اندیشکده «فراید» در مقاله‌ای به قلم «ریچارد یانگز» و «کینگا برودزینسکا» می‌نویسد: بیش از یک سال، اتحادیه اروپا درباره تأسیس یک صندوق جدید اعانه اروپا برای دموکراسی (EED) صحبت می‌کرد. در ابتدا، هدف این صندوق ایجاد توانایی عکس‌العمل سریع اتحادیه اروپا در برابر شورش‌های اعراب و حوادث گوناگون در همسایگی آنان در شرق بود.
علیرغم موافقت اتحادیه اروپا، هنوز در مورد تأسیس این صندوق تردید وجود دارد
درباره میزان حمایت کشورهای عضو و سازمان‌های عضو اتحادیه اروپا همچنان تردید وجود دارد. اگر قرار باشد این صندوق به راه بیافتد، باید جایگاه مشخصی داشته و ارزش افزوده خود بر ابزارهای کنونی حمایت از دموکراسی در اتحادیه اروپا را نشان دهد. این کار باید از طریق استقلال کامل، تمرکز بر مداخله در نقاط حساس بحرانی در تغییرات دموکراتیک، عمل به شکلی انعطاف پذیر و ایجاد ائتلاف‌های گسترده‌تر در حمایت از دموکراسی انجام گیرد. تلاش با بی‌میلی فقط باعث تأیید شک‌های موجود در این باره می‌شود که اتحادیه اروپا و کشورهای عضو اشتیاق چندانی به حمایت از دموکراسی ندارند.
در واکنش به پیشرفت‌های بلاروس و کشورهای جنوب مدیترانه در فوریه سال ۲۰۱۱، وزیر امور خارجه لهستان، «رادوسلاو سیکورسکی» درخواست ایجاد صندوق اعانه اروپا برای دموکراسی را مطرح کرد. نمایندگان عالی رتبه اتحادیه اروپا، «کا‌ترین اشتون» و «اشتفان فول»، حمایت خود را از این موضوع اعلام کردند که این مسئله در یک سند سیاسی جدید در بیانیه سیاست همسایگی اروپا (ENP) که در ماه می‌سال ۲۰۱۱ منتشر شد، مطرح گردید.
قرار بود EED به شکل رسمی با یکی از شش رکن اصلی ENP ادغام شود که در دسامبر سال ۲۰۱۱ به همراه «صندوق جامعه مدنی»، از پیشرفت به سوی «دموکراسی نهادینه» در این منطقه حمایت خواهند کرد. کشورهای عضو اتحادیه اروپا با یک بیانیه سیاسی در حمایت از تأسیس EED موافقت کردند. اما جزئیات مربوط به بودجه، محل صندوق و قوانین سرمایه‌گذاری هنوز هم بررسی نشده است. با در نظر گرفتن این موضوع، تردید بسیاری درباره این صندوق فرضی وجود دارد.
EED هم‌راستا با سیاست‌های اتحادیه اروپا است
ظاهراً هدف، تأسیس سازمانی است که در ارتباط مستقیم با سیاست‌های اتحادیه اروپا یا کمیسیون اروپا نیست، اما هم‌راستا با سیاست‌های آنان است. تلاش بر این است که این سازمان به شکلی غیراداری عمل نماید. تمایل زیادی بر ایجاد ساختاری مختصر و مفید و پویا، با هزینه‌های عملیاتی پایین وجود دارد. تصمیمات با انعطاف پذیری و به سرعت اجرا می‌شوند. قرار است بودجه این صندوق توسط کمک‌های داوطلبانه کشورهای عضو تأمین شده و صندوق بتواند از اتحادیه اروپا درخواست بودجه نماید. قرار است EED ضامن اشتراک مساعی و تکمیل‌گری بوده و در عین حال بر ارزش ابزارهای کنونی اتحادیه اروپا بیافزاید.
