ابراهیم علوی – نامگذاری هر سال با پیام مقام معظم رهبری نه تنها یک شعار بلکه راهبردی در برنامه اداره کلان کشور دارد و بی‌شک توجه به این نامگذاری‌ها باعث پیشرفت و همچنین راهگشای مسائل و معضلات نیز می‌باشد.
امسال که مقام معظم رهبری برای چهار سال پیاپی عنوان اقتصادی را برای سال برگزید می‌توان به اهمیت این موضوع که به تولیدات داخلی و افزایش تولید ملی که یکی از ارکان توسعه و رشد اقتصادی کشور است پی برد و به آن توجه ویژه‌ای داشت.
هر کشوری بخصوص با ارتقاء تولیدات که نمونه بارز آن را می‌توان در بخش کشاورزی برشمرد، درصدد است سهم بیشتری را در بازارهای هدف به خود اختصاص دهد چرا که تولید با محوریت صادرات نقشی مهم و اساسی را ایفا می‌کند و با افزایش تولید علاوه بر برآورده کردن نیاز داخلی و خودکفایی که به دنبال آن کاهش هزینه‌ها را در پی دارد؛
در بخش محصولات کشوربا توسعه صادرات غیر نفتی، یکی از بخش‌های مهمی که می‌توان مظهر بقاء و توسعه نظام تولیدات و نجات کشور از وابستگی به نفت باشد، بخش کشاورزی است.
استان مازندران به عنوان قطب اصلی کشاورزی در کشور با تولید سرانه ۴۶ درصد محصولی استراتژیکی چون برنج که رتبه اول کشوری را دارا است نه تنها در این محصول بلکه بخش گل و گیاه، دامپروی و تولید گوشت، پرورش آّبزیان، باغداری و صادرات کیوی که درکشور حرف اول را می‌زند متاسفانه مورد بی‌مهری وکلای مردم کشاورز که از دل همین مردمان سخت کوش و رنج دیده کشیده به مجلس راه پیدا کردند قرار گرفته که نه تنها به عضویت کمیسیون کشاورزی درنیامدند بلکه به تمام آن حرفهایی که قاطع و محکم قبل از انتخابات به موضوع و معضلات ویژه کشاورزی در استان می‌پرداختند و به کشاورزان قول مساعد می‌دادند که اگر به مجلس راه یابیم برای احقاق حقوق شما از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد و دغدغه کشاورزان باید دغدغه همگان باشند؛ بی‌اهمیت بودند.
و عده‌ای دیگر که علت مهاجرت روستائیان و جوانان به شهر‌ها و همچنین تغییر کاربری زمین کشاورزی را نبود یک برنامه مدون و اصولی با مدیریت صحیح که بتوان در اجرای طرح توسعه کشاورزی، ایجاد اشتغال برای روستا ییان و جوانان جویای کار در بخش کشاورزی و دامپروری داشت، می‌دانند و از آن سخن می‌گفتند.
وهمچنین آن دسته از نمایندگانی که علت تغییر کشت کشاورزان را در عدم پرداخت بسته‌های حمایتی عنوان کردند و از معضلات کشاورزی در استان پرده برداشته و از هزینه‌های کمر شکن کشاورزان در تولید محصولات با اکثر خبرگزاری‌ها مصاحبه داشتند و از اجرای نادرست و اختصاص نیافتن بودجه‌ها برای حمایت از بخش تولید گله کردند؛ نه تنها خودشان قدمی برای حل این معضل برنداشتند بلکه تنها به همین حرف‌ها و وعده‌های سرخرمنی اکتفا کردند.
نمایندگان محترم استان مازندران چقدر به پیام ویژه مقام معظم رهبری در بخش تولید ملی که یکی از مظاهرش بخش کشاورزی است، جامه عمل پوشاندید؟
آیا جای این سوال نیست که بی‌اعتنایی به عضویت در کمیسیون کشاورزی مجلس یعنی بی‌اعتنایی به مردمان استانی که با نام وکلای کشاورزان صاحب کرسی شدید؟
آیا برای استان مازندران که یکی از مهره‌های اصلی اقتصادی در بحث کلان کشوری و حتی بازار جهانی محسوب می‌شود، در مقابل استانی که با مشکلات عدیده‌ای از جمله وضعیت شوری خاک و درجه حرارت بالای آب و هوایی، پایین بودن میزان بارندگی، فقر پوشش گیاهی مراتع و همچنین نامساعد بودن کشاورزی به دلیل داشتن بیش از ۶۰ درصد اراضی بیابانی و کوهستانی، استانی چون خوزستان ۷ نماینده عضو کمیسیون کشاورزی در آیند؛
اما استان مازندران تنها به یک نماینده بسنده کرده و خاطرشان جمع باشد از اینکه می‌تواند در سال تولید ملی به نقطه‌ای که درشان استان است، برسد و هم به معضلات این بخش که در صدر آن پیگیری مطالبات کشاورزان درتامین ابتدایی‌ترین مقدمات کشاورزی که با مشکلات جدی روبرو هستند، با عضویت در کمیسیون کشاورزی می‌توانستند به بسته‌های حمایتی پرداخته و به حقوق تضعیف شده کشاورزان استان بپردازند.
آیا نمایندگان مازندرانی به این فکر نکردند که ریاست کمیسیون کشاورزی مجلس باید از آن نمایندگان استانهای کشاورزی خیز من جمله مازندران یا لا اقل بیشترین عضویت این کمیسیون از مازندران باشد؟
چرا نمایندگان مازندرانی باید کشاورزان استان را قربانی بی‌توجهی‌ها و بی‌انصافی‌های خود کنند و به عضویت کمیسیونهایی در آیند که به تحلیل خود بهارستانی‌ها زیر علم سیاسیونی باشند که به منعطف بودن معروفند و توجه‌ای به قشر زحمتکشی که بدون هیچ توجه به این بازیهای سیاسی تنها به مقصد نهایی یعنی تامین نیاز بازار داخلی و راهیابی به بازار جهانی در مقابل شدت تحریم‌ها فکرمی کنند؛ ندارند؟
چطور نمایندگان مازندرانی در مجلسی که تنها ده درصد از منابع صندوق توسعه مالی را برای طرح‌های بخش آب و کشاورزی اختصاص داد و این اقدام مجلس یعنی عملا بخش کشاورزی نادیده گرفته شد؛ می‌توانند دم از توسعه اقتصادی در استان که تنها در بخش کشاروزی با داشتن ظرفیتی بالا، که آنهم مستلزم تشکلی قوی در کمیسیون کشاورزی مجلس است، بزنند؟
نمایندگان استان مازندران بخاطر داشته باشند عدم پاسخگویی این اقدام به افکار عمومی مخصوصا به قشرعظیم کشاورزان در استان نسبت به سهم یک نفری مازندران درعضویت کمیسیون کشاورزی که می‌شد با عضویت حداکثری نمایندگان مازنی و بدست گرفتن ریاست این کمیسیون به حل معضلات جدی در بخش کشاورزی ومطالبات کشاورزان و همچنین برآورده کردن انتظارات مقام معظم رهبری در سال تولید ملی؛ اقداماتی در خورشان استان انجام دهند، جز سلب اطمینان مردم فهیم وکشاورزان رنج کشیده‌ای که از دل همین مردم پا به بهارستان گذاشتند؛ نسبت به آن‌ها را بهمراه ندارد.
Sorry. No data so far.