سفر رییس جمهور به سازمان ملل هر سال با ماجراها و حواشی جالبی همراه بوده است. ماجراهایی که شاید سخنرانی در دانشگاه کلمبیا، درخواست بازدید از محل برجهای دوقلو، زیر سوال بردن هولوکاست و مسئول دانستن صهیونیستها و دولتمردان آمریکایی در ماجرای یازده سپتامبر تنها بخشی از آنها باشند.
قدرت رییس جمهور در مواجهه با خبرهترین مجریهای سیاسی شبکههای آمریکایی هر سال بیشتر از قبل به رخ کشیده میشود تا حواشی حضور آقای رییس جمهور حتی روزها بعد از فرود آمدن هواپیمای وی در تهران، دامنگیر سیاستمداران واشنگتن باشد.
حدود سه ماه دیگر آقای رییس جمهور هشتمین و آخرین سفر کاری خود به نیویورک را در برنامه دارد. سفری که قطعا مثل سالهای گذشته با جنجال آفرینی سیاستمداران و رسانههای آمریکایی همراه خواهد بود. بدون شک احمدینژاد با تاکتیک تهاجمی خود در این آخرین سفر هم، کارت ویژهای را رو خواهد کرد اما نکتهای که در تمام سفرهای گذشته مغفول مانده است عدم توانایی سیاستمداران و رسانههای ایرانی در ایجاد یک موج تبلیغاتی سنگین علیه غرب قبل از سفر رییس جمهور به نیویورک است. آیا تلاش غرب برای عوض کردن جای مظلوم و ظالم در جنگ میان ایران و آمریکا نباید با پاسخی مناسب از سوی ما همراه شود؟ آیا جوسازی رسانههای غربی برای تروریست جلوه دادن ایران نباید با روشی تهاجمی جواب داده شود؟ آیا وقت آن نرسیده است که به جای موضع تدافعی و انفعالی، توپ را در زمین حریف بیندازیم؟
قطعا برای رسیدن به چنین هدفی راههای مختلفی وجود دارد. اما شاید یکی از این راهها «حضور دو همسر و فرزند شهید» در هیئت دیپلماتیک ایران باشد. در سال گذشته دو دانشمند جوان هستهای کشورمان مظلومانه به دست عوامل سرویسهای جاسوسی غرب به شهادت رسیدند. اگرچه رسانههای غربی به سادگی از کنار چنین موضوعی گذشتند اما ما نباید از سند واضح جنایتکار بودن سیاستمداران آمریکایی به راحتی بگذریم.
اعلام خبر حضور همسر و دختر شهید رضایینژاد و همسر و پسر شهید احمدی روشن در سفر رییس جمهور به نیویورک از همین الان میتواند موج رسانهای قدرتمندی را علیه غرب به راه بیندازد. حتی اگر آمریکا به بهانههای مختلف از دادن ویزا به این عزیزان خودداری کند همین موضوع میتواند به نقطهٔ ضعف بزرگی تبدیل شود و طرف آمریکایی را به مثابه یک قاتل که نمیخواهد با خانوادهٔ مقتولان روبرو شود در موضع ضعف قرار دهد.
اما اگر چنین سفری محقق شود اثرات حضور آرمیتا و علیرضا به همراه مادرانشان در نیویورک برای قاتلان شهدای هستهای بسیار سهمگین خواهد بود. همهٔ دنیا خواهند پرسید این دو کودک معصوم چه کسانی هستند و چرا احمدینژاد آنها را با خود به نیویورک آورده است. غرب از هر فرصتی برای گفتن دروغ مظلومیت خود استفاده میکند. چرا ما از فرصت نمایش حقیقت معصومیت خود استفاده نکنیم؟
چشمهایتان را ببندید و یک لحظه تصور کنید: آرمیتا به عنوان عضوی از هیئت دیپلماتیک کشور جمهوری اسلامی ایران روی صندلی سازمان ملل نشسته است و دارد نقاشی میکشد. دوربینهای تلویزیونی کادر بستهای از صورت او را نشان میدهند و علیرضا آرام کنار مادر نشسته است…. همهٔ دنیا محو معصومیت این دختر و پسر شهید شدهاند!
متاسفانه به خاطر دشمنی های سیاسی، سفرهای عزتمندانه رئیس جمهور به نیویورک در رسانه های داخلی، سانسور می شود.
همانطور که سال گذشته این رفتار زشت باعث شد تا اسرائیلی ها با خوشحالی از رفتار اصولگرایان و اصلاح طلبان ادعا کنند که امسال رئیس جمهور نماینده جمهوری اسلامی نیست و متاسفانه حتی خطیبان نمازجمعه نیز از این سفر عزتمنانه رئیس جمهور مومن و محبوب قدردانی نکردند تا فریب دشمنان اسلام و دولت تکمیل شود