علیرضا نجفی – مظلومیت مردم فلسطین و اشغال کشور آنان توسط رژیم غاصب اسراییل را میتوان یکی از مهمترین اتفاقات بینالمللی سالیان اخیر دانست که صحنه نبرد حق و باطل در جهان امروز شده است. لذا هر یک از طرفین روزهای خاصی را بهعنوان پاسداشت و اتحاد بین همکیشان خود در موضوع قدس قرار دادهاند که مهمترین و پرشکوهترین آنها روز قدس است. در این نوشته به معرفی برخی از اینروزها پرداخته میشود.
روز قدس
۱۶ مرداد ۱۳۵۸ برابر با سیزدهمین روز از ماه مبارک رمضان سال ۱۳۹۹ هجری قمری پس از بمباران جنوب لبنان توسط نیروهای رژیم صهیونیستی حضرت امام خمینی (رحمتاللهعلیه) از مسلمانان جهان خواست تا با انتخاب آخرین جمعه ماه رمضان به عنوان «روز قدس»، همبستگی خود را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان فلسطین به نمایش بگذارند. در اندیشه امام خمینی، صهیونیسم حرکتی بر ضد اسلام و مسلمانان است و ایشان با نامگذاری روز قدس و تغییر این مسأله از مقولهای صرفا عربی به مقولهای اسلامی، جهان اسلام را به وحدت در برابر خطر بزرگ اسراییل فراخواند. در همین راستا ایشان در تاریخ اول اردیبهشت سال ۱۳۵۸ فرمودند: «بر مسلمین و بر دولتهای اسلامی است که باهم متحد شوند و این جرثومه فساد را از بن و بیخ برکنند» پس از نامگذاری جمعه آخر ماه مبارک رمضان بهعنوان روز جهانی قدس از سوی رهبر انقلاب همه ساله راهپیمایی عظیمی در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی مانند ترکیه، اندونزی، بحرین، لبنان و پاکستان و حتی برخی از کشورهای غیر اسلامی نظیر ایالات متحده آمریکا و انگلستان با حضور مسلمانان و غیر مسلمانان برگزار میشود.
روز نکبت (یوم النکبه)
پس از برپایی نخستین کنگره صهیونیزم در سال ۱۸۹۷ میلادی در بال سوئیس و تصویب تشکیل دولت یهود در سرزمین فلسطین، مهاجرت صهیونیستها به این سرزمین تحت حمایت استعمار توسط سازمان جهانی صهیونیزم آغاز گردید. سپس طی مراحلی با قیمومیت انگلیس بر فلسطین و صدور اعلامیه بالفور در سال ۱۹۱۷ میلادی مقدمات واگذاری این سرزمین به صهیونیستها فراهم شد. نهایتا سازمان ملل متحد در تاریخ ۲۹ نوامبر سال ۱۹۴۷ میلادی حدودا یک سال قبل از وقوع فاجعه اشغال فلسطین در سال ۱۹۴۸، قطعنامه ۱۸۱ خود را در مورد فلسطین صادر کرد و این کشور را میان یهودیها و اعراب تقسیم نمود. در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۲۷ شمسی (۱۵ می۱۹۴۸ میلادی) و یک روز بعد از خروج سربازان انگلیسی از فلسطین، اسراییل اعلام موجودیت کرد. مردم فلسطین این روز را «روز نکبت» نامیدند. «نکبه» کلمهای عربی و به معنای مصیبت است که فلسطینیها این کلمه را برای توصیف حوادث فاجعهباری که اشغال سرزمینهای اشغالی بههمراه داشته است بهکار میبرند. از آن پس اینروز بهعنوان نمادی از «دولت اسراییل» در جهان شهرت یافت، چراکه این رژیم همواره حاصلی جز نکبت و مصیبت و کشتار و ترور برای بشریت خصوصا مسلمانان نداشته است.
روز نکسه (یوم النکسه)
روز ۵ ژوئن که همانند روز نکبت یادآور اشغالگریهای رژیم صهیونیستی است را روز نکسه نامیدهاند. در روز ۵ ژوئن سال ۱۹۶۷ میلادی رژیم صهیونیستی جنگی برق آسا و غافلگیرکننده را بر کشورهای عربی تحمیل کرد که نتیجه آن اشغال اراضی فلسطینی از جمله قدس، بلندیهای جولان سوریه و شبه جزیره سینای مصر بود که این مقدار، سه برابر سرزمینهای اشغال شده در سال ۱۹۴۸ است. در این جنگ در حالیکه موازنه نیروها بهنفع اعراب بود، ولی حدود ۴۰۰ هواپیمای کشورهای عربی نابود شده و تلفات سنگینی بر ارتشهای عرب وارد گردید که گواه شکستی تلخ در این جنگ بود. چند عامل باعث شکست سنگین اعراب در این جنگ شد:
الف- همکاریهای اطلاعاتی و امنیتی سازمانهای جاسوسی و اطلاعاتی کشورهای غربی به ویژه آمریکا و انگلیس که به اسراییل توان حملهای برقآسا به هواپیماهای مصری را داد.
