پس از آئین افتتاحیه دهمین دوره جشنواره شعر و داستان جوان سوره کارگا‌ه‌های داستان شعر، و ادبیات کودک و نوجوان برگزار شد. براساس این گزارش کارگاه شعر در فرهنگسرای جوان ارومیه با حضور سعید بیابانکی، ناصر فیض، بهروز سپیدنامه و موسی بیدج در حضور خیل عظیمی از هنرمندان جوان استان و جشنواره برگزار شد.
داوری جشنواره‌ها دشمن‌تراش است
موسی بیدج از داوران این جشنواره پیرامون داوری و آثار ارسال شده اظهار داشت: مسلما هر داوری بدون اینکه حب و بغضی داشته باشد، دوست و دشمن‌تراش است در روزگار ما آن‌ها که برنده می‌شوند آن را حق خود دانسته و بالعکس آن‌ها که رتبه‌ای کسب نمی‌کنند می‌گویند دشمنی در کنار بوده است.
وی افزود: داوری‌ها در این جشنواره ۳ مرحله است یعنی اول یک نوع علم دوم یک نوع تجربه و سوم سلیقه و ذوق است.
وی درباره علم اضافه کرد: برای این داروی‌ها یک نوع علم است که برای آن اندازه و پارام‌تر داریم و براساس آن‌ها داوری‌ها در مرحله ابتدایی انجام می‌شود. البته مسلما علم پایه و اساس هر کاری است و در داوری‌ها ۴۰ درصد به علم اختصاص می‌یابد و داوران به ملبس شدن به لباس علم به سوی داوری می‌آیند.
بیدج ادامه داد: البته تجربه هم لازم است از این رو ۳۰ درصد به این مهم اختصاص دارد و ۳۰ درصد پایانی به سلیقه و ذوق اختصاص دارد؛ بنابر علم سالیان دراز ۷۰ درصد به این موضوع و ۳۰ درصد دیگر را بنده به سلیقه و ذوب اختصاص می‌دهم. براین اساس است که گاهی نمرات بالا و پائین می‌شوند.
سهراب سپهری از انتشار آثارش پشیمان بود
این مترجم در ادامه ابراز داشت: دوستان جوان هنرمند دوستانی هستند که در راه به سمتی می‌روند که تثبیت شوند مسلما آنچه تجربه نشان داده این است که بسیاری از شاعران پس از چاپ اولین اثر پشیمان شده‌اند. از این رو سهراب سپهری به جز هشت کتاب مجموعه‌ای دارد که بعد از سرایش پشیمان شد و کتابی چاپ نکرد. این اتفاق برای بسیاری از شاعران رخ داده زیرا که انسان جوان شتابزده عمل کرده و همواره در پی انتشار اثر خود است. اتفاقی که بنده آن را در داوری‌ها هم دیدم و از نقاط ضعف محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: اغلب شاعران جوان همانند هم شعر سروده بودند در دور دهم این جشنواره بنده داوری شعر سپید بودم. اغلب عنوان می‌کنند اینگونه شعر را راحت می‌توان سرود اما با این حساب باز هم در داوری‌ها مشاهده شد که آثار دچار ضعف بوده و اغلب شبیه به هم هستند.
وی افزود: شعر سپید وزن و قافیه ندارد بلکه دارای هارمونی است وقتی منابع خوانش و سرچشمه اطلاعاتمان یکی باشد اشعار سروده شده نیز یکسان است. از این رو شاعرانی که به جشنواره آثار ارسال کرده‌آند در این حیطه قرار داشته‌اند.
این شاعر در ادامه ضمن ارائه پیشنهادی عنوان کرد: به شاعران جوان پیشنهاد می‌کنم یک زبانی یاد بگیرید شاعران جوان در ابتدای مسیر بوده و ذهنشان باز است از این رو باید به سمت یادگیری زبان بروند شاعر نیازمند آن است که ۱۰ زبان بیاموزد شعری بگوید فرا‌تر از دوستان خود و باید بگویم تجربه ثابت کرده آموختن زبان موجبات آشنایی با دیگر فرهنگ‌ها را فراهم می‌کند.
بیابانکی: گذر زمان بهترین قاضی برای شعر است
سعید بیابانکی شاعر و طنز‌پرداز در کارگاه شعر دهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره گفت: تعداد داوران در جشنواره‌ها برای داوری آثار کم است. چرا که هر چه تعداد داوران بیشتر باشد خطا کاهش می‌یابد.