تعریف مشخصی از ذینفعان این صندوق ارائه نشده است
اتحادیه اروپا ساز و کارهای مرتبط دیگری، مانند چارچوب دموکراسی و حقوق بشر اروپا (EIDHR)، مشارکت اروپا برای دموکراسی (EPD)، «تسهیلات جامعه مدنی» و برنامه «عاملان غیردولتی» و «مقامات محلی» را در اختیار دارد. چارچوب دموکراسی و حقوق بشر اروپا از نظر گستره، نزدیک‌ترین به EED است. اما تا کنون در تلاش بوده است تا نقشی مهم در کشورهای شریک ایفا کند. کمک‌هایی که طبق این چارچوب اعطا می‌شود دریافت کنندگان را ملزم می‌نماید که خودشان نیز کمک عمده‌ای نمایند. به علاوه، EIDHR از نظر چرخه برنامه‌ریزی و بودجه‌بندی بسیار سختگیرانه عمل می‌نماید.
این صندوق به عنوان یک صندوق تولیت بین‌المللی خودمختار عمل کرده و مقر اصلی آن در یکی از کشورهای عضو – به احتمال زیاد بروکسل – اگرچه هنوز در این مورد تصمیم‌گیری نشده است – می‌باشد. تمرکز این صندوق بر کشور‌ها و جوامع در حال تغییری است که برای دستیابی به دموکراسی تلاش می‌کنند، و تمرکز اولیه آن بر همسایگان اروپایی خواهد بود. بودجه به شکلی غیر متعصبانه توزیع خواهد شد. این صندوق از ذینفعان به طور مستقیم یا از طریق شرکای مربوطه، مانند سازمان‌های جامعه مدنی و مؤسسات سیاسی، حمایت خواهد کرد. تعریف ذینفعان واجد شرایط مبهم مانده است تا جا برای تمام کمک‌گیرندگان احتمالی باشد.
هنوز ساختار نهایی صندوق مشخص نشده است
در زمان نوشتن این مقاله، هنوز درباره ساختار نهایی EED تصمیم‌گیری نشده است. واضح است که اگر بخواهند این صندوق اثرگذار باشد، نیاز شدیدی به توافق بر سر مدل سرمایه‌گذاری و دیگر مسائل عملیاتی وجود دارد. با در نظر گرفتن این موضوع، کشورهای عضو، به همراه نمایندگان سازمان‌های اتحادیه اروپا و با کمک «سرویس اقدام خارجی» یک کارگروه حرفه‌ای جهت بررسی گزینه‌های مختلف تشکیل دادند. در روز ۲۹ مارس سال ۲۰۱۲، پارلمان اروپا قطع‌نامه‌ای را تصویب کرد که شامل پیشنهاداتی درباره ماهیت EED برای شورا بود. هنوز هم قرار است EED کار رسمی خود را از پایان سال ۲۰۱۲ آغاز نماید.
پنج اصل مهم
گرچه تعاریف مختلفی از خط‌مشی‌های کلی عملیاتی این سازمان ارائه شده است، این تعاریف باید منسجم شوند. اگر EED عملکردی مشابه مؤسسات دموکراسی کشورهای عضو داشته باشد، احتمال اینکه ارزشی پیدا کند کم است. در این صورت فقط یک سازمان به سازمان‌های زیادی که در حال حاضر در زمینه حمایت از دموکراسی وجود دارند، اضافه خواهد شد. این صندوق باید با عملکردی با کیفیت متفاوت و به شکل سیاسی‌تر، موفقیت کسب نماید.
