعت، (۸۳/۹/۱۱)، تکریم شأ ن ورشد انسان و اینکه هر انسان در کار شایستهٔ خودش باشد (۶۹/۵/۷)، آموزش مردم به انضباط، محبت، تعاون اجتماعی با پخش برنامه‌ای هنری، فیلم‌ها و گزارش‌ها، عدم بی‌توجهی نسبت به الگوهای ارائه شده به وسیلهٔ رسانهٔ ملی (۷۰/۱۱/۱۵)، عدم ایجاد الگوهای کاذب یا مخالف اهداف کلی سیاست سازمان (۷۰/۱۱/۱۵)، عدم سوق دادن مخاطبان به یأس از خود و فریفتگی به بیگانگان یاسرگرمی و عادت‌های ناسالم، نقض مواردی نظیر انضباط اجتماعی، وجدان کاری، اخلاق رفتاری افراد، ادب اجتماعی، حق دیگران، کرامت انسان، اعتماد به نفس، شجاعت (شخصی و ملی،)، قناعت، حق طلبی، احتزام به معلم در برنامه‌های رسانه (۸۳/۹/۱۱) و عدم پرداختن به موضوعاتی مثل یأس، دلمردگی و سرخوردگی اجتماعی (۶۰/۱۲/۷) از مهم‌ترین سرخط‌های تربیتی و اموزشی سازمان به شمار امده است. که باید با توجه به کیفیت، عمق، تنوع، شیوایی و زیبایی در کار فرهنگی (۷۵/۷/۹)، لزوم استفاده از هنر جهت تبیین حقایق (۷۶/۳/۱۲) همراه گردد.
هدایت فکر مردم
تبدیل کردن سطح فکری مردم از حالت عوامی و نادانی به فرزانگی، پیش بردن و برجسته کردن مردم، ازدیاد معلومات جامعه و دادن قدرت تحلیل و تفکر (۷۵/۵/۹) جهت دهی به فکر و فرهنگ عمومی و آسیب زدایی از فکر و فرهنگ و اخلاق (۸۳/۹/۱۱)، طرح اندیشه‌های صحیح و هدایت افکار عمومی (۷۱/۲/۲۲)، جمع بندی و هدایت فکر‌ها به درک صحیح (۷۰/۱۱/۱۵)، مدیریت و هدایت فکر جامعه و فرد، جهت دهی به فکر عمومی و رفتار عمومی جامعه و فرد (۸۳/۹/۱۱)، رساندن خوراک فکری لازم به ذهن مردم (۶۹/۱۲/۲۱)، هدایت ذهن مردم بر آنچه باید بفه‌مند (۶۹/۱۱/۱۵) واداشتن مردم به فکر و عقل و گذاشتن جهت درست راه در اختیار مردم (۵۹/۱۱/۱۰) و عدم غفلت به قدرت تعدیل اندیشه‌ها (۷۱/۱۱/۱۱) از مهم‌ترین سرخط‌های فکری سازمان است که باید با پرهیز از بی‌تفاوتی نسبت به شرایطی که جوانان ایرانی احساس عقب ماندگی کنند و نقد و معرفی کتاب در برنامه‌ها همراه شود.
اصول صدا و سیما نسبت به انقلاب
تبدیل صدا و سیما به دانشگاهی برای تدریس اصول اسلام ناب و انقلاب (۶۹/۵/۷)، نفوذ دادن اسلام ناب در زندگی مخاطبان (۶۹/۱۲۱۴)، معرفی شکوه و اهمیت انقلاب اسلامی (۸۱/۱۱/۱۵)، ریشه دار کردن شناخت و باور و ارزش‌ها و پیام‌های فکری نظام و انقلاب (۸۳/۹/۱۱) انتقال پیام و سخن انقلاب به مخاطبان داخل و خارج نظام (۶۹/۵/۷)، حساس کردن مردم به مقولهٔ دفاع و امنیت ملی وکار و ابتکار (۸۳/۹/۱۱) و تبلیغ روی پیشرفت‌ها و دستاوردهای انقلاب (۶۹/۵/۷) نیز جزواصول مهم صدا و سیما نسبت به انقلاب است.
گزارش مطلوب
گزارش‌ها نیز باید با رعایت شدن ادب در گزارش‌ها (۷۰/۱۱/۲۰)، آموزش مردم به انضباط، محبت، تعاون اجتماعی با پخش برنامه‌ای هنری و گزارش‌ها، ارائهٔ بهترین، دقیق‌ترین، گزارش‌های مسائل جاری جامعه و جهان و عدم تحقیر، به کار بردن تعبیرات سبک، اهانت، تمسخر و مفرد خطاب کردن افراد در گزارش (۷۰/۱۱/۲۹)، عدم طرح پرسش‌های غیر مرتبط با موضوع گزارش و عدم به کار بردن لفاظی‌های بی‌مغز در گزارش، مصاحبه و خبر (۷۰/۱۱/۲۹) همراه شود.
