تریبون مستضعفین- چندی پیش سریال تلویزیونی تا ثریا که از شبکه یک سیما پخش می شد بدلیل فضایی که ضرغامی در مصاحبه خود آن را «فضای دراماتیکی که حالت غم و اندوه را زیاد می کند» خواند مورد «حرج و تعدیل» ۵۰۰ دقیقه ای قرار گرفت.
این سریال فضای بسیار ملتهب یک خانواده را نشان می داد که مادر آن خانواده از سویی درگیر مسئله ربا و از سوی دیگر نگران فاش شدن رابطه مشروع و پنهانی اش با پدر بدهکار خویش بود. این «فضای درام» تا آنجا پیش رفت که اعتراضات رسانه و از قضا تماشای این سریال توسط مسئولین رده بالای سازمان صدا و سیما در نهایت به سانسور نزدیک به ۵۰۰ دقیقه از این سریال و سر هم بندی پایان آن با نریشن شد.
هر چند هرگز هزینه ساخت آن ۵۰۰ دقیقه و در واقع کل سریال به جیب بیت المال باز نمی گردد اما از هر جا که جلوی ضرر را بگیریم منفعت است. البته این قاعده کلی در مورد صدا و سیمای ایران صدق نمی کند.
نمونه بارز آن را می توان در پخش سریال سراسر «درام غم و اندوه بار» «راه طولانی» مشاهده کرد.
این سریال نیز که اتفاقا از شبکه یک سیما به روی آنتن می رود نشان می دهد دیوار کج مدیریت سیما تا ثریا ادامه داشته و هنوز راهی طولانی را در پیش دارد.
این سریال نیز به مصائب خانواده ای می پردازد که پدر خانواده برای پاسخ به زیاده خواهی های فرزندان خود دست به اعمالی می زند و سر از زندان در می آورد و فرزندان وی نیز در دام عرفان های نو ظهور و کلاهبرداری و فریب دهنده گان دختران و قاچاق مواد مخدر می افتند و خلاصه کلکسیونی از بدخبتی به صورت جمع آوری شده و طبقه بندی شده به ترتیب هر شب به خانه های مردم ایران هدیه می شود.
اعتراضات مردمی و رسانه ای که گویی در مدیریت فعلی صدا و سیما تاثیری نداشته و ندارد و تنها می توان امیدوار بود و دعا کرد که یکی از مسئولین سیما با وجود مسئولیت سنگین مدیریت خطیر این رسانه، سهوا به تماشای تولیدات رسانه متبوع خویش نشیند و دستور دهد این سریال نیز «جرح و تعدیل» شود.
هر چند تماشای تولیدات رسانه ملی توسط مدیران آن اتفاق میمون و مبارکی است که به این راحتی ها رخ نمی دهد و با توجه به عدم رسا بودن فریاد رسانه های دیگر برای قوه سامعه مدیران محترم رسانه ملی تنها راه حل باقیمانده دعا برای تعجیل در این اتفاق است.
Sorry. No data so far.