اگر در دانشگاه‌های مختلف سراسر کشور حضور پیدا کرده و پای صحبت فعالین تشکل‌های دانشجویی نشسته باشید، اذعان دارید یکی از مواردی که توسط دانشجویان بار‌ها مطرح می‌شود این است که «فضای بسته دانشگاه‌ها» مانع برگزاری جلساتی مانند کرسی‌های آزاد اندیشی شده است.
به طور کلی این حرف را می‌توان به سه حالت تقسیم بندی کرد:
در خیلی از موارد این مسئله بهانه‌ای برای اقلیت افراد معاند شده است که در جلساتی مانند کرسی‌های آزاداندیشی شرکت نکنند و دیگران را از شرکت در چنین جلساتی منع کنند. چرا که حضور در زمین بازیِ بحث و گفتگوی منطقی را برای اغراض خود -که سو استفاده از دانشجویان به منظور بر هم زدن آرامش دانشگاه و ایجاد بحران برای نظام است- همواره شکست می‌دانند و حیات خود را در تحریک و تهیج دانشجویان و ملتهب و متشنج کردن فضای دانشگاه یافته‌اند و وقتی حرف از سخن منطقی در فضایی آرام به میان می‌آید میدان را ترک می‌کنند.
در برخی از موارد عدم حضور در چنین جلساتی به خاطر عناد نیست بلکه واقعا برخی از دانشجویان که بعضا دیدگاه‌هایی مخالف رویکردهای انقلاب اسلامی و نظام دارند از حضور در جلسات و صحبت کردن می‌ترسند و تصور می‌کنند که پس از صحبت کردن با ایشان برخورد می‌شود یا برایشان پرونده درست می‌شود، در حالی که این تصور در خیلی از دانشگاه‌ها واقعی نیست یا حداقل در مورد کرسی‌های آزاداندیشی صدق نمی‌کند.
در برخی موارد که تعدادشان از دسته‌های قبلی خیلی کمتر است، این تصور دانشجویان بجا واقعی است. چرا که مسئولین برخی از دانشگاه‌ها به هیچ وجه اعتقادی به برگزاری برنامه‌های سیاسی در دانشگاه ندارند و در صورت برگزاری چنین برنامه‌هایی و صحبت عده‌ای مخالف انقلاب با دانشجویان برخورد خواهند کرد. (البته کرسی‌های آزاداندیشی لزوما سیاسی نیست و در موضوعات دیگر نیز برگزار می‌گردد)
امام خامنه‌ای روز ۱۲ آبان سال ۷۲ در دیدار با دانش آموزان و دانشجویان فرمایش قابل تاملی دارند که می‌فرمایند: «خدا لعنت کند آن دستهایى را که تلاش کرده‌اند و مىکنند که قشر جوان و دانشگاه ما را غیر سیاسى کنند.» این در حالی است که عده‌ای از مسئولین اعتقاد دارند دانشگاه جای فعالیت‌های سیاسی نیست و وظیفه دانشجو تنها درس خواندن است.
البته باید به این مسئله توجه کرد که «سیاست زدگی» با «سیاسی بودن» و «تحلیل سیاسی داشتن» متفاوت است. اینکه دانشجوی ما ناخواسته و ندانسته آلت دست جریانات سیاسی شود و با رویکردهای متعصبانه، لجوجانه و تحریک شده بوسیله جریانات سیاسی و احزاب بخواهد موضع گیری کند و باعث شود آرامش فضای دانشگاه به هم بخورد چیزی جز «سیاست زدگی» نیست و با «سیاسی بودن» و «تحلیل سیاسی داشتن» فاصله بسیار زیادی دارد.
و اما برای رفع این مشکل چه بایدکرد؟
همانطور که می‌دانیم بالا‌ترین جایگاه در کشور ما متعلق به رهبر انقلاب می‌باشد علاوه بر این بالا‌ترین دغدغه نسبت به برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی را شخص ایشان دارند و بار‌ها بر شکل گیری چنین جلساتی تاکید کرده‌اند.
