آزاده پیر نهاد – مقام معظم رهبری: نظارت مجلس چیز بسیار لازمى است. حالا یا با همین ابزارهاى نظارتى مثل دیوان محاسبات و از این قبیل چیزها، یا خود نمایندگان مستقیماً؛ مثل سئوالها و تذکرها و از این چیزهایى که ابزارهاى نظارت مجلس شوراى اسلامى است؛ این چیز خیلى لازم و خیلى مهمى است.
دو وظیفهى اصلى مجلس اینهاست دیگر؛ در درجهى اول، قانونگذارى، و بلافاصله مسئلهى نظارت درست.
هر خواننده عاقل بالغی با نگارنده موافق است که اگرچه نظارت از وظایف اصلی مجلس است اما نباید انتظار بیجا از نمایندگان داشته باشیم که در موضوع گرانی یا سایر موضوعاتی از این دست اظهار نظر کنند.
این بندههای خدا خودشان الان در این آشفته بازار مسکن در به در دنبال خانه میگردند که بتوانند با صد میلیون تومان ناقابلی که تصویب کردهاند یک کلبهای، خرابهای جایی رهن کنند و زودتر مستقر بشوند تا با خیال آسوده به کار مردم و امت اسلامی بپردازند.
بیچارههای معصوم این مرخصی و تعطیلات را هم برای پیدا کردن خانه میخواستند که این رسانههای مغرض این همه سر و صدا راه انداختند و بیخودی بزرگش کردند و آب در آسیاب دشمن ریختند و…
تصور کنید اگر وقت کمی داشته باشد و بخواهد یک سقفی پیدا کند آن وقت صاحبخانه بگوید باید ۱۰۱ میلیون تومان بابت رهن بدهی بیچاره نمایندهای که با ذیغ وقت مواجه است اگر بخواهد آن ۱ میلیون تومان را تخفیف بگیرد باید تا پایان دوره پا روی شرافت خودش بگذارد و مدام به نفع صاحبخانه رای بدهد و اعلام نظر کند وگرنه صاحبخانه اساسش را میریزد توی کوچه. پس ناچار میشود یا استقلالش را فدای ۱ میلیون تومان پول ناقابل بکند گه حاشا و کلا! یا اینکه در مجلس باشد در حالی که اسباب و اثاثیهاش در خیابان است و بدبخت دیگر هوش و حواس برایش نمیماند. همین است که میبینید یک نماینده ستمدیده رنج کشیده و پابرهنه در مجلس حاضر است اما در رای گیری شرکت نمیکند. بمیرم الهی برای این همه مظلویتشان. یا بنده خدا آنقدر حواسش درگیر صاحبخانه و عیال و خانواده آواره در خیابان است که حتی وقتی محضر مقام معظم رهبری هستند نمیتوانند خوب به توصیهها و رنمودهای ایشان گوش کنند.
حالا این کلبه درویشی نماینده نه اینکه فکر کنید بالا شهر تهران است نه همین اطراف بهارستان است برای اینکه هر ساعتی از شبانه روز نیاز بود فوری خودش را به مجلس برساند و به امت مسلمان خدمت کند. اصلا شما خودتان فکر کنید یک هو به نماینده بگویند ساعت ۲ بامداد به مجلس بیا میخواهیم برای حل مشکلات مردم تشکیل جلسه بدهیم. حالا این طفل معصوم (نماینده) که عادت دارد همیشه با اتوبوس و مترو به مجلس برود که در راه چند دقیقهای هم با این مردمی که نمایندهشان شده هم کلام شود و درد دلهایشان را بشنود، آن وقت شب چطوری ترک عادت کند و با خودروی دولتی به مجلس برود؟ لازم است پیاده برود دیگر.
ممکن است بعضی نادانها بگویند برود پایین شهر خانه بگیرد و حالا مگر چند تا جلسه فوری و بد موقع در دوره تشکیل میشود؟ یکی را غیبت کند که زمین به آسمان نمیآید! در عوض آنجا با صد میلیون میشود آلونکی رهن کرد و دیگر نیازی به پول بیشتر و مرخصی هم نیست!
در جواب این نادانها که از اسمشان هم پیداست نادانند باید لب را گزید و گفت: واقعا که! شرم نمیکنید؟ نماینده و غیبت از جلسات مجلس؟ ولو یک جلسه؟ مگر ممکن است؟ از بس که این غیبت کردن در مجلس وقیح است بیچاره نمایندهها خواستند مرخصی و تعطیلات داشته باشند که غیبت ولو موجه! ولو بخاطر مریضی ناشی از فکر کردن به مشکلات مردم نداشته باشند.
