انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاههای کشور در نامهای به وزیر ورزش نسبت به پرداخت پولهای هنگفت توسط برخی باشگاههای فوتبال انتقاد کردند.
متن این نامه به شرح زیر است:
جناب آقای عباسی وزیر محترم ورزش و جوانان
سلامعلیکم؛
آنچه که ما را بر آن داشت تا دست به قلم شده و مطالبی را به جنابعالی گوشزد کنیم. برخی از اتفاقات و رویدادهایی کاملا بیگانه با فرهنگ اسلامی-ایرانی ما است که حول یکی از پر طرفدارترین رشتههای ورزشی یعنی فوتبال در جامعه به وقوع میپیوندد.
رخدادهایی که این روزها بیش از هر زمانی به اوج خود رسیده است و رخصت سکوت و بیتفاوتی نسبت این اتفاقات را از هر دلسوزی گرفته است.
لذا ما دانشجویان هم بر خود لازم میدانیم مطالبی را متذکر شویم:
این روزها که به اصطلاح فصل نقلوانتقالات در فوتبال کشور و در واقع زمان چوب حراج زدن به بیتالمال است، مکرر خبرهایی به گوش میرسد که وقتی به تامل در آن میپردازیم پذیرش و هضم آن برایمان محال احساس میشود، درحالی که اینها واقعیتهای تلخی هستند که در همین جامعه به وقوع پیوستهاند؛ یکی از این محالات هزینههای هنگفت و نجومی است که ناجوانمردانه خرج فوتبال و بازیکنان آن میشود!
شکی نیست که در ورزش کشور جا برای کارهای نکرده برای عموم مردم بویژه قشرهای مستضعف جامعه خالی است و عرصههای ورزشی بسیاری وجود دارد که میتوان به آن ورود کرد و بستر را برای بروز و ظهور عموم جوانان کشور آماده کرد، عرصههایی که هیچگاه نه آن هزینههای نجومی فوتبال و نه آن فسادهای اخلاقی و آسیبهای اجتماعی غیرقابل انکار قوتبال کشور را به دنبال خواهد داشت که با نگاهی به عملکرد ورزشکاران در بسیاری از ورزشهای دیگر و موفقیتهای آنها به وضوح به این مهم واقف خواهید شد.
درحالی که میزان هزینهها و بهایی که به ورزش و ورزشکاران غیرفوتبالی داده میشود به هیچوجه قابل مقایسه با فوتبال نیست با این حال موفقیتها و افتخارآفرینیهای آنها به مراتب بیشتر از عرصه فوتبال است و البته فاقد آن همه آسیبها و فسادهای فوتبال!
از طرفی آنچه که در فوتبال کشور میبینیم این است که فوتبال هیچ همخوانی با عموم مردم و جامعه نداشته و با توجه به داغ بودن بازار دلالیها، این ورزش کاملا در اختیار عدهای خاص و محدود قرار گرفته است که مسئولیت جیببری ملت را برعهده گرفتهاند و الحق که باید بگوییم این مسئولیت حساس را به خوبی به انجام میرسانند و البته در این موفقیت نقش خطیر وزارت ورزش و جوانان غیرقابل انکار است!
جناب آقای وزیر
آنچه روشن است این است که فوتبال با همه هزینههای سرسامآور و نجومیاش هیچ حاصلی برای مردم و جامعه نداشته و تنها عامل هزینه کردن پولهای کلان از جیب مردم است. با این وجود سئوالی که پیش میآید این است که چرا یک چنین ورزشی که در کشور ما ضررهای آن به مراتب بیشتر از منافع آن است، با این وسعت از سوی رسانهها و مسئولین باید مورد تکریم و تایید قرار بگیرد؟!
آیا با وجود این همه اعتراض علیه تخصیص بودجههای کلان برای فوتبال، به ویژه فوتبال باشگاهی در سطح کشور، نالیدن باشگاهها از پول کم و گرداندن انگشت اتهام به سوی دولت، مبنی بر نتیجه خوب نگرفتن در رقابتها، به علت مشکلات مالی، خیانتی علیه مردم و بیتالمال و آرمانهای این مرز و بوم نیست؟!
البته انگشت اتهام به سمت دولت و به ویژه وزارت ورزش و جوانان هست، اما به آن دلیل که چنین بیمحابا و ناجوانمردانه سرمایه ملت را صرف فوتبال و پیامدهای آسیبزای آن میکنند.
