تریبون مستضعفین – کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ همواره به عنوان یکی از نقاط تاریک تاریخ معاصر ایران مورد بررسی قرار گرفته است. حادثهای که طی آن گروهی وطن فروش و چماق بدست در مقابل خواست ملت به تکاپو پرداخته و در مقابل خواست ملت ایستادند. و موجب دیکتاتوری ۲۵ ساله محمد رضا پهلوی شدند.
امری که باید رگه هایی از تکرار آن را این روزها در حوادث ناگواری که در سطح تهران و برخی شهرهای بزرگ دیگر روی میدهد جستجو کرد. گروهی پس از عدم اقبال مردم به انها در انتخابات ۲۲ خرداد و انتخاب مجدد دکتر محمود احمدی نژاد به سمت ریاست جمهوری دست به سلسله اقدامات اشوب طلبانه و اغتشاشگرانه ای زدند که ماحصل آن به آتش کشیده شدن چندین بانک، خودرو پلیس، اتوبوس و تخریب اموال عمومی و خصوصی افراد شده است. امری که متاسفانه پیش از برگزاری انتخابات نیز مورد تشویق و تهییج از سوی ستاد انتخاباتی دو تن از کاندیداها نیز بود و قبل از انتخابات با بیان این فرضیه که اگر ما رای نیاوریم حتماً تقلب شده است فضای روانی را برای پذیرش این امر ایجاد و پس از انتخابات نیز با دلیل تراشی برای وقوع تقلب اصرار کردند هر چند دلایلی غیر منطقی نظیر مگر می شود مردم آذربایجان به فرزند خودشان رای ندهند یا مردم لرستان امکان ندارد به دامادشان بی توجه باشند بیان شده است لیکن فضای احساسی حاکم بر جامعه موج اجتماعی را ایجاد کرده که متاسفانه نامزدهای شکست خورده و اطرافیانشان ضمن عدم صف بندی با اغتشاشگران اموزش دیده برای تخریب و تهدید امنیت ملی و بیان اینکه اعتراض های مردمی در قبال تقلب در انتخابات است امری که پیش از برگزاری انتخابات نیز با شعارهایی نظیر «اگر تقلب نشه موسوی اول میشه» و «اگه تقلب بشه شنبه قیامت میشه» قابل پیش بینی بود سعی در ادامه دادن وضعین موجود دارند.
امری که متاسفانه با عدم مرزبندی میان این کاندیداها و حامیان آنها با اغتشاشگران، سبب می شود که اغتشاشگران با استفاده از جمعیت حاصل از اعتراض آرام و حمله به حوزه بسیج و قصد خلع سلاح و اتش کشیدن ان موجب درگیری خونین میان اغتشاشگران و مدافعین مرکز فوق میگردد.
به نظر می رسد در شرایط موجود قصد بر اینست که با اتکا به خیل هواداران یکی از کاندیداها در تهران و بازوی اجرایی آشوبگرشان در مقابل خواسته مردم که منجر به ابقای مجدد احمدی نژاد در پست ریاست جمهوری شده است بیایستند و نظام را به عقب نشینی وادار نمایند. و دیکتاتوری تهرانی ها و منتخب تهرانی ها را بر سایر شهرستانی ها حاکم کنند چرا که برای اولین بار است که رییس جمهوری منتخب شده است که منتخب تهرانی ها نیست و رقیب پر سر وصدایش در تهران بیشترین آرا را داشته است.
همین امر سبب شده است که برای برخی افراد بدون در نظر گرفتن اقدامات گسترده دولت در روستا ها و شهرهای کوچک که محبوبیت گسترده ای را برای دولت و شخص رییس جمهوری ایجاد کرده است این توهم ایجاد شده است که تقلبی صورت گرفته است که منتخب تهرانی ها با منتخب ایرانی ها در تفاوت است. امری که متاسفانه تا پیش از دولت نهم دید غالب مسئولان نیز بود و ایرانیان را همین تهرانیان و ساکنان شهرهای بزرگ تصور میکردند. و بر همین اساس که به خود اجازه می دهند در خیابان ها به انتخاب ملت اعتراض کنند و دم از تقلب بزنند. و برای اولین بار اینگونه به نتیجه انتخاباتی قانونی که با نظارت ناظرین شورای نگهبان و در مقابل دیدگان نمایندگان کاندیداها صورت گرفته است اعتراض کنند و از آنجا که خود بهتر میدانند خللی به انتخابات و نتیجه و خواست مردم وارد نیست بدون پیگیری اعتراض خود از طریق مراجع قانونی دست به اشوبگری میزنند. و رادیو و تلویزیون های بیگانه و بوق های خبرپراکنی علیه منافع ملت ایران را به عنوان بلندگوی خود انتخاب کرده و از طریق آن به سم پاشی علیه مردم و انتخابات میپردازند. تا بتوانند با اتکا به قدرت دول بیگانه در مقابل اراده ملت ایران بیایستند. تیری که با هوشیاری ملت به سنگ خواهد خورد.
Sorry. No data so far.