پس از تبعید امام خمینی در سال ۱۳۴۳ و رو به افول نهادن مبارزات روحانیت، جمعی از فضلای حوزه علمیه قم که غالبا از شاگردان امام خمینی (ره) به حساب می‌آمدند تصمیم گرفتند تا تشکیلاتی برای نظم دهی به امور مبارزات شکل دهند. جلسات مداوم این افراد منجر به نوشتن اساسنامه تشکیلاتی شد که بعد‌ها به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مشهور شد اما یک بی‌احتیاطی از سوی احمد آذری قمی سبب شد تا گردانندگان جلسه مجبور به فرار از شهر قم شوند.
اساسنامه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم که در جمعی یازده نفره مورد بحث قرار گرفته بود، در منزل احمد آذری قمی کشف شد تا نصیری رئیس ساواک در گزارشی به محمدرضا شاه این گونه بنویسد: در منزل احمد بیگدلی آذری اساسنامه‌ای خطی در شش صفحه به دست آمده که با مطالعه متن اساسنامه به نظر می‌رسد موضوع از لحاظ مسائل امنیتی حائز اهمیت باشد… در تحقیقاتی که از احمد آذری در زمینه کشف اساسنامه به عمل آمده، اظهار میدارد: در حدود ۲۰ ماه قبل اساسنامه مورد بحث را ربانی شیرازی برای مطالعه و اظهار نظر به او داده که نامبرده نیز در چند جلسه با ده نفر دیگر که بعضی از آن‌ها در حوزه علمیه قم به شغل تدریس اشتغال دارند به مشاوره پرداخته، لکن پس از تبعید آیت الله خمینی این جلسات متوقف می‌گردد.
چون ضمن تحقیقات از متهمین معلوم گردیده که هشت نفر از مدرسین و فضلای حوزه علمیه قم به اسامی: علی مشکینی، حائری تهرانی، علی قدوسی، مصباح یزدی، هاشمی رفسنجانی، محمد خامنه‌ای، علی خامنه‌ای و امینی در جلسات اولیه که در ۲۰ ماه قبل تشکیل گردیده، شرکت داشتند. لذا ایجاب می‌نماید که به منظور پی بردن به ماهیت حقیقی عناصری که احتمالا در نظر داشته‌اند چنین سازمانی را ایجاد نمایند، از نامبردگان فوق نیز تحقیقات لازم به عمل آید.
مرحوم آیت الله حائری تهرانی درباره این گروه یازده نفره می‌گوید: اسامی گروه یازده نفره به این شرح است، آیت‌الله آذری قمی، آیت‌الله امینی، آیت‌الله حائری تهرانی، آیت‌الله سید علی خامنه‌ای، آیت‌الله سید محمد خامنه‌ای، آیت‌الله ربانی‌شیرازی، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، شهید قدوسی، مرحوم آیت‌الله مشکینی، آیت‌الله مصباح یزدی و آیت‌الله منتظری. هدف عمده این جمعیت، ادامهٔ مبارزات علیه رژیم پهلوی و دفاع از قوانین اسلامی برای اجرای کامل قوانین اسلام در تمام ابعاد به رهبری حضرت امام و نیز اصلاح حوزهٔ علمیهٔ قم بود. (منبع: تاریخ شفاهی زندگانی و خدمات اجتماعی‌فرهنگی آیت‌الله حائری تهرانی/ مرکز اسناد انقلاب اسلامی)
هاشمی رفسنجانی نیز خود در این باره می‌گوید: از اساسی‌ترین کارهای ما در آن چند ماه، ایجاد تشکیلاتی بود که مرکزیت آن از یازده نفر تشکیل می‌شد: آقایان خامنه‌ای، منتظری، ربانی شیرازی، قدوسی، مصباح یزدی، امینی، محمد خامنه‌ای، آذری، مشکینی، حائری تهرانی و من. نشریهٔ مخفی «بعثت» و «انتقام» در حقیقت ارگان همین جمعیت بود که در کارهای اجرایی آن آقایان سید محمود دعایی، مصباح، علی حجتی‌کرمانی و سید‌هادی خسروشاهی و من همکاری داشتیم. نشریهٔ «بعثت» بیشتر جنبهٔ سیاسی و پرخاش و افشاگری داشت و نشریهٔ «انتقام» جنبهٔ ایدئولوژیکی آن قوی بود، که شاید بر اساس احساس چنین نیازی پس از «بعثت» منتشر شد. «بعثت» را من اداره می‌کردم و انتقام را آقای مصباح‌یزدی. در حل مسائل مالی هم نقش اساسی را هیئت‌های موتلفه داشتند». (هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ج ۱، ص ۱۹۵)
این اتفاق سبب می‌شود که اکثر اعضای این جلسه دستگیر یا متواری شوند. آقایان آذری‌قمی، ربانی‌شیرازی و منتظری که در زندان بودند، در مورد اساسنامه و اهداف و فعالیت‌های گروه بازجویی شدند.. شهید قدوسی دستگیر و در قزل‌قلعه محبوس گردید. آیت‌الله امینی پس از اطلاع از تحت تعقیب بودن، مدت‌ها در قم به صورت مخفی زندگی کرد. آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای در تهران مخفی شدند و آیت‌الله حائری نیز مدتی به نجف رفت. آیت الله محمد تقی مصباح یزدی نیز که اساسنامه به خط او بود، به یزد گریخت و کوشید در یک هفته تا دستخطش را عوض کند! هاشمی رفسنجانی نیز هفده خرداد ۱۳۴۴ به رفسنجان می‌رود تا ۱۸ تیر ماه در آنجا اقامت می‌کند و پس ازآن به همراه خانواده از قم به تهران مهاجرت می‌کند و ساکن پایتخت می‌شود.
Sorry. No data so far.