به گزارش تریبون مستضعفین اختلاف نظر برخی مراجع با مقام معظم رهبری در اعلام رسمی عید فطر امسال بار دیگر مورد سوء استفاده قرار گرفت و از آن تعبیر به اختلاف مراجع با مقام معظم رهبری شد.
آیات عظام سیستانی، وحید خراسانی و مکارم شیرازی، دوشنبه عید فطر اعلام شد که با اعلام رسمی ستاد استهلال بیت رهبری که یکشنبه را عید فطر اعلام کرده بود اختلاف نظر داشتند.
آیه الله خامنه ای در دیدار با اعضای مجلس خبرگان در سال ۸۸ با لزوم اعلام شدن یک روز برای عید فطر مخالفت کردند و این موضوع را نشدنی عنوان کردند:
«به نظر من اينى كه ما بگوئيم بايد جورى بشود كه همه، در يك روز عقيده‌‌ى به عيد پيدا كنند، اين نشدنى است؛ يعنى طبق مبانى فقهى ما نشدنى است؛ همه‌‌ى فقها بر يك فتوا متفق بشوند؛ خوب، نمي‌شود.
بالاخره يك فقيهى ممكن است پيدا بشود كه نظرش چيز ديگرى باشد؛ بنابراين اختلاف به وجود خواهد آمد. ما اين اختلاف را خيلى بزرگ نكنيم؛ چه اهميتى دارد؟ چه اشكالى دارد؟ يك نفرى است، فتوائى دارد يا مقلدينى هم دارد، يا ندارد و طبق فتواى خودش عمل مي‌كند.
منتها البته امسال هم مشاهده كرديد، با اينكه بعضى از آقايان بزرگ و محترم و مراجع عظام نظرشان نظر ديگرى بود، هيچ تظاهرى به اين نظر مخالف انجام نگرفت؛ شما ملاحظه كرديد. اين خيلى چيز مهمى است؛ اين خيلى چيز عظيمى است؛ خيلى بايد قدردانى كرد.
اينجور نبود كه حالا يك نماز عيد روز يكشنبه تشكيل بشود مثلاً در اصفهان يا در مشهد يا در تهران يا جاى ديگر، يك نماز عيد هم روز دوشنبه. همچين كارى اتفاق نيفتاد؛ اين خيلى مهم است.
خوب، بزرگان انصافاً همينطور كه هميشه‌‌ى عقيده‌‌ى ما بوده و الان هم هست، به مصالح نظام، به مبانى نظام خيلى پايبندند، خيلى معتقدند؛ انسان اينها را مى‌‌بيند؛ و واقعاً بايد قدردانى كرد، شكرگزارى كرد.
بنده خيلى از آقايان محترم و بزرگى كه فتوايشان هم غير از آن چيزى بود كه مبناى حكم ما بود، متشكرم، اما در عين حال، به مخالفت تظاهرى نكردند؛ اين خيلى چيز مهمى است. دشمن البته ممكن است يك كلمه حرف بزند و اين را بزرگ كنند و جنجال كنند و هياهو كنند؛ ما تابع نغمه‌‌ى دشمن كه نيستيم.»
مگر آقای مکارم حکم حاکم را در ثبوت عید نافذ نمی‌دانند؟
این هم فتوای آقای مکارم:
مسأله 1456ـ اوّل ماه از پنج طریق ثابت مى شود:
1ـ دیدن ماه با چشم، امّا دیدن با دوربین و وسایل دیگرى از این قبیل کافى نیست.
2ـ شهادت عدّه اى که از گفته آنها یقین پیدا شود (هر چند عادل نباشند، همچنین هر چیزى که مایه یقین گردد).
3ـ شهادت دو مرد عادل، ولى اگر این دو شاهد صفت ماه را بر خلاف یکدیگر بگویند، یا نشانه هایى بدهند که دلیل بر اشتباه آنهاست به گفته آنها اوّل ماه ثابت نمى شود.
4ـ گذشتن سى روز تمام از اوّل ماه شعبان که اوّل ماه رمضان با آن ثابت مى شود، یا گذشتن سى روز تمام از اوّل ماه رمضان که اوّل ماه شوال ثابت مى شود (البتّه این در صورتى است که اوّل ماه قبل مطابق همین طریق ثابت شده باشد).
5ـ حکم حاکم شرع، به این صورت که براى مجتهد عادلى اوّل ماه ثابت شود و سپس حکم کند که آن روز اوّل ماه است، در این صورت پیروى از او بر همه لازم است، مگر کسى که یقین به اشتباه او دارد.