مسئله اینجاست که اگر برگزاری کرسی‌ها با جلسه با مسئولین، ابلاغیه، آیین نامه و از بالا به پایین محقق می‌شد حضرت آقا این کار را خیلی پیش از این، انجام داده بودند -کما اینکه شاید انجام داده باشند- لکن شکل گیری کرسی‌های آزاداندیشی فقط و فقط با اقدام خود دانشجویان و فعالین تشکل‌ها و «از پایین به بالا» شدنی است. هرچند که مسئولین نیز تا حدی وظایفی دارند که انشاالله انجام خواهند داد. به این فرمایش حضرت آقا دقت کنید:
«این کار، مدیریت صحیح لازم دارد. چه کسى باید مدیریت کند؟ نگاه‌ها فوراً مىرود به سمت دولت و وزارت علوم و…؛ نه، مدیریتش با نخبگان است؛ با خود شماست؛ با اساتید فعال، دانشجوى فعال و مجموعههاى فعال دانشجویى. حواستان جمع باشد! …این وظیفهاى است به عهدهى خود شما‌ها. امثال بنده که مسئول هستیم؛ البته مسئولیتهایى داریم و شکى نیست در این زمینهها؛ اما کار، کارِ خود شماهاست. گمان نکنید که نهضت آزاداندیشى و حرکت تحول و شجاعت در کارهاى گوناگون را، به جاى شما که دانشجو هستید یا محقق هستید یا استاد هستید، ممکن است مسئولان دولتى یا بنده بیاییم انجام بدهیم.» (امام خامنه‌ای در دیدار با دانشگاهیان سمنان ۱۸/۸/۸۵)
پس اگر بخواهیم به برای شکل گیری کرسی‌های آزاداندیشی بر مشکل بسته بودن فضای دانشگاه –که در برخی موارد یا بهانه معاندان است یا تصوری غیر واقعی- غلبه کنیم فقط و فقط یک راه وجود دارد و آن اینکه:
«با برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی به طور مداوم و مستمر به تدریج تصورات غیر واقعی را از بین ببریم و برای مسئولین دانشگاه این اعتماد را ایجاد کنیم که برگزاری کرسی‌ها نه تنها تهدیدی برای انقلاب اسلامی نیست بلکه فرصتی برای تبیین اندیشه‌های جبهه انقلاب و اسلام و تبیین حق و حقیقت می‌باشد. وبرای دانشجویان غیر معاند این اعتماد را ایجاد کنیم که در صورتی که به کسی توهین نشود و بحث‌ها در فضای منطقی و عاقلانه مطرح شوند، با کسی برخورد نخواهد شد. ضمن اینکه باید در طراحی جلسه به تمام نکات موجود در کارگاه آموزشی برگزای کرسی‌ها که توسط هسته راه اندازی کرسی‌ها در اکثر استان‌های کشور ارائه شده است، توجه داشته باشیم و حساب شده، با برنامه ریزی و با توجه به جزئیات و ظرافت‌ها برنامه‌ای طراحی کنیم که خدایی نکرده حواشی اصل کار را زیر سئوال نبرد.»
و اتفاقا اگر برای باز کردن فضای بسته برخی از دانشگاه‌ها یک راه وجود داشته باشد، همین برگزاری کرسی هاست زیرا این مسئله مطالبه صریح و جدی مقام معظم رهبری است و مسئولین حداقل در این مورد نمی‌توانند با برگزاری آن مخالفت نمایند.
انشاالله با همت، استقامت و تداوم در برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی به تدریج این جلسات در فضای دانشگاه‌ها جای خود را باز خواهد کرد و فرصتی برای توسعه فکر و اندیشه، تضارب آرا و تبیین حق و حقیقت خواهد داشت
Sorry. No data so far.