طنز متعالی
اهمیت بیشتر دادن به طنز (۱۳۷۵/۵/۹)، پروراندن نور امید در دل مردم با پرداختن به انتقاد و طنز (۱۳۷۱/۱۰/۱)، پخش طنزهای فاخر و برجسته (۸۳/۹/۱۱)، توجه به معنای طنز: بیان مطلب جدی و مهم با بیان شوخی (۸۳/۹/۱۱)، عدم اشتباه گرفتن هنر طنز با فکاهی شوخی و سبکی فحش (۷۵/۵/۹) و زیر سوال بردن تمام خدمات دولت دربرنامه‌های طنز (۶۹/۵/۷) نیز مهم‌ترین نکات در زمینهٔ طنز به شمار می‌آید.
نوآوری و تشویق کار علمی
استقرار روح علمی و علم گرایی (۷۰/۱۱/۱۵)، ایفای نقش در فکر، اندیشه، امور فنی، انسانی، نوآوری‌های علمی، رویاندن علم، نهضت تولید علم و نهضت نرم افزاری (۸۳/۹/۱۱)، تشویق خلاقیت، نوآور علمی و امر پژوهش (۷۸/۳/۱)، تشویق عملی عالم (۷۰/۱۱/۱۵)، آموزش دانش پژوهی (۷۸/۳/۵)، تدوین برنامه‌هایی در جهت رشد خلاقیت‌ها و استعداد‌ها (۷۸/۳/۱)، تشویق خلاقیت، نوآوری علمی و تقویت امر پژوهش (۷۸/۳/۱)، بالا بردن توان علمی و فن آوری کشور (۷۸/۳/۱)، حرکت شتابندهٔ کشور به سمت خودکفایی (۶۱/۱۰/۲۹)، تشویق مردم به پیشرفت یعنی روحیه دادن و زدودن احساس عقب ماندگی (۸۳/۹/۱۱)، ایجاد امید در مردم در مقابل زیاده خواهی‌های دشمن (۸۱/۱۱/۱۵)، تبلیغ روی پیشرفت‌ها و دستاوردهای انقلاب (۶۹/۵/۷)، عدم بزرگ نمایی آمریکا و غرب در گزارش‌های علمی (۷۹/۴/۱۳) و در‌‌نهایت طرح خبرهای یاس آور، ناامید کننده، بن بست و تاریک کننده (۸۱/۱۱/۱۵)، لزوم برنامه‌های علمی در قالب‌های هنری و زیبا و پرجاذبه (۶۴/۴/۲۹)، استفاده از هنر در جهت حرکت زایی در جامعه وروشن کردن تکلیف مردم (۶۹/۸/۱۸)، مهم‌ترین سر خط‌های کارهای علمی سازمان است.
الگوهای علمی صحیح
مطرح کردن چهره‌های علمی خوب و نوآور (۸۳/۹/۱۱) توجه به پرورش نخبگان و علم گرایی (۸۳/۹/۱۱)، واقعی بودن الگوهای علمی ارائه شده (۷۰/۱۱/۲۹) آگاه کردن نسل امروز نسبت به سابقهٔ علمی و مشاهیر خود (۷۰/۱۱/۱۵) بیان و معرفی گذشته‌های علمی ملت‌های مسلمان به خصوص ایرانیان (۷۰/۱۱/۱۵)، کارامد و برجسته کردن چهره‌های معاصر در ادبیات، هنر، علم و مسائل اجتماعی (۷۰/۱۱/۷) و عدم الگوسازی از افرادی که ارزش عددی و علمی دهنده‌ای ندارند (۸۳/۹/۱۱) نیز مهم‌ترین اولویت‌ها در ارائهٔ الگوهای علمی است.
