محمد قهرمانی – برخی از ما بهتران هنگامی که پای خود را (حتی برای یک بار) به دیار فرنگ می‌گذارند و بازمی‌گردند با چنان آب‌وتابی از نظم و اعمال قانون داد سخن می‌دهند که گویا وارد بهشت برین شده‌اند!
همین آدم‌ها وقتی در کشور خودشان قانونی توسط مجری قانون (هر دستگاهی که باشد) اجرا می‌شود نگران و برمی‌آشوبند که‌ای وای دیکتاتوری شده است! وامصیبت که حقوق بشر لکه‌دار شد! غافل از اینکه قانون، قانون است هر چند این قانون به دست بشر ترسیم و نگارش شده باشد.
اما قانونی و حکمی که منشاء الهی داشته باشد تکلیفش چیست؟
مگر این بشر دو پا را خالقی خلق نکرده که بهتر از هر کس دیگر آنرا می‌شناسد، انسان که از زیر بوته به عمل نیامده‌است! منشاء خلقت وی خدایی است که آفریننده اوست پس احکام و دستوراتش برای سعادت و عافیت انسان است لذا حکمش مطاع و عدم اجرای آن عقوبت دارد.
یکی از این احکام قانونی حجاب است که علاوه‌بر حکم الهی، قانون بشری نیز آنرا انشاء کرده‌است، سال‌هاست که قانون عفاف و حجاب در مجلس شورای اسلامی که منتخب اکثریت مردم است تصویب و به قانون تبدیل شده‌است، علاوه‌بر آن وظایف دستگاه‌های اجرایی در خصوص اجرای دقیق این قانون در شورای انقلاب فرهنگی مصوب و قانونمند شده‌است.
حال چگونه است که به جای مطالبه اجرای این قانون از دستگاه‌های ذیربط نوک حمله به سمت و سوی تنها دستگاهی است که اتفاقاً همین قانون را اجرا می‌کند؟ مگر سایر دستگاه‌ها در قبال اجرای این قانون مسئولیت ندارند؟ آیا صنعت و معدن و تجارت در حوزه اصناف و واردات لباس مسئولیت ندارد؟ آیا وزارت ارشاد در ارائه الگوی مناسب مسئولیت ندارد؟ آیا سازمان تبلیغات، آیا صداوسیما، آیا وزارت اقتصاد، آیا و آیا سایر دستگاه‌ها؟
قصه پر غصه اجرای قانون عفاف و حجاب توسط نیروی انتظامی هم داستانی شده‌است درام. این قصه علاوه‌بر اظهارنظر افراد و اشخاص فاقد صلاحیت از مجری تلویزیون و سینما گرفته تا انتشار مقاله و یادداشت‌های غیرکار‌شناسی در جراید پیرامون اعمال قانون توسط مجری قانون، اذهان عمومی را تشویش کرده و به جای مطالبه قانون از دستگاه‌های مختلف اجرای قانون را توسط ناجا به تمسخر می‌گیرند.
در یکی از روزنامه‌های سینمایی از قول یک هنرمند (!؟) آورده بود که آیا ماموریت ناجا فقط مبارزه با فساد آن هم در حیطه سینمای ایران است؟ تعجب کردم، مگر ناجا قرار است با فساد سینمای هالیوود و یا بالیوود مبارزه بکند، بله ناجا باید با مفاسد موجود در حیطه سینمای ایران هم مبارزه کند.
ثانیا آیا مبارزه با مفاسد، متخلفین و مجرمین مختلف توسط ناجا از چشم ایشان دور مانده است؟ آیا امنیت پایداری که در حوزه داخلی و عمومی کشور شاهد آن هستیم مرهون تلاش‌های این خدمتگزاران نیست؟ چرا تیشه به ریشه خود می‌زنیم؟
مبارزه با مفاسد و برقراری نظم و امنیت عمومی و اخلاقی از هر نوعی که باشد جزو وظایف ذاتی نیروی انتظامی است طبیعی است هر جا که قانون اجرا نشود ضابطین اجرای قانون که مظهر بارز آن نیروی انتظامی است می‌بایست به وظیفه قانونی و ذاتی خود عمل کند.
اجازه می‌خواهم این گله را از نیروی پر تلاش انتظامی داشته باشم که چرا در جهت اجرای وظایف خود فصلی و موردی برخورد می‌کنند مگر اعمال قانون برای فصل و مقطع خاصی است؟ مگرمی‌شود عبور از چراغ قرمز را برای ساعتی از روز آزاد کرد؟ لذا همه باید کمک کنند که قانون فص‌الخطاب همه شئونات اجتماعی باشد و این مهم یک خواست عمومی است.
Sorry. No data so far.