صندوق باید کشور‌ها را به دو دسته «فرصت» و «خطر» تقسیم نماید
صندوق اعانه اروپا برای دموکراسی باید بر اساس این پنج اصل عمل نماید:
۱. تمرکز بر لحظات آشوب سیاسی. برنامه‌های اصلی اتحادیه اروپا بر حمایت بلند مدت از اصلاحات با هدف شرایط ساختاری و سازمانی ایجاد دموکراسی متمرکز هستند. این صندوق نباید همین کار را انجام دهد. بلکه باید خود را به تعداد کمی از کشور‌ها که رویدادهای آن‌ها حرکات عمده‌ای دارد، محدود نماید. این صندوق می‌تواند پروژه‌هایی را اجرا نماید که بعد‌ها توسط EIDHR ادامه یابد، و با این کار ارتباطی با EIDHR برقرار نماید که ضامن انسجام آن در طولانی مدت باشد. اما گستره حمایت صندوق نباید محدود به کشورهایی باشد که اتحادیه اروپا با آنان از طریق ENP ارتباطی ویژه دارد. صندوق باید رویکردی متفاوت اتخاذ نماید که سطح دموکراسی در کشورهای ذینفع را مد نظر قرار می‌دهد. این کشور‌ها باید شامل کشورهای «فرصت» و همچنین «خطر» باشد. برای مثال، پیشرفت‌های اخیر در می‌انمار یک فرصت است. بلاروس و سوریه نمونه‌ای از کشورهایی هستند که برای کمک به ظرفیت سازمان‌های مدنی در زمان خطر، ممکن است نیازمند حمایت باشند. به علاوه، این صندوق باید از پروژه‌هایی حمایت کند که به دلیل محدودیت‌های سازمانی یا دلایل سیاسی، اتحادیه اروپا قادر به پشتیبانی از آن‌ها نیست.
صندوق نباید به دنبال اتمام کارهای ناتمام اتحادیه اروپا باشد
در حقیقت EED باید بر کشورهای همسایه متمرکز شود. اما باید در این کار پیشدستی نماید. این صندوق نمی‌تواند تنها هدف خود را تمرکز بر پیشرفت‌های دموکراتیکی قرار دهد که اتحادیه اروپا موفق به انجام آن‌ها نشده است. این صندوق نباید تلاش کند تا از انقلاب‌های گذشته پیشی گیرد. بلکه باید از بهار عربی، و اینکه اتحادیه اروپا به هشدار درباره اینکه ثبات خاور میانه فقط ظاهری است توجه نکرد، درس بگیرد. صندوق باید زمینه تغییرات دموکراتیک آینده را، حتی در زمانی که مشغول کمک به کشورهایی در شرایط بسیار حساس پس از تغییرات است، آماده نماید. قبل از رسیدن به نقطه بحرانی انقلاب، لازم است کارهای جدی برای ایجاد ائتلاف‌ها و سکوهای لازم برای ایجاد تغییر انجام گیرد. در حقیقت، هرچه این ائتلاف‌های پیش از تغییر گسترده‌تر شوند، احتمال آنکه کشور‌ها بتوانند از گسیختگی‌های خشونت‌آمیزی که در بهار عربی شاهد آن بودیم جلوگیری نمایند بیشتر است.
بودجه ارائه شده توسط صندوق باید مستمر و منعطف باشد
۲. حمایت سریع. جنبش‌های جهان عرب به ما یادآوری می‌کنند که شرایط سیاسی چه قدر سریع و غیرمنتظره ممکن است تغییر کند، و همچنین یادآور اهمیت سرمایه‌گذاری مستمر در طرز حکومت، جامعه مدنی و بازیگران جدید دموکراتیک در مناطق پیچیده و چالش‌برانگیز است. در چنین مواردی، این صندوق باید بودجه‌ای مستمر و انعطاف پذیر ارائه دهد. متقاضیان نباید مجبور شوند رویه‌های دست و پا گیری را دنبال کنند و سرمایه‌گذاری متقابل توسط ذینفعان نباید پیش‌نیاز سرمایه‌گذاری باشد. صندوق باید ملزم شود تا به درخواست‌های حمایت پاسخ سریع دهد و در هر زمان، کمترین مقدار پروژه را در دست انجام داشته باشد.
صندوق اعانه ملی برای دموکراسی آمریکا (NED) سالانه بیش از ۱۰۰۰ کمک اعطا می‌کند. EIDHR به طور متوسط سالی ۱۲۵ پروژه جدید انجام می‌دهد. EED می‌تواند از «مؤسسه دموکراسی وست‌مینس‌تر» درس بگیرد. این مؤسسه به خاطر اینکه تأمین کننده بودجه‌ای منعطف و خلاق بوده و آماده است تا در شرایط مختلف سیاسی با ابتکار پاسخگو باشد، برای خود شهرتی دست و پا کرده است. علی‌الخصوص، دوستی با جناح‌های جدید سیاسی و تأمین بودجه میان جناح‌ها امتیاز منحصر به فردی برای کمک به ایجاد دموکراسی در اروپای مرکزی و شرقی در دهه ۱۹۹۰ بود.