تحلیل دادن، عدم سیاست زدگی، امیدبخشی
دارای قدرت تحلیل بار آوردن مردم (۶۹/۱۲/۲۱)، هدایت جامعه در زمینهٔ اقتصادی، فرهنگی، سیاسی (۷۵/۵/۹)، ضمن عدم اطالهٔ کلام، پرگویی، پرحرفی، تکیه کلام‌های نابه جا درمصاحبه‌ها (۷۰/۱۲/۱۳)، عدم در دست گرفته شدن سررشتهٔ برنامه‌ها به وسیلهٔ جناح‌ها، جریان‌ها و باند‌ها (۶۴/۹/۲۹)، عدم سیاسی کاری و خطی عمل کردن هنرمندان (۸۰/۵/۱) و عدم سلیقه‌ای، شخصی یا سیاسی عمل کردن تمام کارکنان و برنامه سازان در رسانه (۷۰/۵/۱۱) مهم‌ترین سرخط‌ها در روشنگری ذهنیت مردم نسبت به مسائل عمومی و سیاسی کشور برشمرده شده است. ویژگی‌های خبر خوب نیز موثق، به هنگام، فراگیر، دارای خصوصیات امیددهی (۸۱/۱۱/۱۵)، پرداختن به خبر‌ها و پیام‌های امیدوار کننده (۸۱/۱۱/۱۵) و عدم طرح خبرهای یأس آور، ناامید کننده، بن بست و تاریک کننده (۸۱/۱۱/۱۵) به شمار امده است.
چگونگی تعامل با تهاجم فرهنگی دشمن
انتقال فکری عملی ملت ایران در اصل نه شرقی نه غربی (۶۴/۴/۲۹)، مقابله با تلاش رسانه‌های غرب در مایوس کردن مردم ایران (۷۵/۷/۱۶)، مقابله با القای تصور بی‌اعتنایی مسئولان نظام به انقلاب (۷۶/۷/۲۴) و حالت تهاجمی داشتن در مقابله با اهداف رسانه‌های بیگانه (۶۴/۹/۲۹) نیز مهم‌ترین سرخط‌های مقابله با تهاجم فرهنگی دشمن است.
با مسئولین چگونه باشیم و حد و مرز انتقاد
در موضع تعامل با نظام و مسئولین، نشان دادن نقاط زیبای نظام در تبلیغات (۶۹/۵/۷)، توجه به ارتباط مستحکم مردم و نظام و مبانی اصلی نظام (۶۰/۱۲/۷)، حفظ اعتماد و ارتباط مردم به دولتی که سرکار است (۸۳/۹/۱۱)، انتقال این پیام به مردم که بدانند از حکومت چه بخواهند (۸۱/۱۱/۱۵)، انتقال این پیام به مردم که حق حقیقی و مطالبهٔ واقعی خود را از دولت بدانند (۸۱/۱۱/۱۵)، مقابله با القای بزرگ نمایی مشکلات اقتصادی کشور (۷۶/۷/۲۴)، هدف: تقویت مدیریت اجرایی کشور (۸۳/۹/۱۱)، حمایت از دولت هر چند مغضوب باشد (۶۹/۵/۷)، شجاعت دادن به مسئولان و اداره کنندگان کشور (۸۳/۲/۲۷)، گفتن و بیان توفیقات و نارسایی‌ها به صورت علاج جویانه و غیر مأیوسانه (۸۳/۹/۱۱) ضمن عدم بی‌تفاوتی نسبت به امکان ایجاد یأس، دلمردگی و سرخوردگی مسئولان (۶۰/۱۲/۷)، عدم تضعیف مدیریت اجرایی کشور (۸۳/۹/۱۱)، عدم تبدیل شدن رسانه به پایگاهی برای ایرادگیری برنامه‌های تدوین شده و تصویب شدهٔ دولت (۷۱/۲/۲۲)، عدم زیر سوال بردن تمام خدمات دولت دربرنامه‌های سیاسی، اقتصادی (۶۹/۵/۷)، عدم تضعیف دولت در برنامه‌های اقتصادی (۷۱/۲/۲۱)، عدم گفتن عیب‌های دولت به صورت معارضه جویانه وستیزه جویانه، طرح کردن مشکلات کشور به صورت مضر و طرح پرسش‌های بیجا دربارهٔ عملکرد دولت، (۸۳/۹/۱۱)، عدم طرح اعتراض‌های بیخودی و بیجا نسبت به دولت (۷۰/۱۱/۲۹) و عدم گسستن اعتماد و ارتباط بین دولت و ملت (۷۰/۱۲/۷) جزو رهنمودهنای اصلی مقام عظمای ولیت است.
عدالتخواهی در عرصه رسانه
در حوزهٔ عدالتخواهی نیز آموزش وجدان کاری، عدالت و شجاعت (۷۸/۳/۵)،، پرداختن به موضعاتی مانند عدالت اقتصادی، اجتماعی و علوی (۸۱/۱۱/۱۵) ضمن عدم سوق دادن مخاطبان به عادت‌های مهلک یا اسراف (۷۸/۳/۵)، عدم پرورش روحیهٔ مصرف زدگی و مصرف گرایی تجملاتی (۸۳/۹/۱۱) و اهانت کردن به جماعت فقیر و تهیدست و نادیده گرفتن کرامت آن‌ها (۸۳/۹/۱۱) نیز جزو سرخط‌های موثر است.
Sorry. No data so far.