محمد رضا شهبازی – شما خودتان را بگذارید جای من –البته خیلی هم لازم نیست بیاید اینجا، از همانجا هم میشود- خدا وکیلی آدم بعضی وقتها چنان به دانستههایش شک میکند که میخواهد بزند زیر همه چیز و برود از تصمیم کبری شروع کند به دوباره خواندن و بازسازی باورهایش. واقعا ما چرا آنقدر دگم و بسته بودیم؟ چرا تا این حد به رسانهها اعتماد کردیم تا آنها بتوانند با بزرگنمایی شخصیتی مثل شهید مدرس تصویر نادرستی از مجلس و نمایندگی در ذهن ما ایجاد کنند؟ آنها کاری با ما کرده بودند که فکر میکردیم نمایندگی مجلس بعد از کار در معدنهای شیلی و چین، سختترین کار دنیاست! اما تلاش و مجاهدتهای مجلس نهم-آن هم در همین یک ماه- موجب شد تا متوجه شویم که نمایندگی مجلس بعد از بازی کردن در پرسپولیس، پر خیر و برکتترین شغل است (البته با صحبتهایی که شده است قرار است جناب رویانیان دوره بعد نماینده مجلس شوند تا این یک رتبه نزول هم جبران شود)!
خلاصه این دست آورد یک ماهه مجلس نهم مقدماتی داشته که بدین شرح است:
اندر کف مسافرتهایی که آقای مطهری میروند!
بگذارید از همین آخری شروع کنیم. مجلس محترم و آدمهای توش، با طرح حذف تعطیلات تابستانی یک ماهه (دو تا دو هفته)، مخالفت کردند و رفتند استراحت. این افراد حتما برای تصمیم خود دلایلی داشتند اما جدای از آنها حتی علی آقای مطهری هم برای خود دلایلی داشتهاند که از این قرار بوده است: «اگر تعطیلات تابستانی نباشد خانواده نمایندگان پس چه زمانی به مسافرت و تعطیلات بروند؟»
بقیه مردم که دو تا دو هفته در تابستان تعطیلات ندارند چطور مسافرت میروند. این چند ده میلیون سفری که در تابستان یا تعطیلات عید انجام میشود دروغ سیزده راهنمایی و رانندگی است؟ یعنی همان یک ماه مرخصی در سال برای نمایندگان برای مسافرت کافی نیست؟ نکند این اتفاق با شروع پیش فزوش بلیط مسافرت به کره ماه ارتباطی داشته باشد؟!
در اینجا این سوال پیش میآید که این چه مسافرتی است؟ البته در این مورد هم شاید درک ما از مسافرت مثل همان قضیه سخت بودن کار نمایندگی است که از بیخ و بن اشتباه است. ما فکر میکنیم همین که نیم کیلو جوجه زعفرانی، یک عدد آفتابه، دو تا بالش و یک زیر انداز برداشتیم و پریدیم پشت پراید و دو روز آخر هفته را زدیم به جاده چالوس، رفتهایم مسافرت. اما زهی خیال باطل. اینها که مسافرت نیست، مسافرت آن چیزی است که آقای مطهری با خانواده تشریف میبرند. مسافرتی که دو تا دو هفته در تابستان وقت میخواهد. آقا جای ما هم صفا کنید جای دوری نمیرودها!
ندایی از درون: «بس کن قلم به دست مزدور اجانب! نمایندهای که هفتهای دو روز در جلسه مجلس شرکت میکند، یک ماه مرخصی دارد مثل همه کارمندان، تعطیلات عید دارد، دم انتخابات برای تبلیغات تعطیلات تصویب میکند، چه اشکالی دارد که حالا یک ماه هم برود مرخصی و مجموعا به گفته یکی از نمایندههای تهران، سالی ۷۵ روز تعطیلی داشته باشد؟! را چرا انقدر میکوبی… بخیل، فاسد، جیره خوار اجانب…!»
چی بگم والا!
الان شما بخواهید در شهر آجیلی بعنوان نظافت چی پاره وقت مشغول بکار شوید از شما گواهی عدم سوء سابقه میخواهند تا مثلا یک قاچ از کله آقای کدو نخورده باشید یا با گوشهای آقای انگور دلمه نپخته باشید! اما مجلس ما از آنجا که به فکر رفاه مردم است (چی نیست؟ حداقل به فکر رفاه ۳۰۰ نفر از این مردم که هست!) این مقررات دست و پا گیر را برداشته است.
یک خانه نقلی با «حال» مبله شده!
الان وام ازدواج ۵ میلیون تومان است. یعنی اگر دو نفر بخواهند ازدواج کنند لنگ ۵ میلیون تومان هستند تا مثل دو تا کفتر بروند در آشیانه خود. یعنی ۵ میلیون تومان کلی پول است. یعنی ۵ میلیون تومان انقدر ارزش دارد که بخاطرش باید دو تا ضامن معتبر با گواهی کسر از حقوق بیاورید! یعنی با ۵ میلیون تومان میشود خانه اجاره کرد، عروسی گرفت و… در آخر هم چند کیلو گوشت خرید که لااقل چند روز اول زندگی مشترک خوش بگذرد!
حالا شما فکر کنید در حالی که با ۵ میلیون تومان میشود اینهمه کار خوب خوب کرد، بعضی از نمایندگان مجلس اعتقاد دارند که ۱۰۰ میلیون تومان برای رهن منزل کم است. حال آنکه با این پول حداقل میتوان ۲۰ بار خانه اجاره کرد، ۲۰ بار عروسی کرد و… در آخر هم ۲۰ بار رفت به قصابی و ۲۰ بار چند کیلو گوشت خرید!
شما خواننده گرامی تا حالا خجالت کشیدهاید؟ من دارم میکشم پس بریم سراغ بند بعدی!
رو که نیست!
واقعا آمدید سراغ بند بعدی؟ بابا چه رویی دارید شما. یک رای دادید حالا انتظار دارید طرف شب و روز برایتان جان بکند! اتفاقا به نظر من تا همینجا هم کفایت میکند.
Sorry. No data so far.