صندوق باید حمایت‌های خود را به شکلی نو ارائه دهد
۳. ریسک پذیری. EED باید به شکلی حمایت خود را انجام دهد که دیگر حامیان قادر به انجام آن نیستند. این صندوق می‌تواند در شرایطی کار کند که ارتباطات میان دولت‌ها وجود نداشته یا مشارکت اعضای اتحادیه اروپا در آن مکان‌ها بسیار پیچیده خواهد بود. این امر ممکن است شامل حمایت از جناح‌های سیاسی نوظهور، سازمان‌های و ابتکارات ثبت نشده، گروه‌های کوچک محلی و سازمان‌های اسلام‌گرا باشد.
حمایت صندوق نباید به دسته‌های مختلف فعالان دموکراسی در سطح ملی تعلق گرفته یا باعث ایجاد درگیری میان آنان شود. برای کاهش رقابت بر سر منابع میان دریافت کنندگان کمک، باید اولویت به پروژه‌هایی داده شود که بیش از یک عامل در انجام آن نقش دارد. این صندوق باید با اهداء مجدد کمک (از طریق گروه‌های غیرانتفاعی، مانند مؤسسات و سازمان‌های غیردولتی) شروع کند، اما محدود به آن نباشد.
این امر صندوق را قادر می‌سازد تا بر اساس داشتن دانش مورد نیاز و زیرساخت‌های محلی، با شرکا کار کرده و از اعتماد مردمی بهره‌مند شود. EIDHR و دیگر خطوط تأمین بودجه اتحادیه اروپا تکامل یافته و امروزه پروژه‌هایی با ماهیت‌های مختلف سیاسی را حمایت می‌کنند. اداره کنندگان EIDHR اصرار دارند که قوانین اهداء کمک مالی به پیشرفت‌های دموکراتیک در تونس و مصر؛ کمک به فعالان جنبش مخالف سوریه از طریق هیئت‌های می‌انجی؛ اجازه تخصیص بودجه به حرکات مدنی ثبت نشده (و بنابراین مستقل‌تر)؛ و کاهش الزامات دست و پا گیر، تغییر کرده است.
اما علیرغم تمامی این پیشرفت‌ها، قضیه حمایت از لایه‌های سیاسی دموکراسی همچنان به قوت خود باقی است. چندین کشور عضو هنوز از چنین رویکردی ناراحت هستند. این امر نشان می‌دهد که، با وجود تمام گزافه‌گویی‌های اروپا که اکنون بر «بخش تاریخی» خاور میانه متمرکز است، ناآرامی بر سر حمایت از دموکراسی همچنان رایج است. برخی کشورهای عضو مخالف هرگونه اظهار حمایت EED از «جناح‌های نوپای سیاسی» هستند.
EED برخلاف دیگر سازمان‌ها می‌تواند کمک‌هایی برای تأمین بودجه سازمانی اعطا نماید
۴. پاسخ به دستورجلسه‌های محلی. کمک کنندگان اغلب با هدف اینکه نشان دهند حمایت از دموکراسی بیشتر بر اساس درخواست بوده است، اقدام به تملق گویی می‌کنند. اما در عمل پیشرفت بسیار کند بوده است. EED می‌تواند به عنوان اولین سازمانی که اولویت‌های موضوعی سختگیرانه خود را معین نکرده، بلکه واکنش مثبتی در برابر نظرات نشأت گرفته از سازمان‌های محلی جامعه مدنی دارد، جایگاهی برای خود ایجاد نماید. این سازمان‌ها اغلب ملزم به نوشتن پروژه‌هایی هستند که احتمال حمایت مالی صندوق‌ها و سازمان‌های بین‌المللی از آن‌ها زیاد باشد، و این امر به زیان پروژه‌هایی است که هدف آن‌ها حل حاد‌ترین مشکلات جامعه است. صندوق می‌تواند این شرایط را تغییر دهد.
