خبر گیج کننده و غیر قابل باور بود وقتی روی گوشی‌های دارندگان سیم کارت ایرانسل در جزیره ابوموسی این پیام مشاهده شد «ایرانسل امیدوار است سفر خوب و خوشی داشته باشید و آرزوی اقامتی امن در امارات متحده عربی را برای شما داریم.» این پیام آنهم در بحبوحه زمانی، که اثبات حقانیت حاکمیت ما بر این جزیره جنبه حیثیتی و ابعاد ملی پیدا کرده است، نمکی است بر زخم‌های ملت ایران و بد‌تر از آن گفته‌های غیر مسوولانه و غیر حرفه‌ای ایرانسل از یک طرف و موضع گیری‌های مسوولان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات هر ایرانی وطن پرست را با شگفتی مواجه می‌ساخت.
البته که صیانت و حفاظت از سرحدات سرزمینی و میهنی به انحاء مختلف بخصوص در قرن ۲۱ از منظر برتری دانش و فناوری نشان دهنده غیرت و عرق ملی، سرزندگی وآمادگی یک ملت در حفاظت از کیان خود می‌باشد و کوتاهی، غفلت و سهل انگاری به هر دلیلی نمی‌تواند توجیه کننده آن باشد و در مبحث امنیت ملی یک کشورمستقل، بالا‌ترین درجه اولویت را داراست و برخورد قاطع نهادهای ذی ربط را می‌طلبد.
در ذیل به بررسی این موضوع با توجه به اظهار نظرهای ایرانسل، مسوولان رگولاتوری، جایگاه رگولاتوری، مفاد مجوز و پروانه ایرانسل، اساسنامه رگولاتوری و همچنین استانداردهای رایج در جلوگیری از بروز این حوادث پرداخته شده است.
یکی از مهم‌ترین وظایف حاکمیتی و نظارتی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی حفاظت و صیانت از فضای فرکانسی کشور می‌باشد که نقاط مرزی و سرحدات از مهم‌ترین نقاطی است که باید مورد بیشترین توجه باشد. برای اینکه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی متوجه شود که آیا تشعشعی از کشور امارات روی فضای سرزمینی ایران است دو راه وجود دارد که در ذیل تشریح می‌شود.
یکی پایش‌های مرزی است که توسط تجهیزات با جستجوی فضای فرکانسی می‌توانستند وجود تشعشع از سوی کشور امارات در جزیره ابو موسی را رصد کنند، که اگر پایش انجام نشده، تخلف سازمان بدلیل عدول از یکی از اصلیترین وظایفش محرز است و چه بسا که بسیاری از سیگنالهای ناخواسته و مزاحم هم به وفور در سرحدات سرزمینی ما فعال باشند و علاوه بر اختلال در فضای کشور امنیت فضای فرکانسی نیز به مخاطره افتاده باشد؛ وقتی که این مورد در نقطه‌ای استراتژیک مثل ابوموسی اتفاق بیافتد مرزهای دیگرکه جای خود دارد.
روش دیگر روالی است که اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) برابر یک روش جا افتاده و مدون اقدام به ثبت مشخصات ایستگاههای رادیویی (IFIC) شامل موقعیت جغرافیایی و میزان تشعشع تمامی ایستگاههای فعال در کشور‌ها بخصوص ایستگاههایی که در سرحدات مرز‌ها است می‌نماید و تمامی این اطلاعات را در اختیار کشورهای عضو قرار می‌دهد که هم کشور ایران و هم امارات عضو این اتحادیه در بخش دولتی (Member States) هستند که اگر تشعشعی، همپوشانی و یا تداخل با طرف دیگر داشت با استفاده از نرم افزار‌های موجود که کارهماهنگی فضای فرکانسی (Coordination Area) را انجام می‌دهند بلافاصله قابل شناسایی است که اگر این کار انجام شده باید رسما به امارات و از طریق اتحادیه جهانی مخابرات اخطار داده می‌شد و اگر نشده عدول از وظایف بوده که قابل پی گیری است.
و اما از سوی دیگر باید تخطی ایرانسل در عمل به وظایفش به عنوان یک اپراتور مورد بررسی قرار گیرد.
از یک سو اگر ایرانسل مدعی است که ایستگاهی در جزیره ابوموسی نداشته یک تخلف محرز است، زیرا این اپراتور برابر مفاد مجوز، ملزم به ایجاد پوشش سراسری در تمام نقاط جمعیتی ایران می‌باشد و سازمان در بعد نظارتی باید ایرانسل را ملزم به نصب ایستگاه در ابوموسی می‌نمود و ابوموسی پس از سال‌ها از صدور پروانه و مجوز فعالیت جزو نقاط کور شبکه موبایل ایرانسل بوده است، بویژه اینکه خود ایرانسل هم تجهیزات تشعشع سنجی پوششی را داراست.
از طرف دیگر ایرانسل هم در مجوز از هرگونه اقدامی که امنیت ملی را خدشه دار کند منع شده است، لذا واگذاری پوشش سرزمین ایران به یک اپراتور خارجی ابعاد سیاسی و امنیتی دارد اگر این پذیرفته بود چه نیازی به شبکه ایرانسل در استانهای مرزی بود، اپراتورهای کشورهای همجوار با بالا بردن توان و ارتفاع آنتن می‌توانستند پوشش این استان‌ها را با کیفیتی به مراتب بهتر و ارزان‌تر از ایرانسل تامین کنند.
لذا برابر مفاد مجوز، این مورد جزو موارد ابطال مجوز است و ادعای ایرانسل در خصوص رومینگ بین ایران و امارات در جزیره بوموسی عذر بد‌تر از گناه است زیرا امروزه بدلیل خیل چند میلیونی مسافران خارجی، حجاج و زائرین عتبات عالیات رومینگ برای اکثر مردم ما یک مفهوم جا افتاده است و این سرویس شامل حوزه سرزمینی صادر کننده سیم کارت برای اپراتور خارجی نمی‌شود و اگر واقعا ارائه سرویس برای ساکنان محروم ابوموسی از طریق رومینگ بوده علاوه بر تبعات سیاسی و امنیتی هزینه‌های گزافی از نظرمالی را بر مردم بومی و مسافرین تحمیل می‌نموده است که خود جای پی گیری و پیگرد دارد.
با توجه به شعارهای مطروحه از سوی مسوولان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در خصوص ادعای عمل به ادبیات رگولاتوری، مواردی از جمله حرفه‌ای نبودن از حیث فقدان عمل به وظایف حاکمیتی و نظارتی، لزوم برخورد رسمی و حقوقی و قانونی در برخورد با کشور امارات، اعمال شرایط به ایرانسل در خصوص فقدان پوشش‌های مجاز همچنین برای قصور در عمل به تعهداتی که در متن و مفاد مجوز گنجانده شده است و سالیان سال است که بدان توجهی نشده از جمله نقاط مبهم در عملکرد رگولاتوری در این مورد خاص است.
شاید بتوان مهم‌ترین دلیل این اتفاق را فقدان نگاه حاکمیتی و نظارتی در مسوولان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی دانست که باید مورد بررسی کار‌شناسانه قرار گیرد.
Sorry. No data so far.