در چند دهه گذشته سیاست خارجی حکومت آلمان، حاکی از اشتیاق و تعهد غیرقابل باوری نسبت به رژیم صهیونیستی بوده و از همین روست که آلمان یکی از مراکز مهم مورد توجه یهودیان در اروپا به حساب می‌آید.
این رابطه در ۱۴ ساله گذشته به‌دلیل اتخاذ سیاست‌های حمایتی از یهودیان مهاجر اروپای‌شرقی، به یکی از گزینه‌های اصلی برای مهاجرت یهودیان تبدیل شده و این موضوع تحولاتی را در ترکیب جمعیتی یهودیان آلمان پدید آورده است.
در سال ۱۹۵۱ بود که صدراعظم وقت آلمان، کونراد آدنائر، در سخنرانى خود در بونستاگا (پارلمان آلمان) از آمادگى دولت آلمان براى مذاکره با نمایندگان یهودیان و اسرائیل در مورد پرداخت غرامت به یهودیان زیان‌دیده در دوران جنگ جهانى دوم سخن گفت.
سپس در سال ۱۹۵۲ موافقت‌نامه‌اى به امضاى دولت آلمان، رئیس کنگره جهانى یهود و وزیر امور خارجه اسرائیل رسید که براساس آن مقرر شد مبلغى به‌عنوان غرامت در اختیار بازماندگان هولوکاست مورد ادعاى یهودیان! قرار گیرد.
تصویب قانونى در بونستاگ مبنى بر غیرقانونى بودن و جرم شناخته شدن انکار هولوکاست از دیگر اقدامات دولت آلمان در حمایت از یهودیان بود. در سال ۱۹۹۰ نیز دولت آلمان با تصویب قانون تسهیلاتى را براى مهاجرت یهودیان شوروى سابق و به‌طور کلى اروپاى شرقى فراهم کرد و از آن زمان بود که سیل مهاجرت یهودیان آغاز شد؛ به‌طور کلى در طى چهارده سالى که از تصویب این قانون مى‌گذرد ۷۰ هزار یهودى به آلمان مهاجرت، کرده‌اند.
نکته جالب توجه اینکه یهودیان اروپاى شرقى تنها اقلیت قومى خارجى مى‌باشند که از این قانون برخوردار هستند. هرچند لازم به ذکر است دولت آلمان شرقى در دوران حیات خود یعنى از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۹۰ حمایتى از یهودیان به عمل نیاورد و ماجراى هولوکاست را دروغى بزرگ معرفى می‌کرد.
براساس این گزارش، جمعیت یهودیان آلمان در پایان جنگ جهانى دوم ۱۵ هزار نفر بود. این رقم تا سال ۱۹۹۰ به ۳۵ هزار نفر رسید و از این سال به بعد با فروپاشى دیوار برلین روند افزایش جمعیت یهودیان در آلمان سرعت گرفت و هم اکنون به صدهزار نفر رسیده است.
بیشتر یهودیانی که از سال ۱۹۹۰ به آلمان مهاجرت کرده‌اند متعلق به اتحاد شوروى سابق می‌باشند.
پس از اتحاد آلمان در سال ۱۹۹۰ قانونی در پارلمان آلمان به تصویب رسید که براساس آن تسهیلاتى براى مهاجرت یهودیان شوروى سابق به آلمان فراهم شد.
از آن زمان تاکنون یهودیان بسیارى از شوروى سابق به آلمان مهاجرت کرده‌اند و ترکیب جمعیتى یهودیان این کشور را تغییر داده‌اند.
افزایش جمعیت یهودیان آلمان برای جامعه صهیونیستی نقطه قوت به حساب می‌آمد چرا که هر چه جامعه یهود بزرگ‌تر باشد قدرت آن به‌عنوان یک گروه فشار براى پیشبرد مقاصد صهیونیستى در قلب اروپا بیشتر خواهد بود.
در یکی از شهرهای آلمان که یهودیان در آن سکنی دارند، تشکلى به نام جامعه یهودیان تأسیس شده است که وظیفه ایجاد هماهنگى میان سازمان‌هاى مختلف یهودى در آن شهر را برعهده دارد. این تشکل همچنین نماینده سیاسى یهودیان آن شهر تلقى مى‌شود.