صندوق همچنین می‌تواند کمک‌هایی برای تأمین بودجه سازمانی به سازمان‌های دریافت کننده اعطا کند؛ بودجه معمولاً فقط برای پروژه‌ها، و نه برای حقوق یا دیگر هزینه‌های سربار، پرداخت می‌گردد. EED می‌تواند یک سیستم هماهنگی حمایت با بنگاه‌های محلی در حال تغییر در هر سطح تصمیم‌گیری، شامل مطالعات اولیه برای تعیین اهداف برنامه، کاربرد و ارزیابی، ایجاد نماید. جنبش‌هایی که توسط این صندوق حمایت می‌شوند باید رویکردی داشته باشند که بازتاب قوانین مالکیت دموکراتیک بوده و به نگرانی‌ها درباره دموکراسی، امنیت و توسعه به شکلی منسجم می‌پردازند. هر برنامه‌ای جهت افزودن ارزش، قابل پیگیری بودن و ایجاد بر اساس ظرفیت‌های محلی، باید جهت برآورده کردن نیازهای کشور مربوطه متناسب شود. برای دستیابی به این امر، درک شرایط داخلی کشور امری حیاتی است. EED باید پیش از اقدام به هر کاری، با کار‌شناسان محلی و اندیشکده‌ها همکاری نماید.
اقدامات کمی برای حمایت چند جانبه از دموکراسی انجام شده است
۵. حمایت چند جانبه از دموکراسی. بسیاری قبول دارند که در آینده، حمایت مؤثر از دموکراسی باید توسط شرکایی فرا‌تر از سرمایه‌گذاران آمریکایی و اروپایی انجام گیرد. البته با وجود تعهد زبانی برای حمایت چند جانبه از دموکراسی، در عمل اقدامات کمی برای ایجاد ارتباط با دموکراسی‌های نوظهور غربی انجام گرفته است. EED باید این موضوع را تبدیل به بخشی خاص از شرح پروژه خود نماید. این حمایت را می‌توان براساس نقش ارتباطی و هماهنگ‌کننده‌ای که صندوق دموکراسی سازمان ملل (UNDEF) در سیستم سازمان ملل ایفا می‌کند، به شکلی مؤثر ایجاد کرد.
اگر EED به شکل یک بنیاد تأسیس شود، می‌تواند ساختاری پویا داشته و حمایت‌های سریعی ارائه دهد
گزینه‌های سازمانی
پیرو اظهارات کشورهای عضو در دسامبر سال ۲۰۱۱، EED به عنوان یک صندوق تولیت بین‌المللی خودمختار عمل کرده و دارای ماهیت قانونی طبق قانون یکی از کشورهای عضو است. هدف اصلی تمامی سهامداران انتخاب کشوری است که ضامن مناسب‌ترین مقررات قانونی است.
ممکن است بهترین گزینه، تأسیس EED به عنوان یک بنیاد باشد. به این ترتیب، EED مجموعه‌ای خواهد بود که ساختاری پویا داشته و می‌تواند حمایتی بی‌وقفه و سریع ارائه دهد. این امر متناسب با مزیت EED مبنی بر غیراداری بودن، توانایی کار با گروه‌های کوچک و ارائه کمک‌های کوچک است.
اگر این صندوق با کمک بودجه اتحادیه اروپا و کمک‌های داوطلبانه از کشورهای عضو، یک مدل مالی جدید اتخاذ نماید، منعطف‌تر از دیگر ابزارهای اتحادیه اروپا خواهد بود. این رویکرد مختلط باعث تضمین ثبات مالی و همچنین انعطاف پذیری برای عملکردی سریع و پویا می‌شود. بودجه اتحادیه اروپا را می‌توان صرف هزینه‌های اداری و برخی از پروژه‌های خود صندوق نمود؛ کمک‌های منعطف‌تر کشورهای عضو را می‌توان برای پوشش هزینه‌های سربار و عملیاتی استفاده کرد که تأمین مالی آن‌ها از طریق ابزارهای کنونی اتحادیه اروپا دشوار است.