جناب آقای وزیر
آیا به این فکر کردهاید که چرا مبلغ قرار داد یک بازیکن فوتبال باید چیزی حدود صد برابر مبلغ دریافتی سالانه یک کارمند ممتاز دولتی و استاد برتر دانشگاه باشد؟ و یا چرا برخورد با یک بازیکنی که اقدام به یک حرکت شنیع در عرصه ورزش میکند باید به جریمه نقدی بسنده شود و آن هم جریمهای که با وجود این مبالغ قرار داد، برای آن بازیکن پول تو جیبی حساب میشود؟
چه توجیه عقلانی وجود دارد که فلان بازیکن بیسواد در یک فصلی رقمی میلیاردی بهعلاوه یک ماشین چند صد میلیون تومانی با یک باشگاه متصل به دولت – در واقع جیب ملت- قرارداد ببندد، درحالی که حقوق یک کارمند نمونه در سال یک صدم قرارداد این بازیکن هم نیست؟!
آیا اختلاف سطح درآمدی ورزشکاران در باقی رشتههای ورزشی با رشته فوتبال باعث ایجاد یک کل نامتجانس برای ورزش کشور نمیشود؟ و یا مسئولین ورزش کشور تبعات اجتماعی و روانی این بودجهها را بر ورزشکاران رشتههای دیگر در نظر نمیگیرند؟ بیانگیزگی، سرخوردگی، حذف روحیه پهلوانی در ورزش کشور شاید ابتداییترین و البته حساسترین آفتهایی است که این درآمدهای گزاف برای ورزش کشور به بار میآورد.
بررسی روند موفقیتها حتی در خود فوتبال کشور نیز این را ثابت میکند که در گذشته زمانی که بازیکنان «فوتبالی» ما با کمترین دستمزدها به میادین ورزشی میآمدند، زیباترین و جوانمردانهترین بازیها را ارائه میکردند اما تزریق پولهای کلان باعث به وجود آمدن وضعیت کنونی شده است.
جناب آقای وزیر
آنچه را که ما امروز در فوتبال کشورمان شاهد آن هستیم، مسابقه جیببری از مردم در باشگاههای متصل به دولت برای خریدهایی با قراردادهای میلیاردی که با شدت هر چه تمامتر ادامه دارد، است و هیچ ارادهایی هم برای مقابله با این خیانت بزرگ در حق ملت نمیبینیم.
رقابت برای خرج کردن پول مردم برای خرید فلان بازیکن و مربی امروز به یک مسابقه تبدیل شده و مسابقه دهندگان هم که مدیران باشگاهها هستند، سعی میکنند هر سال در آغاز فصل نقل و انتقالات، هر چه که میتوانند بیشتر خود را مهیای رقابت کنند. و البته نقش وزارت خانه تحت مدیریت جنابعالی هم که در این عرصه کاملا مشخص است!
جناب آقای عباسی
از شما میپرسیم با توجه به گرانیهای موجود در بازارهای عمومی، این هزینههای هنگفت و سرسام آور و رو به افزایش در شرایطی که وضعیت فوتبال کشور حتی فارغ از مباحث دیگر- که البته بسیار قابل اهمیت هستند- حتی از لحاظ حرفهای و موفقیتها در عرصههای ملی و باشگاهی هم وضعیت نامناسب و روبه افولی میباشد چه توجیهی میتواند داشته باشد.
جنابعالی باید جوابگوی این باشید که در خرید اتومبیلهای چند صد ملیونی خارجی به عنوان پاداش به بازیکنان میلیاردی یک تیم آن هم در سال تولید ملی، نقش وزارت خانه تحت مدیریت جنابعالی چیست؟!
جناب آقای وزیر
در پایان باید به شما بگوییم که فوتبال و نوع مواجهه دولت با آن، امروز نه تنها تبدیل به یک نقطه ضعف در دولت که با نهایت تاسف باید بگوییم که این مسئله به لکه ننگی در کشور تبدیل شده است، که برای برطرف کردن آن هم تا به حال سعی و ارادهای را از سوی مسئولین مربوطه ندیدهایم، با این همه انتظار میرود که برای پایان دادن به این همه خسارتها و ریخت و پاشهای کاملا ناجوانمردانه قدمی برداشته شود!
انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران
انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه صنعتی شریف
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شاهد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم)
Sorry. No data so far.