در آلمان مجموعا ۱۹ جامعه یهودى وجود دارد که این جوامع مذکور، خود توسط یک سازمان سراسرى به نام «شوراى مرکزى یهودیان آلمان» با یکدیگر هماهنگ مى‌شوند.
شوراى مرکزى یهودیان آلمان نماینده رسمى یهودیان آلمان محسوب می‌شود و وظیفه پیگیرى منافع سیاسى و اقتصادى یهودیان آلمان، ایجاد هماهنگی میان آن‌ها و اجراى سیاست‌هاى کلى در این کشور را برعهده دارد. علاوه بر این تشکل، سازمان‌هاى کوچک و بزرگ دیگرى نیز در این کشور وجود دارند که در زمینه‌هاى مختلف از جمله برپایى راهپیمایى در حمایت از رژیم اسرائیل و انجام فعالیت‌هاى آموزشى، فرهنگى و ورزشى فعالیت مى‌کنند!
در بخش مطبوعات نیز با حمایت دولت آلمان هفته‌نامه‌اى به نام Allgemeine judisch در بن منتشر می‌شود که پرتیراژ‌ترین مجله یهودى در آلمان می‌باشد. همچنین هفته‌نامه‌اى به زبان آلمانى یدیش در مونیخ منتشر مى‌شود.
در فرانکفورت نیز ماهنامه‌اى به نام Judische Germeinde منتشر مى‌شود.
در برلین نیز ماهنامه Judische Korrespondenz به زبان‌هاى آلمانی و روسى منتشر مى‌گردد. به علاوه حدود ۳۰ موزه در آلمان وجود دارد که به‌طور کامل یا جزئى به تاریخ یهود اختصاص دارند. مهم‌ترین موزه‌هاى یهودى در فرانکفورت، کولوگنه و برلین واقع هستند.
از جمله دیگر موارد حمایت دولت آلمان از یهودیان مى‌توان به تصویب قانونی در سال ۲۰۰۳ اشاره کرد که براساس آن دولت آلمان موظف شد سالیانه ۳ میلیون یورو (۳/۵ میلیون دلار) به جامعه یهودیان در آلمان پرداخت کند.
این مبلغ در اختیار شوراى مرکزى یهودیان آلمان قرار می‌گیرد تا صرف ارائه خدمات آموزشى و فرهنگى! به یهودیان این کشور و به‌ویژه یهودیان تازه‌وارد اروپای شرقی کند.
به علاوه در درون وزارت کشور آلمان دفتر ویژه‌اى تشکیل شده است که وظیفه آن کنترل فعالیت‌هاى آنتى‌سمیتیک «یهود ستیزی» در این کشور باشد.
در دوره کنونی روابط آلمان و رژیم صهیونیستی در سطح بسیار بالایی است؛ تا جایی که آلمان پس از انگلیس و ایتالیا سومین دولت حامی اسرائیل در میان قدرت ملى بزرگ اروپا می‌باشد.
سفرهاى متعدد مقامات اسرائیل به آلمان و بالعکس، انعقاد قراردادهای مهم نظامى و فروش تسلیحات پیشرفته آلمانى به اسرائیل (از جمله زیردریایى‌هاى اتمى که قرارداد آن اخیرا منعقد شده است) از جمله نشانه‌هاى روابط خوب آلمان با رژیم اسرائیل مى‌باشد. موشه کتساف رئیس رژیم صهیونیستی در یکى از سفرهاى اخیر خود به آلمان چنین گفته است: «آلمان چندین دهه است که دوست نزدیک ما مى‌باشد. من از دولت آلمان به‌دلیل حمایت از اسرائیل و تلاش براى سرکوب فعالیت‌هاى آنتى‌سمیتیک تشکر مى‌کنم»!
به نظر می‌رسد حمایتهای آلمان از رژیم صهیونیستی بحثی فرا‌تر از گستره دولت است چرا که در سال ۲۰۰۲ زمانی که رژیم صهیونیستی از آلمان درخواست خرید چند دستگاه تانک را مطرح کرد و دولت آلمان خواهان تضمین اسرائیل براى عدم به کارگیرى این تانک‌ها در سرکوب فلسطینى‌ها شد، نهایتاً با سفر موشه کتساف به آلمان منعقد شد و البته اسرائیل چنین تضمینى نداد!.
Sorry. No data so far.