صندوق دموکراسی سازمان ملل نشان می‌دهد که دریافت کمک‌های داوطلبانه کشورهای عضو عملی است. این بودجه تماماً از طریق کمک‌های داوطلبانه دولت‌ها تأمین می‌شود؛ در سال ۲۰۱۰، ۳۹ کشور کمک کننده بیش از ۱۱۰ میلیون دلار کمک مالی کرده‌اند.
برخی معتقدند اگر صندوق تحت حمایت پارلمان اروپا باشد، اثربخش‌تر خواهد بود
به علاوه، صندوق باید دارای یک ساختار اداری شفاف و کلی، با ترکیبی از نمایندگان کشورهای عضو و سازمان‌های اتحادیه اروپا، شامل پارلمان اروپا، کار‌شناسان مستقل و کارورز‌ها باشد. لازم است صندوق ضمن تأکید بر مسائل مختلف سازمانی، کاملاً مستقل باشد. در حالی که عموماً معتقدند استقلال عملیاتی اصلی مهم است، طبیعتاً مؤسسات مختلف به دنبال سرپرستی این مجموعه‌های جدید هستند.
مقامات کمیسیون و سرویس اقدام خارجی، EED را نشأت گرفته از مؤسسات رسمی اتحادیه اروپا، و البته با هیئتی متشکل از مقامات غیررسمی، می‌دانند. بسیاری از اعضای پارلمان اروپا معتقدند با در نظر گرفتن نقش پارلمان در فشار بر اتحادیه اروپا جهت تقویت حمایت از دموکراسی، اگر صندوق تحت حمایت این پارلمان باشد مؤثر‌تر خواهد بود. از آنجا که قرار است صندوق با کمک‌های داوطلبانه کشورهای عضو اداره شود، بسیاری از دولت‌ها مایلند نقشی در تصمیم‌گیری داشته باشند.
صندوق باید بر انبوه حسادت‌های سازمانی غلبه نماید. اما اگر قرار است این صندوق ارزشی ایجاد نماید، باید استقلالی صریح ایجاد کرده و مورد «استفاده» هیچ یک از سازمان‌ها یا بخش‌های صاحب نظر قرار نگیرد. همچنین بیشتر از آنکه بر هیئت‌های اتحادیه اروپا متکی باشد، نیازمند ادارات منطقه‌ای خود است.
اگر قرار است صندوق اثرگذار باشد، سطح بودجه آن باید افزایش یابد
سطح کمک‌های مالی نیز باید به شکلی رضایت‌بخش‌تر تعیین گردد. صندوق نیازمند سطح سرمایه‌گذاری جدی است، در غیر این صورت این تصور را ایجاد خواهد کرد که اتحادیه اروپا قضیه دموکراسی را جدی نگرفته است. یک مجموعه جدید که سرمایه‌گذاری خوبی روی آن انجام نگرفته باشد، زیانبخش خواهد بود. هنوز باید تعهد پرداخت مقادیر زیادی پول داده شود. پیشنهادات کنونی درباره ۱۰ میلیون یورو (۵ میلیون از لهستان و ۵ میلیون از کمیسیون) است. این رقم را با بودجه سالانه ۲۰۰ میلیون یورویی «استیفتانگن» آلمان، و بیش از ۱۰۰ میلیون دلاری صندوق اعانه ملی برای دموکراسی آمریکا مقایسه کنید.
