یکشنبه 02 سپتامبر 12 | 15:17

چرا بشار اسد به تهران نیامد؟

آقای بشار اسد هم نخواست ریسک کند و به تهران بیاید و سوریه را خالی بگذارد. به نظر من تصمیم عاقلانه‎ای بوده است.


پس از برگزاری اجلاس شانزدهم عدم تعهد در تهران و سخنان محمد مرسی در این اجلاس درباره سوریه، بر آن شدیم تا به تحلیل موضع‎گیری‎‎های مرسی درباره سوریه و نتایج اجلاس تهران بپردازیم. در همین زمینه با حسین شیخ الاسلام مشاور بین‎الملل رییس مجلس شورای اسلامی و دیپلمات سابق ایران در چند کشور خاورمیانه گفت‎وگویی تلفنی انجام دادیم که خلاصه آن در پی می‌‎آید.

حضور مرسی در نشست عدم‎تعهد تا چه حد می‌‎تواند در چاره‎جویی برای مشکل سوریه کارساز باشد؟

احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی کشور‌ها، به رسمیت شناختن استقلال و عدم دخالت خارجی و حق تعیین سرنوشت ملت‎‌ها برای خودشان از اصول اصلی عدم تعهد هستند. بنابراین جنبش برای حل مسائل برخلاف اصولش نمی‌‎تواند کاری انجام دهد. این اصول است که جنبش را راهبری می‌‎کند. پیشنهاد آقای مرسی که شامل ترکیه، ایران، عربستان و مصر است، در قالب جنبش قابل طرح نیست چراکه ترکیه حتی عضو جنبش نیست. پس راه حل جنبش باید براساس اصول جنبش باشد. ما دو ساختار در جنبش برای پیگیری موضوعاتی همچون سوریه داریم؛ یکی ساختار رییس جنبش که دارای اختیاراتی از طرف اعضای جنبش بوده و بر اساس اصول می‌‎تواند مسأله‎ای را که می‌‎خواهد پیگیری کند ودیگری هم که در پیشنهاد آقای مرسی بود، تروئیکای جنبش است.

در هر صورت ترکیه است که اسلحه می‌‎دهد و تروریست می‌‎گیرد. آیا می‌‎خواهید ترکیه را پایبند کنید که اسلحه و تروریست و مواد منفجره و پول به داخل نفرستد و پادگان‎‌ها را ببندد؟ اگر ترکیه به این اصولی که من گفتم پایبند باشد؛ یعنی بگوید که من در امور داخلی سوریه دخالت نمی‌‎کنم؛ من می‌‎خواهم اختلافات مسالمت‎آمیز حل شود؛ من نمی‌‎خواهم سوریه را به طرف تجزیه ببرم؛ من حاکمیت سوریه را قبول می‌‎کنم؛ اگر بگوید من این اصول را قبول دارم، اشکالی ندارد که ترکیه را هم عضو بدانیم، اما از همه چیز مهم‎‌تر اصول جنبش است. این‎که آقای مرسی به‎عنوان رییس گذشته و یک شخصیت مهم همین‎طوری بی‎حساب برخلاف اصول جنبش حرف بزند، معقول نیست. احترام به حاکمیت و احترام به تمامیت ارضی حرف اول جنبش است.

شما اعتقاد دارید که ایشان در افتتاحیه حرف‎‎هایی زده است که با اصول جنبش مغایرت داشته است؟

مرسی اشتباه فاحشی کرد و برخلاف اصول جنبش حرف زد. صحبت‎‎های آقا (رهبر معظم انقلاب) خیلی سنگین بود. اصلا قصد مقایسه ندارم. آقا در مسائل مورد اختلاف داخل جنبش هیچ موضوعی را نفرمودند. مرسی به‎طور ناشیانه به این امر دامن زد. یک‎بار هم نگفت که فقط بخواهد اعلام موضع کرده باشد، بلکه چندین بار گفت و آخرش هم خیلی تند شد. این‎قدر گفت تا هیأت سوری عکس العمل نشان داد. این در حالی است که این‎‎‌ها موضع حکومت ما و بعضی از کشور‎‌ها مثل عراق یا الجزایر را در رابطه با قضیه سوریه می‌‎دانستند.

سیاست معقول ما به‎عنوان رییس این است که مسائل اختلافی را تحمیل نکنیم. عدم دخالت در امور داخلی سوریه یک اصل جنبش است. پس راه حل باید سوری باشد. هیچ کدام از ما حق تحمیل راه حلی را به سوریه نداریم. این دخالت می‌‎شود.

