سردار سیدعلی بنی‌لوحی، درباره نگارش کتابی مستقل درباره قطعنامه ۵۹۸ که ۲۷ تیر ۱۳۶۷ از سوی ایران پذیرفته شد اظهار کرد: در تحقیق و نگارش درباره وقایع هشت سال دفاع‌مقدس باید به هر قسمت از آن به درستی پرداخت تا به نتایج صحیح دست یافت.
این نویسنده دفاع مقدس افزود: کتاب‌های مختلفی درباره سیر تاریخی هشت سال دفاع‌مقدس نوشته شده است که در پایان به قطعنامه ۵۹۸ می‌پردازند اما مهم‌ترین محور در نگارش کتابی مستقل از این قطعنامه علاوه بر توجه به تاریخ دفاع‌مقدس، رجوع به آراء امام (ره) است.
سردار بنی‌لوحی ادامه داد: در نگارش این نوع کتاب‌ها باید دیدگاه و صحبت‌های امام (ره) را اصل تحقیق قرار داد و علل پذیرش قطعنامه را تحلیل کرد. امام (ره) رهنمودهای بسیاری داشتند مانند این نظر دفاعی ایشان که فرمودند، ما برای ادای تکلیف جنگیدیم و نتیجه فرع آن بوده است.
وی افزود: در موضوع قطعنامه ۵۹۸ کتاب‌های مستقل کمی نوشته شده اما آثار بسیاری هستند که به این مساله اشاره دارند. این قطعنامه در سازمان ملل تصویب شد و ایران ۱۰ ماه بعد آن را به صورت رسمی پذیرفت زیرا در آن زمان امام فرمودند، قطعنامه را رد نکنید و مثبت منظور کنید. بنابراین در این قطعنامه نقاط مثبت و قابل پیگیری وجود دارد مانند این‌که چرا این قطعنامه بعد از ۱۰ ماه از سوی ایران پذیرفته شد و دیگر آن‌که به واقع با پذیرش قطعنامه جنگ تمام شد.
بنی‌لوحی ادامه داد: پذیرش قطعنامه از طرف ما بود اما عراق آن را نپذیرفت و تا یک ماه بعد هم به حملات خود ادامه داد که با شکست در این نبرد‌ها قطعنامه را پذیرفت و بعد از پذیرش قطعنامه، صدام در تلوزیون کشور خود اعلام کرد که: «ما می‌دانستیم [امام] خمینی یک مذهبی است ولی نمی‌دانستیم که او یک استراتژیک بزرگ است و با پذیرش قطعنامه کمر ما را شکست.» پذیرش این قطعنامه هر چند در ظاهر برای ما مشکل ایجاد کرد اما کمر صدام را شکست و از سوی دیگر باعث شد تا پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸، عراق قرارداد ۱۹۷۵ را که خط مرزی عراق و ایران را مشخص می‌کرد بپذیرد. صدام خود نیز به این مساله اعتراف کرد که «ایران به آنچه می‌خواست رسید.» بنابراین ما در این جنگ پیروز شدیم و دشمن به هیچ یک از اهداف خود دست نیافت.
Sorry. No data so far.