در مقاله فارین پالیسی آمده است: در ۶ ماه اول امسال، احزاب مخالف بحرینی ۲۰ بار تقاضای راهپیمایی دادند و هر بار با مخالفت حکومت مواجه شدند. اسناد این درخواست‌ها توسط مخالفان مستند شده است. حکومت می گوید که در همین مدت با ۸۸ درخواست راهپیمایی نیز موافقت کرده است. احزاب رسمی مخالف بحرینی در طول این مدت حرف حکومت را گوش داده و به دنبال نتیجه درخواستشان از وزارت کشور برای اجازه به راهپیمایی‌ها بوده‌اند. اما وزیر کشور در ماه گذشته، با اعلام کردن اینکه چنین درخواستی نیازمند بررسی بیشتری است، آن را رد کرد. بر اساس صحبت‌های رسمی اعلام شده، راهپیمایی در منامه، پایتخت کشور ممنوع است. آنها خشونت موجود در خیابان و وضعیت بد ترافیک را بهانه کرده‌اند اما معترضان خشمگین در سراسر بحرین بدون توجه به قانون جدید، در تمام کشور دست به راهپیمایی زدند و اعلام کردند که در منامه هم اعتراضات خود را ادامه خواهند داد اما حتی همین معترضان خارج از منامه نیز با نیروهای خشن پلیس مواجه شدند. استفاده از گاز اشک‌آور، تیرهوایی و برخورد فیزیکی برای ماموران بحرین خیلی عادی شده است. بر اساس گفته‌های بزرگترین حزب مخالف، حزب الوفاق، تعداد درخواست‌های رد شده مخالفان برای اعتراض در ماه جولای به ۳۰ عدد رسیده است.
درسی که از بهار عربی و موج بیداری اسلامی باید گرفت این است که با نیروهای پلیس و استفاده از خشونت، نمی شود مردم را محو کرد. این نوع برخورد اتفاقا آنها را بیشتر خشمگین و متحد می کند. فعالین جوان که کتک خورده‌اند و تحقیر شده‌اند، با نیرویی بیشتر و عزمی راسخ‌تر بازخواهند گشت و حتی شاید افراطی‌تر هم شوند. برای مثال می توان به استفاده رو به افزایش معترضان از کوکتول مولوتف در همین ۶ ماه اشاره کرد.
دولت ایالات متحده در یک سال گذشته از الوفاق و دیگر رهبران مخالف خواسته است که خیابان‌ها را خالی کنند تا فضای باز برای برقراری گفت وگوی سیاسی با عوامل حکومت در دسترس باشد. رهبران مخالف بارها در صحبت‌هایشان اعلام کردند که به دنبال راهی بدون خشونت و صلح‌آمیز هستند اما از آنجایی که حکومت در ایجاد اصلاحات تاخیر کرده و خود را ناکارآمد نشان داده است، به نظر میرسد که دیگر حتی رهبران مخالفان هم نتوانند مردم خشمگین را از ریختن به خیابان و اعتراض باز دارند. مطار مطار که عضو سابق الوفاق در مجلس بوده است، می گوید که قانون جدید حکومت «مردم را بیش از پیش به عدم اطاعت و اعتراض تشویق می کند.» جنبش جوان چهاردهم فوریه که از طریق شبکه‌های اجتماعی مثل فیسبوک، اعتراضات را سازمان‌دهی می کند، در آخرین راهپیمایی خود توانست بیش از ۵ هزار نفر را جمع کند. این راهپیمایی در چند ماه اخیر، بیشترین افراد اعتراض‌کننده را در خود داشت.
درحالی که حکومت بحرین به سمت از بین بردن هرگونه فضای مسالمت‌آمیز و استفاده از خشونت رفته است، مخالفان با ماموریتی غیرقابل ممکن مواجه شده‌اند. آنها باید سعی کنند که در این فضای خشن و دور از صلح، فضایی سالم و به دور از خشونت را نگه دارند. با توجه به مردم خشمگین و برخوردهای خشونت آمیز حکومت، باید گفت که انجام چنین ماموریتی بیش از پیش سخت به نظر می رسد.
آمریکا که پیش از این خود را مدافع حقوق مردم نشان می داد، بعد از اعلام قانون جدید بحرین سکوت کرده و هیچ گونه اعتراضی به این تصمیم بحرین نداشته است. آنها پیش از این از حق مردم بحرین برای راهپیمایی و اعتراض حمایت می کردند.
ایالات متحده باید به متحد خود در آسیا دوباره متذکر شود که اعتراض و راهپیمایی از حقوق اصلی مردم بحرین است و گرفتن حق آنها، خط قرمزی در روابط بین دو کشور خواهد بود. سکوت آمریکا در این شرایط تنها نشان‌دهنده حمایت پنهانی آنها از اعمال غیربشر دوستانه بحرین است. باید تا جایی که می شود از فضای مسالمت‌آمیز و به دور از خشونت برای گفت و گو استفاده کرد. در غیر این صورت دنیا باید دوباره شاهد جنگی داخلی در کشوری عربی باشد.
Sorry. No data so far.