چرا بشار اسد به تهران نیامد؟

آقای بشار می‌‎داند که فتنه‎انگیزی توسط سازمان‎‎های اطلاعاتی برای ساقط کردن حکومت سوریه زیاد است. حتی ما دیدیم که تا شورای امنیت ملی سوریه نفوذ کرده بودند و آن‎جا خبرچین داشتند. هم ترکیه و هم سازمان‎‎های اطلاعاتی عربی برای کودتا در سوریه بیش‎‌ترین سرمایه‎گذاری را کردند و به‎نظر من آقای بشار اسد هم نخواست ریسک کند و به تهران بیاید و سوریه را خالی بگذارد. به نظر من تصمیم عاقلانه‎ای بوده است.

ایران به عنوان میزبان از چه ظرفیت‎‎هایی در اجلاس عدم تعهد به‎عنوان میزبان می‌‎توانست استفاده کند تا مشکل سوریه آن‎طوری که براساس منافع ملی سوریه است مطرح شود؟

سفر آقای بروجردی به سوریه یک مکانیزم تروئیکا بود از طریق تأکید بر ضرورت جدی گرفتن اصول جنبش توسط اعضا و یادآوری این‎که اگر تخطی کردند و از این اصول فاصله گرفتند، تذکر بدهیم و مکانیزمی بیاوریم که آن‎‌ها بتوانند خودشان را در یک فرصت مناسب اصلاح کنند. اصول عدم تعهد، استقلال و عدم دخالت خارجی است؛ در صورتی که بعضی از کشور‎‌ها پایگاه‎هایی به سایر کشور‌ها دادند و این پایگاه‎‌ها برای حمله به کشورهای عضو استفاده شده است. اعتقاد ما این است که باید جنبش پایبندی اعضا را به اصولش ارزیابی کند و خودش را اصلاح کرده و در یک فرصت مناسب این پایگاه‎‌ها را ببندند. این مکانیزم‎‌ها باید کم کم در داخل جنبش اجرایی و الزام آور شود. از ‎قدرت رییس و دفتر هماهنگی و گروه‎‌ها و ساختار‎هایی که داخل جنبش هستند، برای حل مشکل سوریه استفاده کنیم. من فکر می‌‎کنم با کار‎هایی که قبلا انجام شده و با ارتباطاتی که با دولت سوریه و معارضین غیر مسلح این کشور داریم و نیز با کنفرانس مشورتی سوریه که این‎جا برگزار کردیم، می‌‎توانیم این کار را به نتیجه برسانیم.

در مورد دعوت از محمود عباس برداشت‎‌ها این‎گونه است که تهران برای حضور وی از دعوت هنیه صرف نظر کرده است، آیا شما با این تحلیل هم عقیده‎اید؟

حق ایران بود که اسماعیل هنیه را به‎عنوان مه‌مان دعوت کند اگر آقای هنیه قبول می‌‎کرد که به تهران تشریف بیاورند. و حتی پشت میز فلسطین بنشیند البته این جنبش با سازمان آزادی‎بخش فلسطین کار می‌‎کند، ما هم خودمان با سازمان آزادی‎بخش فلسطین کار می‌‎کنیم. سفارت فلسطین در تهران از اول انقلاب تحویل سازمان آزادی‎بخش فلسطین شده است و تا به امروز هم تحویل آنهاست. با وجود همه انتقاداتی که ما به سازمان آزادی‎بخش فلسطین داریم، در مجامع بین‎المللی این سازمان به‎عنوان نماینده فلسطینی‎‌ها شناخته می‌‎شود. ما با سازش مخالف هستیم در حالی که این‎‌ها سازش کردند و از حق ملت فلسطین گذشت کردند و اجازه نداشتند که گذشت کنند. همه این‎‌ها را ما انتقاد داریم ولی در هر صورت این یک اصل پذیرفته شده در سیاست خارجی است و سفارت دست آن‎‌ها است. پس این اشتباه نبوده است. اشتباه این بوده که ما طوری برخورد کردیم که بعضی‎‌ها گفتند آقای هنیه را دعوت کردیم و بعضی‎‌ها گفتند ایشان مه‌مان ویژه است. البته در مصاحبه‎‎هایی که کردند می‌‎گفتند ما فقط برای آقای محمود عباس دعوت‎نامه فرستادیم. به‎نظر من آقای هنیه این‎جا آقایی کرد. این را به جان خرید و گفت من نمی‌‎آیم

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.