تازه اگر اطراف بهارستان هم بعد از یک ماه جستجو خانه پیدا نشود، عقلاحکم میکند که بروند بالا شهر! چون همانطور که عقلا و نمایندگان میدانند بالا شهر تهران به لحاظ جغرافیایی هم مرتفعتر است و اگر نمایندهای بخواهد خودش را به موقع به مجلس برساند قطعا از سراشیبی حرکت کند زودتر میرسد تا اینکه بخواهد سربالایی برود.
میگویم برخلاف پیشنهادهای نادانان که حرص آدم را در میآورند چه قدر پیشنهاد عقلا به دل مینشیند.
حالا من گرانی را مثال زدم. قرار دادهای فوتبالیستها هم همینطور. یعنی هم از جهت دخالت نمایندگان با آن همه مشکلات مسکن نباید توقع بیجا داشته باشید. هم از جهت اینکه آن بیچارهها هم مشکلات خاص خودشان را دارند.
کلام را با فرمایش حضرت امیر به انجام میرسانم که فرمودند:
آنچه را برای خود میپسندی برای دیگران هم بپسند. واقعا به شما اگر ۱۰۰ تومان برای رهن خانه بدهند اجتناب میکنی؟ خصوصا اگر قانونی باشد و قانون این حق را برای تو قائل شده باشد؟ من که دست دهنده را رد نمیکنم. اصلا به نظر من اکثر مردم ۱۰۰ میلیون تومانی که قانون به آنها اختصاص دهد را رد نمیکنند. مگر یارانه اشان را رد میکنند؟ نه! خب این هم همان است دیگر! هر دو را قانون برایشان تعیین کرده.
حالا ۶۰ میلیون ۷۰ میلیون آدم، همه پولی را که قانونا به ایشان میرسد میگیرند و نوش جان میکنند ولی خوش ندارند که نمایندهها از این پولهایی که قانون به ایشان میدهد بگیرند؟ مگر شما مسلمان و شیعه امیرالمومنین نیستید؟ پس چرا چیزی را که برای خودتان میپسندید برای این بندههای خدا نمیپسندید؟
حقا که الحسود لا یسود.
ممکن است باز نادانی پیدا شود بگوید که خب ۱۰۰ میلیون تومان کجا و ۴۵ هزار تومان کجا؟
دوباره باید به این ادم نادانی که از اسمش هم پیداست نادان است گفت خب عدالت که به معنی مساوات نیست! هر کسی در حدشان خودش حق دارد و قطعا عصاره فضائل ملت بیشتر تفالهها و پوستها و..
ممکن است نادان دیگری به قید قانونی بودن این پول اشکال سوء استفاده از قانون را وارد کند. که باید در پاسخ این نادان هم که از اسمش پیداست خیلی نادان است گفت بابا نمایندهای که مدام به فکر معاد است و اصلاح نفس و تذهیب و تزکیه که میداند ممکن است امروز در دنیا باشد و فردا نباشد. ممکن است این دوره باشد و دوره بعد نباشد. لذا بیشتر به خاطر جانشین خودش پس از مرگ و سایر نمایندگان هم دورهای و دورههای آتی بوده که چنین قانونی را تصویب کرده! مگر ۳۰۰ نفر آدم نیستند. اینها هم بالاخره یک صنفی و قشری هستند که نماینده باید به آنها رسیدگی کند.
ممکن است باز نادانی بگوید:..
که باید حرفش را برید و گفت ما که اعصاب کل کل با نادنها را نداریم. بهترین راه این است که چون نماینده که پاک است و از محاسبه بیباک است تمام موارد شبهه بر انگیز را از طریق سایت مجلس به نادانها اعلام کنند. مثلا بگویند نمایندهها چقدر حقوق میگیرند و خانه چند متری حوالی کجا دارند و در هرجلسه حاضرین چه کسانی بودند و چه گفتند و چه کردند و به چه رای دادند و به چه ندادند و اصلا اولویتهایشان چه چیزهایی بود و…
چون امثال ما عقلا که فرضا اگر چنین مطالبی روی سایت قرار بگیرد چون مثل چشمهایمان به نمایندهها اعتماد داریم اصلا سراغش هم نمیرویم ولی حداقل دهان نادانان بسته میشود. چون احتمال دارد اگر نمایندهها خودشان ناظر خودشان باشند بعضی از نادانها که نادانیشان مشهود است خیلی به خود نظارتی نمایندهها اعتماد نکنند. ناداناند دیگر!
حرف از چشم شد لازم شد بگویم از بس این گریه برای این همه غربت و مظلومیت نمایندهها امانم را بریده و دیدگانم را کم سو کرده میخواستم عنوان یادداشت را بگذارم اندر مصایب نمایندگان خدوم مجلس که چشمم یاری نکرد. میترسم چیز دیگری نوشته باشم خدای نکرده یک وقت سوء تفاهم نشود.
Sorry. No data so far.