پاییز سال ۸۹، سایت رسمی مرکز امور زنان و خانوادهٔ ریاست جمهوری، خبری منتشر کرد مبنی بر افتتاح سایتی برای تقویت ارتباط میان سمن‌های (ان‌جی‌ئوهای) حوزهٔ زنان. فریبا حاجی علی، معاون امور اجتماعی و توسعه مشارکت‌های مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری چنین بیان داشته بود: «شبکه اجتماعی سمن‌ها، طرحی است که مراحل پایانی خود را می‌گذراند و NGOهای فعال در بحث زنان و خانواده با عضویت رایگان در این سایت می‌توانند با دیگر سمن‌ها در ارتباط باشند و تا حد امکان از اطلاعات سایر NGOها استفاده کنند و مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری نقطه اتصال این سمن‌ها تلقی می‌شود.»
چند هفتهٔ بعد، این سامانه بر روی اینترنت در دسترس قرار گرفت. سایتی که بر اساس نسخه‌ها‌ی رایگان شبکه‌های اجتماعی ایجاد شده بود و نمی‌بایست هزینه و زمان زیادی برده باشد. امری که چندان کار شاقی از جانب مسئولان وقت مرکز امور زنان به حساب نمی‌آمد و با مخارج شنیده شده تناسبی نداشت. سامانهٔ فوق متاسفانه نتوانست محلی برای تعامل میان سمن‌ها و ان‌جی‌ئوهای فعال شود و پس از مدتی نیز از دسترسی خارج شد و هزینه انرژی‌ئی که برای تاسیس آن صرف شد، به نتیجه نرسید.
روز چهارم اردیبهشت ۹۱ خانم فاطمه اسماعیلی، کار‌شناس سازمان‌های مردم نهاد مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری، در حاشیه همایش یک روزه دشمن‌شناسی و نقش شبکه‌های اجتماعی، در گفتگو با خبرنگار ایرنا، آموزش و تقویت همگرایی سازمان‌های مردم نهاد و ایجاد شبکه‌های اجتماعی زنان را از برنامه‌های مهم امسال مرکز مطالعات زنان و خانواده ریاست جمهوری دانست و خبر از راه‌اندازی شبکه مجازی اجتماعی مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری به نشانی WOMANNGO. IR داد و هدف آن را ایجاد ارتباط بیشتر بین سازمان‌های مردم نهاد، آموزش‌های مجازی، بهره‌گیری از کتاب‌خانه مجازی و ارسال پروژه‌ها از طریق این عنوان کرد.
این اظهارات به معنای تجربهٔ دوم مرکز امور زنان و خانواده در تاسیس سامانه ارتباطی سمن‌های حوزهٔ زنان است. اتفاقی که در صورت موفقیت تجربه قبلی، نیازی به دوباره انجام دادن آن نبود و توان مرکز می‌توانست صرف تقویت و گسترش آن شود.
نتیجهٔ پیگیری گفته‌های خانم فاطمه اسماعیلی و خبر راه‌اندازی این وبگاه، نشان می‌داد که این سایت نه تنها غیرفعال است که حتی مسئولین مرکز امور زنان و خانوادهٔ ریاست جمهوری، هنوز اقدام به خرید دامنهٔ آن نکرده‌اند و پیش از خریداری، از تاسیس آن خبر داده و نشانی آن را نیز در مصاحبه با خبرگزاری‌ها اعلام کرده‌اند!
نمود بیرونی این واقعیت می‌تواند حاکی از بی‌تجربگی و یا در حالت خوشبینانه، ناهماهنگی مسئولین مرکز امور زنان و خانوادهٔ ریاست جمهوری باشد. به ظاهر، عدم موفقیت در تجربهٔ پیشین نیز کمکی به ارتقاء تجربه و سطح فعالیت‌های مرکز در فضای مجازی نداشته است. شاید پاسخگویی مسئولین نسبت به این نحوه نادرست و غیرحرفه‌ای اطلاع‌رسانی، و ارائه توضیحاتی درباره متوقف ماندن طرح قبلی و دوباره کاری آن، راه را بر تکرار چنین اشتباهات و خطاهایی ببندد.
Sorry. No data so far.