به علاوه، مبلغ تعهد شده از سوی کشورهای عضو و کمیسیون باید اضافه گردد. EED باید سطح سرمایه‌گذاری اروپا در مسئله دموکراسی را به صورت کلی افزایش دهد؛ صندوق نباید خود را فقط محدود به سازماندهی مجدد بودجه‌های کنونی دریافتی از طرق دیگر نماید. آیا این صندوق راه‌اندازی خواهد شد؟
هنوز مشخص نیست که آیا EED می‌تواند بودجه لازم برای تأسیس را جلب نماید
آزمون اصلی این خواهد بود که آیا EED، به خصوص در شرایط بحران منطقه یورو، می‌تواند سرمایه ابتدایی لازم را جلب کرده و شرکا و ذینفعان را به شکل واضح تعریف نماید. حضور EED بستگی به مکان‌هایی دارد که حمایت از آن‌ها ضروری است. اگر این صندوق شروع به تأمین عاملانی نماید که با حکومت‌ها همکاری کرده یا به رقابت میان سهامداران مختلف دموکراسی در یک کشور دامن بزند، مشروعیت خود را از دست خواهد داد. مسئله اصلی برای این صندوق این است که آیا، بر خلاف ابزارهای تأمین بودجه کنونی اتحادیه اروپا، می‌تواند بودجه عاملان بحث‌انگیز غیردولتی را تأمین نماید یا خیر. اگر نتواند این کار را انجام دهد، ارزش افزوده کمی ایجاد خواهد کرد. مداخلات در شرایط بحرانی و جناح‌های سیاسی باید دو جایگاه خاص برای EED باشد.
صندوق باید بسیاری از کارهای غیرممکن را ممکن نماید
برای آنکه صندوق موفق باشد، باید توسط اصولی مانند شفافیت، پاسخگویی و استفاده کارآمد از منابع اداره شود. ایجاد این صندوق می‌تواند در نهایت طبقه‌بندی اتحادیه اروپا از آنچه ممکن است کمک به دموکراسی قلمداد شود را تغییر دهد. این فرصتی برای اعمال فشار بر کشورهای عضو جهت انجام اعمال اصلاحی است. باید روشن شود که، مثلاً، تأمین بودجه کنترل مرزهای جنوب ناحیه مدیترانه‌ای، دیگر حمایت مستقیم از دموکراسی قلمداد نمی‌شود. در نهایت، EED نباید از یک مدل دموکراسی حمایت کند. بدون شک گسترش دموکراسی بخشی از ماهیت اتحادیه اروپا است، اما دموکراسی نه «دارایی» یک کشور یا منطقه است، نه از مدل خاصی پیروی می‌کند.
این صندوق باید تلاش کند تا کارهای غیرممکن را ممکن نماید: باید مستقل باشد و در عین حال مطمئن باشد که پروژه‌هایش توسط سیاست‌های اتحادیه اروپا حمایت و پشتیبانی می‌شود؛ بر نقاط بحرانی متمرکز باشد اما زمینه را برای این لحظات به شکلی پیشدستانه محیا نماید؛ مطمئن شود که کمک‌ها به شکل مؤثر هزینه می‌شوند اما از تمایل برای برابر دانستن حمایت از دموکراسی و پروژه‌های حمایتی فرا‌تر رود؛ از نقاط مثبت مؤسسات آمریکایی درس بگیرد، اما نخواهد «مانند آمریکا باشد»؛ بر جناح‌ها متمرکز باشد، و در عین حال بر شک موجود درباره نقش جناح‌ها در بسیاری از مناطق دنیا فائق آید؛ مستقل از دولت اما پاسخگو باشد؛ و در زمانی که کشورهای عضو در صدد قطع بودجه هستند، بودجه لازم را تزریق نماید.
این صندوق جایگزینی برای سیاست‌های خارجی اتحادیه اروپا نیست
این صندوق بر خلاف پیش‌زمینه موجود، می‌تواند با ایجاد حمایت مالی سریع و مناسب برای مناطقی که در تلاش برای دستیابی به دموکراسی هستند؛ اثرگذاری بیشتر در پاسخ مستقیم به نیازهای محلی؛ و جابجا کردن پول‌های اضافه منحصراً به منظور حمایت از ایجاد دموکراسی، باعث ایجاد ارزش افزوده شود.
صندوق اعانه اروپا برای دموکراسی نمی‌تواند جایگزین سیاست خارجی اتحادیه اروپا باشد. این صندوق نباید کشورهای عضو را وسوسه کند تا از تلاش‌های خود برای حمایت از دموکراسی چشم‌پوشی نمایند. اجتناب از این تله‌ها کار آسانی نخواهد بود. اما تأخیر بیشتر در راه‌اندازی صندوق اعتبار تضعیف شده اتحادیه اروپا در بسیاری از مناطق جهان را ضعیف‌تر نیز خواهد نمود.
Sorry. No data so far.