کتاب در پایتخت فراموشی ، یادداشت‌های اولین سفر محمد حسین جعفریان به افغانستان بعد از پایان یافتن جنگ در این کشور است. بهروز افخمی هم در این سفر او را همراهی می‌کرده است.توصیف کتاب را قبلاً از امید مهدی‌نژاد شنیده بودم. آقای مهدی‌نژاد گفته بود که کار ویراستاری کتاب را بر عهده گرفته است. اشاره به مشکلات کتاب را از همین جا آغاز می‌کنم. کتاب چه از لحاظ ویراستاری و چه از لحاظ نمونه خوانی در یکی از پایین‌ترین سطوح قراردارد. عدم هماهنگی در علائم سجاوندی -معادل فارسی جملات افغانی گاهی در پرانتز گذاشته شده گاهی در کروشه- فقدان یکدستی املای کلمات -پاچیرو، پاجرو- و غلط‌های فاحش املایی و نگارشی کتاب کار را برایم به جایی رساند که یقیین کردم حتماً اشتباه اساسی‌ای در انتخاب نسخهٔ نهایی کتاب برای چاپ پیش آمده است. وگرنه این اشکالات چیزی نیست که از چشم امید مهدی‌نژاد پوشیده مانده باشد.
کتاب اما از لحاظ درونمایه نیز مشکلی عمده دارد، جعفریان از ابتدا تا انتهای آن مدام بر حضورش از ۱۶ سالگی در افغانستان، شناخت عمیق از جغرافیا و فرهنگ آن خطه و از دست دادن پایش در کوهستان های این کشور تاکید می‌کند. این تکرار از یک سوم ابتدایی به بعد کاملاً در ذوق من زد. موضع جعفریان را می‌توان همدلانه درک کرد و بر آن صحه گذاشت -نبود گوش شنوا برای حرف‌های او در مورد این کشور، بی‌دقتی‌های مدیریتی ایران در خصوص افغانستان چه در بعد فرهنگی و چه در بعد سیاسی، جولان دادن افراد سطحی در خصوص ارائهٔ تصویری از افغانستان و… – اما به هرحال کتاب با این اشاره‌های پی در پی او به خودش رنگ و بوی بدی پیدا کرده.
جعفریان در خصوص افراد حاضر در این سفر نیز با صراحتی تعجب برانگیز صحبت می‌کند. جالب است بدانید پیام فضلی‌نژاد هم در این سفر همراه وی بوده است و بنا به یادداشت‌های جعفریان کارهای محیرالعقولی از او سر زده است. مثلاً در کابل خود را جعفریان و کارگردان مستند حماسه ناتمام -در مورد احمد شاه مسعود- معرفی می‌کرده و تاکسی و شام و نهار مجانی نصیبش می‌شده است! جعفریان در جایی می‌گوید «باید فکری برای ادب کردن این بچه بکنم!»
کتاب از آنجا که از یادداشت‌های مختص به سفر او برای اولین مراسم بزرگداشت احمد شاه مسعود تشکیل شده است. فاقد ارائهٔ اطلاعات مقدماتی فرهنگی-سیاسی-جغرافیایی-تاریخی در خصوص افغانستان و حتی احمد شاه مسعود است.
جعفریان در انتهای کتاب یکی از علل نگارش این سفرنامه را ناراحتی‌اش از شکل گرفتن نظر مردم ایران در خصوص افغانستان با نوشته‌های امثال حسین دهباشی و مخملباف عنوان کرده. افرادی که بیش از چند روز در افغانستان نبوده‌اند اما ادعایی بیش از این دارند. همراهی با جعفریان در این زمینه دو شرط لازم دارد. کتاب نایاب دهباشی در مورد افغانستان را بخوانیم و کتابی جامع در خصوص افغانستان به قلم جعفریان منتشر شود.
کتاب در پایتخت فراموشی توسط انتشارات سوره مهر منتشر و در ۲۴۶ صفحه نوشته شده است.
Sorry. No data so far.