بیابانکی با اشاره به پیشنهادی که در سال گذشته در جشنواره شعر فجر ارائه کرده بود گفت: در جشنواره فجر پیشنهاد کردم به جای استفاده از ۵ داور از ۵۰ داور در مرحله نهایی داوری استفاده شود. البته لزوما همه هم نباید شاعر باشند چرا که افرادی شاعر نیستند اما شعر را خوب می‌شناسند. از این رو از داوری‌ها می‌توان از حضورشان بهره برد.
وی افزود: شاید برخی جشنواره‌ها و متولیان به هزینه‌های داوری می‌اندیشند که از تعداد محدودی داور استفاده می‌کنند اما گاهی شاعران شعری می‌گویند که خود شاعر آن را دوست دارد اما در خارج از اتاق این شاعر اثر سروده شده ارزشی نداشته و یا بالعکس. از این مهم مشخص است که تکلیف شاعر با خودش مشخص نیست و نشان می‌دهد داوری تا چه حد کار دشواری است.
این شاعر در ادامه تصریح کرد: باید درصد بیشتری به ذوق و سلیقه اختصاص یابد اما سوال اینجاست چه ذوقی؟ باید بگویم ذوق سلیم که هم مورد عنایت خواص و عوام است، هر چه تعداد داوران زیاد باشد بهتر است اما بهترین قاضی درباره شعر گذر زمان است، هر چه زمان از سرایش این شعر سپری شود ارزشش افزایش می‌یابد مثل شعر حافظ، اما بسیاری از اشعار ما و شاعران جوان اینگونه نیست و در لحظه و تحت تاثیر جو داوری می‌شود.
بیابانکی در خاتمه سخنان خود به شاعران شرکت کننده دهمین جشنواره و شعر و داستان سوره اطمینان داد داوری‌ها بدون حب و بغض و بدون درج نام سرآینده اثر انجام و تمام آثار دارای کد بودند.
فیض: قیصر امین‌پور در هیچ جشنواره داروی نکرد
ناصر فیض طناز در این نشست عنوان کرد: مرحوم قیصر امین‌پور در هیچ داوری شرکت نکرد. نظرش آن بود چگونه می‌توانم در جشنواره‌ای نمره دهم، چه حقی دارم من به اثری نمره دهم.
فیض در ادادمه عنوان کرد: اگر هزار اثر از جشنواره‌ای ارسال شود هزار مدعی برای آن وجود دارد از این رو کار برای داوران سخت است، جشنواره هدف نهایی نیست چرا که جشنواره‌ها در کشور جایگاهی ندارند و تنها وی‌ترین هستند. به جوانان می‌گویند بسیاری از ما هیچگاه در هیچ جشنواره‌ای شرکت نکردیم.
وی افزود: شعر امروز و آنچه ما داوری کردیم نشان می‌دهد شعر جوان شناسنامه و هویت دارد اما بسیاری از آثار مشخصه‌ای ندارد، شعر جوان امروز قابل تشخیص با یکدیگر نیست دنیایی متفاوت ندارد و این موضوع از آفات شعر امروز است که در آینده به شعر جوان لطمه می‌زند.
فیض در ادامه خاطرنشان کرد و اطمینان خاطر دارد جوانان به داوری‌ها اطمینان داشته باشند چرا که آثار بدون نام سرآینده اثر داوری شد.
وی ضمن اشاره به تجربه هشت دوره داوری و دبیری جشنواره طنز مکتوب اضافه کرد: تجربه نشان داد در برخی رشته‌ها باید سه نام در سه رشته (۹ اسم) اعلام شود اما می‌بینیم داوران ۹ اسم متفاوت می‌دهند پس ببینید داوری‌ها تا چه میزان دشوار است. این موضوع نشان می‌دهد کار داوری به ذوق نیازمند است.
در این نشست بهروز سپیده‌نامه شاعر ضمن قرائت ابیاتی گفت: اشعار طی دو مرحله داوری شد کلاسیک و غیرکلاسیک فرم‌های طراحی و در اختیار داوران قرار گرفت که براساس آن داوران به داوری آثار پرداخته و بدون نام سراینده اثر به آن امتیاز می‌دادند.
Sorry. No data so far.