معضل اصلی قشری‌سازی است نه چادر سر متهم

تریبون مستضعفین- عبدالرضا عاصی

هر گاه تصاویر زنانی که به جرم های متفاوت دستگیر می شوند با چادر نمایش داده می شود برخی این عمل را موجب وهن چادر دانسته و با آن مخالف می کنند. دلیل آنان این است که در جامعه امروزی چادر نماد قشر مذهبی است، قشری که بیش از دیگران به پایبندی به احکام و حدود شرعی اسلام اهمیت می دهد و لباس پوشیدن آنها، رفتار آن ها و ظاهر آن ها، تداعی کننده سبک زندگی خاصی است که امروزه به قشر مذهبی و متدین مشهور شده است.

در جامعه دینی، رعایت حدود دینی حداقل های آن جامعه را تشکیل می دهد و باید به این نکته توجه داشت که جمهوری اسلامی با حضور مردم شکل گرفته و از آرمان های همین مردم نشات گرفته است. جامعه که برای احیای دین قیام می کند، می جنگد، شهید می دهد و هزینه های سنگین را متحمل می شود و باز هر سال در ۲۲ بهمن به خیابان ها می آیند، مطمئنا جامعه ای دینی است.

اما چگونه است که در جامعه ای دینی عمل به ارزش های حداقلی به نشان دار شدن می انجامد؟ اینجاست که همواره جواب دست به نقد ما انگشت اشاره ای است که به سوی دشمن نشانه می رود و جنگ نرم و تهاجم فرهنگی هم واژه های آشنایی که بار سنگین مسئولیت را از دوش ما بر می دارد!

اما درواقع رخداد چنین پدیده ای در جامعه خبر از قشری شدن مذهب می دهد در صورتی که جامعه ما باید به صورتی حرکت کند که حداقل های ارزش های دینی همه جا یافت شود که حجاب و پوشش هم یکی از این هاست و از مغازه و رستوران گرفته تا اتوبوس و رسانه و تبلیغات همه و همه باید به رعایت این شئون مقید شوند، اکنون تنها چیزی که یافت می شود قانون ها و بخش نامه های نوشته شده اما اجرا نشده است، بخشنامه هایی عریض و طویل که در قطع های بزرگ و قاب هایی نفیس در همه مراکز در ورودی یافت می شود که باعث انبساط خاطر برخی و انقباض خاطر ما می شود.

رسانه ها به عنوان مهترین ترویج کننده ارزش ها و آموزش دهنده سبک زندگی باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرند اما باز خوانی عملکرد بسیاری از رسانه های فرهنگ ساز جمهوری اسلامی از جمله سینما و تلویزیون خبر از قشری سازی این رسانه ها در حوزه مذهب می دهد. وقتی در رسانه ملی تمامی مجری ها و اخبار گو های مرد با صورت های تراشیده ظاهر می شوند و فقط مجری های شبکه قرآن و برنامه سمت خدا محاسن دارند، شبکه تلویزیونی قرآن و رادیو معارف از پخش موسیقی خود داری می کنند در حالی بقیه شبکه ها رنگارنگ و به هر مناسبتی موسیقی هایی که دور از شان رسانه جمهوری اسلامی است پخش می کنند به این معناست که رسانه ملی در حال قشری سازی است، وجود برنامه مخصوص، مجری مخصوص و … به وجود استاندارد های متفاوت رسانه ملی برای برنامه هایی که برای عموم مردم تهیه می شوند نسبت به برنامه هایی که برای قشر مذهبی هستند دارد، یعنی حتی مدیران رسانه ملی هم به قشری بودن دین در جامعه ما اعتقاد دارند، یا لا اقل از خروجی رسانه چنین برداشتی می شود.

این تنها به رسانه ها محدود نمی شود، امروزه به مکان های تفریحی هم این گونه تقسیم بندی ها راه پیدا کرده است ، ما به جای اینکه کافه حزب اللهی داشته باشیم باید به سمتی برویم که تمام کافه های ما از حداقل های لازم برخوردار باشند تا اولا حیاط خلوط برخی نشود و دوما یک انسان متدن هم بدون دغدغه اینکه انگشت نما شود بتواند از آن محل استفاده کند، در حال حاضر متدینین در اینگونه مکان ها به انزوا کشیده شده اند.

این قشری سازی آسیب دیگری نیز در بر دارد که جدا شدن متدینین از بدنه جاری جامعه و محدود شدن آن ها به جمع هایی خاص از جمله آن هاست. و از سوی دیگر بقیه مردم نیز تدین عرضه شده با مختصات تلویزیونی را مخصوص خود ندانسته و خود را مخاطب آن به شمار نمی آورند و این باعث  جدایی هر چه بیشتر کسانی می شود که نسبت به اسلام و انقلاب شناخت اندکی دارند.

البته این بدین معنی نیست که برای اقشار مختلف محصولات فرهنگی یکسان تولید شود و سلیقه های مختلف در نظر گرفته نشود، بلکه باید چارچوب و قانونی یکسان بر همه آن ها در اجرا حاکم باشد.

اجبار استفاده از چادر برای زنانی که متهم هستند مشکل اصلی ما نیست، مشکل اصلی ما قشری سازی است که در جامعه ایران توسط رسانه در حال شکل گرفتن است، زنگ خطر واقعی باید برای این مسئله به صدا در آید، نباید به برنامه ها و کارهای محدودی که برای ساکت کردن حزب اللهی ها انجام می شود، دل بست، باید شئون دینی در تمامی امور و در کل جامعه رعایت شوند. اگر این حدود رعایت می شد مطمئنا استفاده از یک پوشش اسلامی برای زنی که در بازداشت نظام اسلامی است به جای آنکه توهین به شمار آید، امری عادی به شمار می آمد.