ب- ماهیت پیشدستانه حمله اسراییل که ارتشهای عربی را غافلگیر کرد.
ج- دست کم گرفتن دشمن از سوی ارتشهای عرب که البته این نکته بیشتر از سوی منابع اسراییلی مطرح میشود. ضمن اینکه باید به اقدامات تحریکآمیز عبد الناصر رییسجمهوری وقت مصر در بستن تنگه تیران با توجه به وابستگی رژیم صهیونیستی به این تنگه برای تأمین نیازهای نفتی خود و یا درخواست از نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل برای ترک صحرای سینا بهعنوان دیگر عوامل تأثیرگذار در این زمینه اشاره کرد.
یومکیپور
این روز که به معنای روز بخشایش گناهان است، مهمترین جشن مذهبی یهودیان است و همه ساله ساکنان سرزمینهای اشغالی در هفتههای نخست ماه پاییز عیدی را جشن می‌گیرند که به یوم کیپور معروف است. در این روز جنگی میان دولتهای عربی و اسراییل اتفاق افتاد که بهدلیل وقوع در اکتبر سال ۱۹۷۳ میلادی به جنگ اکتبر نیز معروف است. یهودیان در این روز روزه می‌گیرند. روزه یوم کیپور کمی بیشتر از ۲۵ ساعت طول میکشد. اینروز برای رژیم اشغالگر قدس و ساکنان سرزمینهای اشغالی با خاطره نبرد با ارتشهای کشورهای عربی همچون مصر و سوریه توأم است. در این جنگ دولتهای عربی با وجود پیروزیهای ابتدایی، طی ۲۰ روز جنگ نتوانستند اسراییل را شکست دهند. ماجرای جنگ از این قرار بود که تنها یک روز مانده به این عید (یوم کیپور) و در حالیکه اسراییلیها خود را برای برگزاری مراسم آماده میکردند، صدها کماندوی مصری در کنار هزاران غواص وارد صحرای سینا شده و در پی این عملیات خط بارلو (دژی عظیم که در محل تلاقی صحرای سینا و کانال سوئز توسط مهندس بارلو مهندس ارتش رژیم صهیونیستی احداث گردید) به سرعت در هم شکست و نیروهای مصری به داخل صحرای سینا سرازیر شدند و ارتش سوریه نیز از شمال هجوم به اسراییل را آغاز کرد. این جنگ ثابت کرد که اگر ارتشهای عرب از برنامهریزی دقیق و اتحاد سراسری برخوردار باشند، شکست اسراییل غیرممکن نخواهد بود اما تعلل مصریها از یک سو و حمایتهای همهجانبه آمریکا از اسراییل از سوی دیگر سبب شد تا ظرف یک هفته ورق برگردد و ژنرال شارون با یک لشکر از زبدهترین نیرو‌هایش با استفاده از رخنه بین دو سپاه مصر در صحرای سینا خود را به کرانه غربی این صحرا رسانده و به تهدید مستقیم قاهره و اسکندریه بپردازد. در نهایت با سازش انور سادات با غرب، نیروهای مصری تانکهای خود را بهتدریج از صحرای سینا خارج کردند و آتشبس برقرار گردید. این جنگ برای اعراب جنگ رمضان نام دارد زیرا در این ماه به وقوع پیوست. اندکی پس از پایان این جنگ، انور سادات رییسجمهوری وقت مصر پیمان خائنانه آتشبس با اسراییل را امضا کرد و سفری نیز به سرزمینهای اشغالی داشت؛ پیمانی که طبق آن اسراییل تا سال ۱۹۸۲ از تمامی صحرای سینا عقب نشینی کرد و در مقابل، مصر هم اسراییل را به رسمیت شناخت. (پیمان صلح کمپ دیوید که توسط سادات و بگین با نظارت کار‌تر امضا شد)
یوم یروشالاییم (روز اورشلیم)
روز اورشلیم نام یک جشن ملی و از اعیاد مذهبی یهودیان است که در اسراییل تعطیل رسمی محسوب میشود. اینروز به عنوان روز یکپارچه شدن شهر اورشلیم نیز معروف است. پس از آنکه در تاریخ ۱۴ می ۱۹۴۸ میلادی منشور استقلال اسراییل صادر شد و پس از حمله اعراب در روز پس از صدور این منشور- که به جنگ استقلال مشهور است- بخش غربی شهر اورشلیم به تصرف اسراییل و قسمت شرقی به تصرف اردن در آمد، اما نهایتا در پی جنگ شش روزه میان اعراب و اسراییل و پیروزی اسراییل در ژوئن سال ۱۹۶۷ میلادی، بخش شرقی اورشلیم نیز به بخش غربی ضمیمه گردید
Sorry. No data so far.