محمد حسین جعفریان– شنيده شده، حتي دارندگان گذرنامه نيز با ويزاي معتبر، پس از اين اجازه حضور در اين استان را ندارند. آنها كه فعلاً آنجايند نيز بايد خارج شوند. باري اين اصل خبري بود كه از هفته گذشته به شكلهاي گوناگون روي خروجي خبرگزاريهاي مختلف اعم از داخلي و خارجي قرار گرفت و البته به طور بيسابقهاي در بيرون ايران به آن پوشش داده شد. قبل از آن نيز از قول يكي از مقامات شهرستان نوشهر، قوانيني مشابه براي افغانها وضع شده و اخبار آن نيز مدتي نقل محافل بوده و هست.
پيشتر از آن و در روز «سيزده بدر» هم در اصفهان، يكي از مسئولان امنيتي استان اعلام كرده بود ورود اتباع افغاني در اين روز به پارك «صفه» اصفهان ممنوع است. از مدتها قبل رسانههاي بيگانه به نحو معناداري روي اخبار اختلافانگيز ميان ايران و افغانستان سرمايهگذاري كرده و بر اساس آن از كوچكترين خبري در اين مورد نميگذرند. بازوان همين رسانهها و عوامل اصلي آنها در داخل افغانستان نيز به شدت به موضوع دامن زده و پيامد بروز هر يك از اين اخبار، تنش بسياري در آن كشور عليه كشورمان به وجود ميآورند. تا آنجا كه پخش يك بلوتوث در سال گذشته كه طي آن فردي با لباس سرباز نيروي انتظامي سرگرم تحقير و تمسخر جمعي از افغانهاي دستگير شده بود، روابط تهران و كابل را تا آستانه بحران پيش برد.
البته دولتمردان كابل همواره در قبال اين تحركات خويشتندارند. اما آنها كه درصدد ماهيگيري از اين آب گلآلودند، چندين تظاهرات عليه ايران به راه انداخته و حتي به پرچم كشورمان تعرض كردند و… تا حدي كه اكثريت مردم افغانستان خود به مخالفت با آنها برخاستند و جلوي اين تندرويها را گرفتند. با اين حال خوراك خبري ساختن براي اين تندروان گويا به وظيفه برخي مديران محلي ما در ايران بدل شده. مديراني كه درك درستي از روابط خارجي مملكت و به ويژه تعامل با همسايه شرقي ايران اسلامي ندارند. آنها نميتوانند بفهمند كه يك تصميم به ظاهر عادي در آنان براي ممانعت از آمدن افغانها به پارك در يك روز فروردينماه، چه بلوايي ممكن است در كابل به پا كرده و چه خسارات جبران ناپذيري را سبب شود. با وجود تكرار اين اشتباهات فاحش حيرتآور است كه دولت و به ويژه وزارت خارجه اين قبيل مديران را آگاه نميكند و ما همچنان تاوان اين بدسليقگيها و كجرفتاريها را ميدهيم. اگر شما با گذرنامه و ويزاي معتبر مثلاً به تركيه يا امارات برويد يا حكم اقامت در آنجا را بگيريد، چنانچه به شما بگويند حق سفر به فلان شهر و اقامت در فلان استان را نداريد يا حق ورود به فلان پارك را نداريد، چه حالي پيدا ميكنيد؟ اصولاً كسي قادر به اعمال چنين محدوديتهاي مندرآوردي و عجيب و غريب هست؟
چرا كسي بعد از اين همه تكرار چنين اشتباهاتي و اين همه تاوان، جلوي اين كار را نميگيرد؟
Sorry. No data so far.